ФЛУНОЛ 0,15 N1 КАПС

Лекарственная форма

Капсулалар, 150 мг



Капсулы, 150 мг

Состав

Дәрілік препарат құрамы

Бір капсуланың құрамында

белсенді зат - флуконазол 150.00 мг

қосымша заттар:

• лактоза моногидраты, коллоидты кремнийдің қостотығы (Аэросил 200), жүгері крахмалы, магний стеараты, натрий лаурилсульфаты
• Капсула қабығының құрамы:
  
  капсула корпусы: титанның қостотығы (Е 171), желатин,
  
  капсуланың қақпақшасы: титанның қостотығы (Е 171), темірдің қызыл тотығы (Е 172), желатин

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Ақ түсті күңгірт корпусы және қызғылт түсті күңгірт қақпақшаcы бар өлшемі №1 қатты желатинді капсулалар.Капсуланың ішіндегісі - ақ түсті біркелкі ұнтақ, иісі жоқ.



Одна капсула содержит

активное вещество - флуконазола 150.00 мг

вспомогательные вещества:

• лактозы моногидрат, кремния диоксид коллоидный (Аэросил 200), крахмал кукурузный, магния стеарат, натрия лаурилсульфат
• Состав оболочки капсулы:
  
  корпус капсулы: титана диоксид (Е 171), желатин,
  
  крышечка капсулы: титана диоксид (Е 171), оксид железа красный (Е 172), желатин

Описание внешнего вида, запаха, вкуса

Твердые желатиновые капсулы размером № 1 с матовым корпусом белого цвета и матовой крышечкой розового цвета.Содержимое капсулы - однородный порошок белого цвета, без запаха.

Фармакодинамика

ФЛУНОЛ® – представитель триазольных противогрибковых средств, является селективным ингибитором синтеза эргостерола в мембране грибков. Увеличивает проницаемость клеточной мембраны, нарушает ее рост и репликацию. Фармакологический эффект - фунгицидный. Оказывает специфичное действие на грибковые ферменты, зависимые от цитохрома Р450. Не обладает антиандрогенной активностью. Лечение флуконазолом в дозе 50 мг/сутки в течение 28 дней не влияло на концентрацию тестостерона в крови у мужчин или концентрацию стероидов у женщин детородного возраста. ФЛУНОЛ® эффективен при поверхностных и системных грибковых инфекциях, которые вызываются Candida spp., Cryptococcus neoformans, Coccidiodes immitis, Microsporum spp., Trichophyton spp., Blastomyces dermatitidis, Histoplasma capsulatum.

Побочные действия

Жиі (≥1/100-ден < 1/10-ға дейін)

- бас ауыруы

- іштің ауыруы, диарея, жүрек айнуы, құсу

- аланинаминотрансфераза (АЛТ) деңгейінің жоғарылауы, аспартатаминотрансфераза (АСТ) деңгейінің жоғарылауы, қанның сілтілі фосфатазасының жоғарылауы

- бөртпелер

Жиі емес (≥1/1000-нан < 1/100-ге дейін)

- анемия

- тәбеттің төмендеуі

- ұйқысыздық, ұйқышылдық

- құрысулар, парестезиялар, дәмнің бұзылуы

- іш қату, диспепсия, метеоризм, ауыздың құрғауы

- вертиго

- холестаз, сарғаю, билирубин деңгейінің жоғарылауы

- миалгия

- қышыну, дәрі-дәрмектік дерматит, есекжем, қатты терлеу

- қатты қажу, дімкәстік, астения, қызба

Сирек ( ≥1/10 000-нан < 1/1 000-ға дейін)

- агранулоцитоз, лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения

- анафилаксия

- гипертриглицеридемия, гиперхолестеринемия, гипокалиемия

- тремор

- пируэт тахикардиясы, QT аралығының ұзаруы

- бауыр функциясының жеткіліксіздігі, гепатоцеллюлярлық некроз, гепатиттер, гепатоцеллюлярлық зақымдану

- уытты эпидермалық некролиз, Стивенс-Джонсон синдромы, жедел жайылған экзантематозды пустулез, эксфолиативтік дерматит, ангионевроздық ісіну, беттің ісінуі, алопеция

Белгісіз

Эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен дәрілік реакция (DRESS-синдром)



Все побочные эффекты перечислены в соответствии с частотой возникновения:

• часто (от ≥ 1/100 до <
• 1/10), нечасто (от ≥ 1/1000 до <
• 1/100), редко (от ≥ 1/10 000 до <
• 1/1000)

Наиболее частыми побочными реакциями являются головная боль, боль в животе, диарея, тошнота, рвота, сыпь, повышение уровня аланинаминотрансферазы (АЛТ), аспартатаминотрансферазы (АСТ) и щелочной фосфатазы крови.

Часто (от ≥ 1/100 до <1/10)

- головная боль

- боль в животе, диарея, тошнота, рвота

- повышение уровня аланинаминотрансферазы (АЛТ), повышение аспартатаминотрансферазы (АСТ), повышение щелочной фосфатазы в крови

- высыпания

Нечасто (от ≥ 1/1000 до <1/100)

- анемия

- снижение аппетита

- бессонница, сонливость

- судороги, парестезии, нарушение вкуса

- запор, диспепсия, метеоризм, сухость во рту

- вертиго

- холестаз, желтуха, повышение уровня билирубина

- миалгия

- зуд, медикаментозный дерматит, крапивница, повышенное потоотделение

- повышенная утомляемость, недомогание, астения, лихорадка

Редко (от ≥ 1/10 000 до <1/1000).

- агранулоцитоз, лейкопения, нейтропения, тромбоцитопения

- анафилаксия

- гипертриглицеридемия, гиперхолестеринемия, гипокалиемия

- тремор

- пируэтная тахикардия, удлинение интервала QT

- печеночная недостаточность, гепатоцеллюлярный некроз, гепатиты, гепатоцеллюлярное поражение

- токсический эпидермальный некролиз, синдром Стивенса-Джонсона, острый генерализованный экзантематозный пустулез, эксфолиативный дерматит, ангионевротический отек, отек лица, алопеция

Неизвестно

Лекарственная реакция с эозинофилией и системными симптомами (DRESS синдром)

При возникновении вышеперечисленных симптомов прекратить прием препарата и немедленно обратиться за медицинской помощью.

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Бастың шашты бөлігінің дерматофитиясы

Флуконазолдың балалардағы бастың шашты бөлігінің дерматофитиясын емдеуде қолданылуын зерттеулер, оның тиімділігі жағынан гризеофульвиннен асып түспейтіндігін көрсетті:

• емдеудің жалпы сәттілігі 20 %-дан азды құрады

Осылайша, Флунол® бастың шашты бөлігінің дерматофитиясын емдеу үшін пайдаланбау керек.

Криптококкоз

Флуконазол басқа аумақтардың криптококкозын (мысалы, өкпе және тері криптококкозын) емдеудегі тиімділігі туралы расталған деректер жеткіліксіз, сондықтан препаратты дозалау жөнінде ұсынымдар беру мүмкін емес.

Терең эндемиялық микоздар

Флуконазол эндемиялық микоздардың паракокцидиоидомикоз, тері - лимфа споротрихозы және гистоплазмоз сияқты басқа формаларын емдеудегі тиімділігі туралы дәлелденген деректер шектеулі, соның салдарынан, дозалауға қатысты қандай да бір ұсынымдар беру мүмкін емес.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Флунол® препаратын бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерге сақтықпен қолдану керек.

Бүйрекүсті безі функциясының бұзылуы

Кетоконазолдың бүйрекүсті безі функциясының жеткіліксіздігін туғызатыны белгілі және бұл сирек жағдайларда флуконазолды қолданған кезде байқалуы мүмкін.Преднизонмен бір мезгілде емдеген кездегі бүйрекүсті безі қыртысының жеткіліксіздігіне қатысты ақпаратты «Флуконазолдың басқа дәрілік препараттарға ықпалы» бөлімінен қараңыз.

Бауыр және өт шығару жолдары функциясының бұзылуы

Флунол® препаратын бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерге сақтықпен тағайындау керек.

Сирек жағдайларда флуконазолды қолдану, негізінен күрделі қатарлас аурулары бар пациенттерде ауыр, соның ішінде өлімге соқтыратын гепатоуыттылықпен қатар жүреді.Флуконазолмен байланысты гепатоуыттылық жағдайларында жалпы тәуліктік дозамен, емдеу ұзақтығымен, пациенттердің жынысымен немесе жас шамасымен қандай-да бір өзара байланыстылығы байқалған жоқ.Флуконазолдың гепатоуыттылығы әдетте қайтымды сипатта болды және емдеуді тоқтатқаннан кейін басылды.

Бауыр функциясының зертханалық көрсеткіштерінің ауытқулары бар пациенттер флуконазолмен емдеу кезінде бауырдың барынша ауыр зақымданулары дамуының алдын алу мақсатында тұрақты қадағалауда болуы тиіс.

Емдеуші дәрігер пациенттерді бауыр үшін ауыр салдарлы симптомдар (астения, анорексия, тұрақты түрде жүрек айнуы, құсу және сарғаю) туралы хабардар етуі тиіс.Флуконазолды қабылдауды дереу тоқтату, ал пациент дәрігерге қаралуы керек.

Жүрек-қантамыр жүйесі

Кейбір азолдарды, соның ішінде флуконазолды қолданғанда, электрокардиограммада QT аралығының ұзарған жағдайлары орын алған.Флуконазол иондар ағымын түзеткіш калий өзекшелері (Ikr) арқылы тежеу жолымен QT аралығын ұзартады.Басқа дәрілік препараттардан (амиодарон сияқты) туындайтын QT аралығының ұзаруы, P-450 CYP3A4 цитохромы тежелуінен күшеюі мүмкін.Тіркеуден кейінгі бақылау барысында Флунол® қабылдаған пациенттерде QT аралығының ұзаруы мен полиморфты қарыншалық тахикардияның (пируэтті қарыншалық тахикардия) өте сирек жағдайлары тіркелген.Аталған жағдайлардың ішінен, осы жағдайға әсер етуі мүмкін жүректің құрылымдық аурулары, электролиттік бұзылулар және қатарлас препараттар сияқты көптеген қатарлас қауіп факторлары бар жағдайы ауыр пациенттер туралы хабарламалар болды.Гипокалиемиясы және жүрек функциясының ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде өмірге қауіп төндіретін қарыншалық аритмиялар мен полиморфты қарыншалық тахикардияның туындау қаупі жоғары.

Флунол® препаратын проаритмиялық жағдайлары бар пациенттерге сақтықпен тағайындау керек.QT аралығын ұзартатыны және P - 450 CYP3A4 цитохромының көмегімен метаболизденетіні белгілі басқа дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдануға болмайды.

Галофантрин

Галофантрин ұсынылған емдік дозасында QTс аралығын ұзартады және CYP3A4 субстраты болып табылады.Сондықтан флуконазол мен галофантринді бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.

Тері реакциялары

Сирек жағдайларда флуконазолмен емдеу кезінде пациенттерде Стивенс -Джонсон синдромы және уытты эпидермалық некролиз сияқты эксфолиативті тері реакциялары дамиды.ЖИТС-ке шалдыққан пациенттер көптеген дәрілік препараттарға ауыр тері реакцияларының дамуына бейімірек келеді.Егер беткейлік зең инфекциясынан емделіп жүрген пациентте флуконазолдың әсеріне жатқызуға болатындай бөртпе пайда болса, аталған дәрілік препаратпен емдеуді тоқтату керек.Инвазивтік /жүйелі зең инфекциялары бар пациенттерде бөртпе туындаса, оларды мұқият қадағалау және буллезді зақымданулар немесе көп формалы эритема дамыған жағдайда, флуконазолды тоқтату керек.

Аса жоғары сезімталдық

Анафилаксиялық реакцияның сирек жағдайлары тіркелді.

P - 450 цитохромы

Флуконазол CYP2C9 изоферментінің және CYP3A4 изоферментінің орташа тежегіші, сондай-ақ CYP2C19 изоферментінің күшті тежегіші болып табылады.Флунол® емдік ауқымы тар, CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 изоферменттері арқылы метаболизденетін дәрілік препараттармен бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерге қадағалау жүргізу керек.

Терфенадин

Тәулігіне 400 мг-ден аз дозада флуконазолды терфенадинмен бір мезгілде қолдану емдеуші дәрігердің мұқият қадағалауымен жүргізілуі керек.

Кандидоз

Зерттеулер Candida штаммдары инфекцияларының C.albicans-тан басқалардан басым екенін көрсетті.Олар флуконазолға төзімділікті (мысалы, C.krusei және C.auris) немесе төмен сезімталдықты (C.glabrata) жиі байқатады.Мұндай инфекциялар флуконазолмен емдеу тиімсіз болған кезде баламалы зеңге қарсы емді қажет етуі мүмкін.Дәрігерлерге Candida әр алуан түрлерінің флуконазолға резистенттілігінің таралуын ескеру ұсынылады.

Қосымша заттар

Флунол® капсулаларының құрамында лактоза бар.Сирек тұқым қуалайтын галактозаны көтере алмаушылығы, Лапп лактаза тапшылығы немесе глюкоза мен галактоза мальабсорбциясы синдромы бар пациенттер бұл дәрілік препаратты қабылдамауы керек.

Флунол® әрбір капсуласында 1 ммольден аз натрий лаурилсульфаты (23 мг) бар, яғни іс жүзінде құрамында натрий жоқ.

Жүктілік және лактация кезеңі

Обсервациялық зерттеу нәтижелері жүктіліктің бірінші триместрі кезінде флуконазол қабылдаған әйелдерде өздігінен түсік түсудің жоғары қаупін көрсеткен.

Кокцидиоидомикозды емдеу үшін анасы флуконазолдың жоғары дозаларын (күніне 400-800 мг) үш және одан көп ай бойы қабылдаған жаңа туған нәрестелерде дамудың көптеген ақауларының (брахицефалияны, құлақ қалқанының дисплазиясын, алдыңғы еңбектің шамадан тыс ұлғаюын, ортан жіліктің қисаюын, иық-шынтақ синостозын қоса) жағдайлары сипатталған.Осы жағдайлардың флуконазолды қабылдаумен себеп-салдарлық өзара байланысы анық емес.Зерттеулер дәрілік заттың репродуктивтік уыттылығын көрсеткен.

Жүктілік кезінде, күтілетін пайдасы қаупінен едәуір басым жағдайларды қоспағанда, флуконазол стандартты дозаларда және қысқа мерзімдік емдеу үшін қолданылмауы керек.

Жүктілік кезінде, өмірге әлеуетті түрде қауіп төндіретін инфекцияларды қоспағанда, флуконазолды жоғары дозаларда және/немесе ұзақ ем жүргізу үшін қолданбаған жөн.

Бала емізу кезінде қолдану

Флуконазол емшек сүтінде плазмадағыға ұқсас концентрацияларда анықталды, осылайша, бала емізетін аналарға қолдану ұсынылмайды.

Препараттың көлік құралын және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Пациенттерді көлік құралдарын басқарумен, механикалық құрылғыларға қызмет көрсету және басқа да қауіптілігі зор қызмет түрлерімен айналысумен байланысты қауіп барынан хабардар ету керек.



Дерматофития волосистой части головы

Исследования применения флуконазола при лечении дерматофитии волосистой части головы у детей показали, что он не превосходит по эффективности гризеофульвин:

• общая успешность лечения составила менее 20 %.Таким образом
• Флунол® не следует использовать для лечения дерматофитии волосистой части головы

Криптококкоз

Доказанных данных об эффективности флуконазол для лечения криптококкоза других областей (например, криптококкоза легких и кожи) недостаточно, поэтому дать рекомендации по дозированию препарата невозможно.
Глубокие эндемические микозы

Доказанные данные об эффективности флуконазол для лечения других форм эндемических микозов, таких как паракокцидиоидомикоз, кожно - лимфатический споротрихоз и гистоплазмоз ограничены, вследствие чего дать какие - либо рекомендации относительно дозирования невозможно.
Нарушение функции почек

Флунол® следует с осторожностью применять у пациентов с нарушением функции почек.
Нарушение функции надпочечников

Известно, что кетоконазол вызывает надпочечниковую недостаточность, в редких случаях это может также наблюдаться, хотя и редко, при применении флуконазола.Информацию касательно недостаточности коры надпочечников при одновременной терапии преднизоном см.в разделе «Влияние флуконазола на другие лекарственные препараты».
Нарушение функции печени и желчевыводящих путей

Флунол® следует с осторожностью назначать пациентам с нарушением функции печени.

В редких случаях применение флуконазола сопровождается с тяжелой гепатотоксичностью, в том числе с летальным исходом, главным образом у пациентов с серьезными сопутствующими заболеваниями.В случаях гепатотоксичности, связанной с флуконазолом не наблюдалось какой - либо явной взаимосвязи с общей суточной дозой, длительностью терапии, полом или возрастом пациентов.Гепатотоксичность флуконазола обычно имела обратимый характер и проходила после прекращения лечения.

Пациенты с отклонениями лабораторных показателей функции печени во время лечения флуконазолом должны находиться под постоянным наблюдением с целью предупреждения развития более тяжелых повреждений печени.

Лечащий врач должен проинформировать пациентов о характерных симптомах тяжелых последствий для печени (астения, анорексия, постоянная тошнота, рвота и желтуха).Прием флуконазола следует немедленно прекратить, а пациенту следует обратиться к врачу.

Сердечно - сосудистая система

При применении некоторых азолов, в том числе флуконазола, имели место случаи удлинения интервала QT на электрокардиограмме.Флуконазол удлиняет интервал QT путем ингибирования тока ионов через выпрямляющие калиевые каналы (Ikr).Удлинение интервала QT, вызываемое другими лекарственными препаратами (такими как амиодарон), может быть усилено ингибированием цитохрома P-450 CYP3A4.В ходе пострегистрационного наблюдения у пациентов, принимавших Флунол®, были зарегистрированы очень редкие случаи удлинения интервала QT и полиморфной желудочковой тахикардии (пируэтная желудочковая тахикардия).Среди этих случаев были сообщения о тяжелобольных пациентах с многочисленными сопутствующими факторами риска, такими как структурное заболевание сердца, электролитные нарушения и сопутствующие препараты, которые также могли повлиять на ситуацию.Пациенты с гипокалиемией и тяжелой сердечной недостаточностью имеют повышенный риск возникновения угрожающих жизни желудочковых аритмий и полиморфной желудочковой тахикардии.
Флунол® следует с осторожностью назначать пациентам с потенциально проаритмическими состояниями.Противопоказано одновременное применение других лекарственных препаратов, о которых известно, что они увеличивают интервал QT и метаболизируются с помощью цитохрома P - 450 CYP3A4.
Галофантрин

Галофантрин увеличивает интервал QTс при рекомендуемой терапевтической дозе и является субстратом CYP3A4.Поэтому одновременное применение флуконазола и галофантрина не рекомендуется.
Кожные реакции

В редких случаях при лечении флуконазолом у пациентов развиваются эксфолиативные кожные реакции, такие как синдром Стивенса - Джонсона и токсический эпидермальный некролиз.Пациенты, больные СПИДом, более подвержены развитию тяжелых кожных реакций на многие лекарственные препараты.Если у пациента, проходящего лечение от поверхностной грибковой инфекции, появляется сыпь, которую можно отнести к действию флуконазола, следует прекратить лечение данным лекарственным препаратом.При возникновении сыпи у пациентов с инвазивными/системными грибковыми инфекциями за ними следует вести тщательное наблюдение и отменить флуконазол в случае развития буллезных поражений или многоформной эритемы.
Гиперчувствительность

Были зафиксированы редкие случаи анафилактической реакции.
Цитохром P - 450

Флуконазол является умеренным ингибитором изофермента CYP2C9 и изофермента CYP3A4, а также сильным ингибитором изофермента CYP2C19.Следует вести наблюдение за пациентами, принимающими Флунол® одновременно с лекарственными препаратами с узким терапевтическим диапазоном, которые метаболизируются изоферментами CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4.
Терфенадин

Одновременное применение флуконазола в дозах менее 400 мг в сутки и терфенадина следует проводить под тщательным наблюдением лечащего врача.
Кандидоз

Исследования показали превалирование инфекций штаммов Candida над отличными от C.albicans.Они часто проявляют устойчивость (например, C.krusei и C.auris) или пониженную восприимчивость к флуконазолу (C.glabrata).Такие инфекции могут потребовать альтернативной противогрибковой терапии, при неэффективном лечении флуконазолом.Врачам рекомендуется учитывать распространенность резистентности различных видов Candida к флуконазолу.
Вспомогательные вещества

Капсулы Флунол® содержат лактозу.Пациентам с редкой наследственной непереносимостью галактозы, дефицитом лактазы Лаппа или синдромом мальабсорбции глюкозы и галактозы принимать данный лекарственный препарат не следует.
Каждая капсула Флунол® содержит менее, чем 1 ммоль натрия лаурилсульфат (23 мг), то есть практически не содержит натрия.
Беременность и период лактации

Результаты обсервационного исследования показали повышенный риск спонтанных абортов у женщин, принимающих флуконазол во время первого триместра беременности.
Описаны случаи множественных пороков развития у новорожденных (включая брахицефалию, дисплазию ушных раковин, чрезмерное увеличение переднего родничка, искривление бедра, плечелоктевой синостоз), матери которых в течение трех и более месяцев принимали флуконазол в высоких дозах (400-800 мг в день) для лечения кокцидиоидомикоза.Причинно-следственная взаимосвязь этих случаев с приемом флуконазола неясна.Исследования показали репродуктивную токсичность лекарственного средства.
Флуконазол в стандартных дозах и для краткосрочного лечения не должен применятся при беременности, за исключением случаев, когда ожидаемая польза существенно превышает риск.
Флуконазол в высоких дозах и/или для длительного применения не следует применять во время беременности, за исключением случаев потенциально жизнеугрожающих инфекций.
Применение во время кормления грудью

Флуконазол был найден в грудном молоке при концентрациях подобных плазменным, таким образом, применение кормящим матерям не рекомендуется.
Особенности влияния препарата на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Пациентов следует информировать об опасности, связанной с управлением средствами транспорта, обслуживанием механического оборудования и другими потенциально опасными видами деятельности.

Показания

Флунол® ересектерде келесілерді емдеуге арналған:

• • Криптококтық менингит
  
  • Кокцидиоидомикоз
  
  • Инвазиялық кандидоз
  
  • Ауыз-жұтқыншақ, өңеш кандидозын, кандидурияны және тері-шырышты қабықтың созылмалы кандидозын қоса, шырышты қабықтардың кандидозы
  
  • Ауыз қуысының гигиенасы немесе жергілікті емдеу жеткіліксіз болғанда, ауыз қуысының созылмалы атрофиялық кандидозы (протездеу кезінде ауыз қуысының қабынуы)
  
  • Жедел немесе қайталанған қынаптық кандидоз
• жергілікті емдеу жарамсыз болғанда
  
  • Кандидоздық баланит, жергілікті емдеу жарамсыз болғанда
  
  • Табан микозын, tinea corporis, tinea cruris, tinea versicolor және терінің кандидоздық инфекцияларын қоса, дерматомикоз, жүйелі ем қолдану көрсетілген кезде
  
  • Тырнақ дерматофитиясы (онихомикоз) (басқа препараттармен емдеу қолайсыз болған кезде)
  
  
  
  Флунол® ересектерде келесілердің алдын алуға арналған:
  
  • Қайталану қаупі жоғары пациенттерде криптококтық менингиттің қайталануы
  
  • Қайталану қаупі жоғары АИТВ инфекцияланған пациенттерде ауыз- жұтқыншақ немесе өңеш кандидозының қайталануы

• Қынаптық кандидоздың қайталану жиілігін (жылына 4 немесе одан көп эпизодтар) азайту үшін

• Ұзаққа созылатын нейтропениясы бар пациенттердегі кандидоздық инфекциялардың профилактикасы (химиялық ем алып жүрген гематологиялық қатерлі жаңа түзілімдері бар пациенттер, немесе гемопоэздік дің жасушаларының трансплантациясы жасалатын пациенттер)

Зеңге қарсы дәрілерді дұрыс пайдалану жөніндегі ресми нұсқауларды ескеру керек



Флунол® показан взрослым для лечения:

• • Криптококковый менингит
  
  • Кокцидиоидомикоз
  
  • Инвазивный кандидоз
  
  • Кандидоз слизистых оболочек, включая кандидоз ротоглотки, пищевода, кандидурию и хронический кандидоз кожно-слизистой оболочки
  
  • Хронический атрофический кандидоз полости рта (воспаление ротовой полости при протезировании), если гигиена полости рта или местное лечение недостаточны
  
  • Вагинальный кандидоз, острый или рецидивирующий
• когда местная терапия не подходит
  
  • Кандидозный баланит, когда местная терапия не подходит
  
  • Дерматомикоз, включая микоз стопы, tinea corporis, tinea cruris, tinea versicolor и кожные кандидозные инфекции, когда показана системная терапия
  
  • Дерматофитии ногтей (онихомикоза) (когда лечение другими препаратами неприемлемо)
  
  
  
  Флунол® показан взрослым для профилактики:
  
  • Рецидив криптококкового менингита у пациентов с высоким риском рецидива
  
  • Рецидив кандидоза ротоглотки или пищевода у пациентов, инфицированных ВИЧ, которые подвержены высокому риску рецидива

• Для снижения частоты рецидивов вагинального кандидоза (4 и более эпизода в год)

• Профилактика кандидозных инфекций у пациентов с длительной нейтропенией (таких как пациенты с гематологическими злокачественными новообразованиями, получающие химиотерапию, или пациенты, которым проводится трансплантация гемопоэтических стволовых клеток)

Следует учитывать официальные инструкции по правильному использованию противогрибковых средств

Противопоказания

флуконазолға, препараттың басқа компоненттеріне немесе флуконазолға құрылымы ұқсас азолдық заттарға аса жоғары сезімталдық

флуконазолды тәулігіне 400 мг және одан артық дозада көп рет қабылдау кезінде терфенадинді бір мезгілде қабылдау

QT аралығын ұзартатын және цизаприд, астемизол, эритромицин, пимозид және хинидин сияқты СҮР3А4 ферменті арқылы метаболизденетін дәрілік препараттарды бір мезгілде қабылдау

тұқым қуалайтын лактозаны көтере алмаушылық, Lapp-лактаза ферменті тапшылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы

жүктілік және лактация кезеңі



гиперчувствительность к флуконазолу, другим компонентам препарата или азольным веществам со сходной флуконазолу структурой

одновременный прием терфенадина во время многократного приема флуконазола в дозе 400 мг/сутки и более

одновременный прием лекарственных препаратов, удлиняющих интервал QT и метаболизирующихся посредством фермента CYP3A4, таких как цизаприд, астемизол, эритромицин, пимозид и хинидин

наследственная непереносимость лактозы, дефицит фермента Lapp-лактазы, мальабсорбция глюкозы-галактозы

беременность и период лактации

Лекарственное взаимодействие

Келесі дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдануға болмайды

Цизаприд:

• флуконазол мен цизапридті бір мезгілде қабылдаған пациенттерде жүрек тарапынан жағымсыз құбылыстар жағдайлары
• соның ішінде көп формалы қарыншалық пароксизмальді тахикардия жағдайлары тіркелді.Тәулігіне бір рет 200 мг флуконазол мен күніне төрт рет 20 мг цизапридті бір мезгілде қолдану цизапридтің қан плазмасындағы деңгейлерінің елеулі артуына және QTс аралығының ұзаруына алып келеді

Флуконазол мен цизапридті бір мезгілде қолдануға болмайды.

Терфенадин:

• зеңге қарсы азолдық препараттарды терфенадинмен бірге қабылдаған пациенттерде QTс аралығының ұзаруы салдарынан пайда болған күрделі жүрек аритмиясы анықталғаннан кейін осы препараттардың өзара әрекеттесуіне зерттеулер жүргізілді.Бір зерттеуде флуконазолды тәулігіне 200 мг дозада қолданғанда QTс аралығының ұзаруы байқалған жоқ.Басқа зерттеуде
• флуконазолды тәулігіне 400 мг және одан көп (800 мг) дозаларда қабылдағанда
• флуконазолды тәулігіне 400 мг және одан көп дозаларда қабылдау онымен қатар қабылданған терфенадиннің плазмалық деңгейлерінің елеулі артуына алып келетінін көрсетті.400 мг және одан жоғары дозада флуконазол мен терфенадинді бір мезгілде қолдануға болмайды Тәулігіне 400 мг-ден аз дозалардағы флуконазол мен терфенадинді бір мезгілде қолдануды дәрігердің мұқият қадағалауымен жүргізу керек

Астемизол:

• флуконазол мен астемизолды бір мезгілде қолдану астемизол клиренсінің төмендеуіне алып келуі мүмкін.Астемизолдың плазмадағы жоғары концентрациялары QT аралығының ұзаруына және сирек жағдайларда
• көп формалы қарыншалық пароксизмальді тахикардияның туындауына алып келуі мүмкін.Флуконазол мен астемизолды бір мезгілде қолдануға болмайды

Пимозид:

• in vitro немесе in vivo зерттеулер жүргізілмегеніне қарамастан
• флуконазол мен пимозидті бір мезгілде қолдану пимозид метаболизмінің тежелісіне әкелуі мүмкін.Пимозидтің жоғары плазмалық концентрациялары QT аралығының ұзаруына
• ал сирек жағдайларда көп формалы қарыншалық пароксизмальді тахикардияға әкелуі мүмкін.Флуконазол мен пимозидті бір мезгілде қолдануға болмайды.Хинидин: in vitro немесе in vivo зерттеулер жүргізілмегеніне қарамастан
• флуконазол мен хинидинді бір мезгілде қолдану хинидин метаболизмінің тежелуіне әкелуі мүмкін.Хинидинді қолданғанда QT аралығының ұзару жағдайлары және көп формалы қарыншалық пароксизмальді тахикардияның сирек жағдайлары байқалған.Флуконазол мен хинидинді бір мезгілде қолдануға болмайды

Эритромицин:

• флуконазол мен эритромицинді бір мезгілде қолдану кардиоуыттылықтың әлеуетті қаупін арттырады (QT аралығының ұзаруы, көп формалы қарыншалық пароксизмальді тахикардия) және осының салдарынан жүректің кенеттен өлуіне әкеледі.Флуконазол мен эритромицинді бір мезгілде қолдануға болмайды.Келесі дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану ұсынылмайды
  
  Галофантрин: флуконазол СҮР3А4 ферментіне тежегіш әсері салдарынан галофантриннің плазмалық концентрациясын арттыруы мүмкін.Флуконазол мен галофантринді бір мезгілде қолдану кардиоуыттылықтың әлеуетті қаупін (QT аралығының ұзаруы, көп формалы қарыншалық пароксизмальді тахикардия) және соның салдары ретінде, кенеттен жүректің тоқтап қалу қаупін арттырады.Препараттардың мұндай біріктірілімін болдырмау керек.Келесі дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану сақтықты қажет етеді
  
  Амиодарон: флуконазол мен амиодаронды бір мезгілде қолдану QT аралығының ұзаруына алып келуі мүмкін.Флуконазол мен амиодаронды бір мезгілде қолдану қажет болған жағдайда, әсіресе, флуконазолды жоғары дозаларда (800 мг) қолданған кезде сақтық таныту керек.Келесі дәрілік препараттарды бір мезгілде қолдану сақтықты және олардың дозасын түзетуді қажет етеді
  
  Басқа дәрілік препараттардың флуконазолға әсері
  
  Рифампицин: флуконазол мен рифампицинді бір мезгілде қолдану флуконазолдың AUC мәндерінің 25 %-ға төмендеуіне және жартылай шығарылу кезеңінің 20 %-ға қысқаруына алып келеді.Рифампицинді бірге қабылдап жүрген пациенттерге флуконазолдың дозасын арттыру керек.Өзара әрекеттесуіне жүргізілген зерттеулер көрсеткендей, флуконазолды тамақпен, циметидинмен, антацидтермен немесе сүйек кемігін ауыстырып салғаннан кейінгі организмнің жаппай сәулеленуімен бірге пероральді қабылдау флуконазолдың сіңірілуінің клиникалық тұрғыдан елеулі нашарлауына алып келмейді.Гидрохлортиазид: фармакокинетикалық өзара әрекеттесуін зерттеу барысында флуконазол қабылдаған дені сау еріктілерде гидрохлоротиазидтің көп реттік дозаларын бір мезгілде қабылдау флуконазолдың плазмадағы концентрациясының 40 % жоғарылауын туғызды.Сонымен қатар, диуретиктерді бір мезгілде қолданған кезде флуконазолды қабылдау режимін өзгертудің қажеті жоқ.Флуконазолдың басқа дәрілік препараттарға әсері
  
  Флуконазол Р - 450 цитохромының CYP2C9 және CYP3A4 изоферменттерінің орташа тежегіші болып табылады.Сондай-ақ флуконазол CYP2C19 изоферментінің күшті тежегіші болып табылады.Төменде көрсетілген анықталған/құжатталған өзара әрекеттесумен қатар CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 ферменттерімен метаболизденетін және флуконазолмен бір мезгілде қолданылатын басқа құрамдастардың плазмалық концентрациясының арту қаупі бар.Сондықтан бұл препараттарды сақтықпен үйлестіру керек және пациенттер дәрігердің мұқият қадағалауында болуы тиіс.Флуконазолдың ферменттерге тежегіштік әсері, оның жартылай шығарылу кезеңінің ұзақтығына байланысты, аталған препаратпен емдеуді тоқтатқаннан кейін 4 - 5 күн бойы жалғасады.Алфентанил: флуконазол (400 мг) мен венаішілік алфентанилді (20 мкг/кг) бір мезгілде қолдану барысында дені сау адамдарда алфентанилдің AUC10 мәні 2 есе артады, бұл CYP3A4 изоферментінің тежелуінен болуы мүмкін.Алфентанилдің дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол амитриптилин мен нортриптилиннің әсерін күшейтеді.5 - нортриптилиннің және (немесе) S - амитриптилиннің концентрациясын қатарлас емдеуді бастар алдында және одан кейін бір аптадан соң өлшеуге болады.Қажет болған жағдайда, амитриптилиннің немесе нортриптилиннің дозасына түзету жүргізу керек.Амфотерицин В: флуконазол мен амфотерицин B бір мезгілде қолдану инфекция жұқтырған қалыпты тышқандарда және иммунитеті әлсіреген инфекция жұқтырған тышқандарда келесі нәтижелерді көрсетеді: C.albicans туындаған жүйелі инфекциялар кезіндегі зеңге қарсы әлсіз аддитивті әсері, Cryptococcus neoformans туындаған бассүйекішілік инфекция кезінде өзара әрекеттесудің болмауы, Aspergillus fumigatus туындаған жүйелі инфекция кезіндегі екі препараттың антагонизмі.Бұл зерттеу нәтижелерінің клиникалық маңыздылығы белгісіз.Антикоагулянттар: тіркеуден кейінгі қолдану барысында, басқа да зеңге қарсы азолды препараттар жағдайындағы сияқты, флуконазолды варфаринмен бірге қабылдап жүрген пациенттерде протромбин уақытының ұзаруымен қатар жүретін қан кетулер (қанталаулар, мұрыннан қан кету, асқазан-ішектен қан кету, гематурия және мелена) анықталды.Флуконазолмен және варфаринмен қатарлас емдеу кезінде протромбин уақыты 2 есе артады, бұл варфарин метаболизмінің CYP2C9 изоферменті арқылы тежелуіне байланысты болуы мүмкін.Кумариндік немесе индандиондық антикоагулянттарды флуконазолмен бірге қабылдап жүрген пациенттерде протромбин уақытын бақылау керек.Антикоагулянттың дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.Бензодиазепиндер (әсері қысқа) (мысалы, мидазолам, триазолам): мидазоламды пероральді қабылдағаннан кейін флуконазол мидазолам концентрацияларының елеулі жоғарылауына және психомоторлық әсерлерге алып келеді.200 мг флуканазол мен 7,5 мг мидазоламды бір мезгілде пероральді қабылдау мидазоламның AUC мәнінің артуына және жартылай шығарылу кезеңінің 3,7 және 2,2 есе ұзаруына алып келеді.200 мг флуконазолды күн сайын 0,25 мг триазоламмен бірге пероральді қабылдау мидазоламның AUC мәнінің жоғарылауына және жартылай шығарылу кезеңінің 4,4 және 2,3 есе артуына алып келеді.Флуконазол мен триазоламды бір мезгілде қолданғанда триазоламның әсерінің күшейгені мен ұзарғаны байқалады.Флуконазол қабылдап жүрген пациенттерді бензодиазепинмен қатарлас емдеу қажет болған жағдайда, бензодиазепиннің дозасын азайту және пациенттерге тиісінше қадағалау жүргізу керек.Карбамазепин: флуконазол карбамазепиннің метаболизмін тежейді және соңғысының қан сарысуындағы концентрациясын 30 %-ға арттырады.Карбамазепиндік уыттылықтың даму қаупі бар.Карбамазепиннің дозасын концентрация көрсеткіштеріне немесе әсерге байланысты түзету қажет болуы мүмкін.Кальций өзекшелерінің блокаторлары: кальций өзекшелерінің кейбір антагонистері (нифедипин, исрадипин, амлодипин, верапамил және фелодипин) CYP3A4 ферменті арқылы метаболизденеді.Флуконазол кальций өзекшелері антагонистерінің жүйелі әсерін айтарлықтай арттыруы мүмкін.Жағымсыз әсерлерге жиі мониторинг ұсынылады.Целекоксиб: флуконазолды (тәулігіне 200 мг) және целекоксибті (200 мг) бір мезгілде қолданғанда, Cmax және AUC целекоксиб тиісінше 68% және 134% - ға артты.Флуконазолмен бірге целекоксиб дозасының жартысы қажет болуы мүмкін.Циклофосфамид: циклофосфамидпен және флуконазолмен біріктіріп емдеу қан сарысуындағы билирубин мен креатинин деңгейлерінің артуына алып келеді.Біріктірілімді билирубин мен сарысулық креатинин мөлшерінің арту қаупі жоғарылайтынын ескере отырып пайдалануға болады.Фентанил: өлімге соқтырған, фентанил мен флуконазолдың өзара әрекеттесуінен туындауы мүмкін бір жағдай тіркелді.Бұдан өзге, дені сау еріктілерге жүргізілген зерттеуде флуконазол фентанилдің элиминациясын едәуір кідіртетіні көрсетілді.Фентанилдің жоғары концентрациялары тыныс алу жеткіліксіздігіне алып келуі мүмкін.Пациенттерге тыныстың тарылу қаупінің болуы мүмкіндігіне байланысты мұқият қадағалау жүргізу керек.Фентанилдің дозасын түзету қажет болуы мүмкін.Гидроксиметилглутарил - кофермент A - редуктаза (ГМГ - КоA - редуктаза) тежегіштері: флуконазол аторвастатин және симвастатин сияқты CYP3A4 арқылы немесе флувастатин сияқты CYP2C9 арқылы метаболизденетін ГМГ - КоA - редуктаза тежегіштерімен бір мезгілде тағайындалғанда, миопатия мен қаңқа бұлшықеттерінің жедел некрозының (рабдомиолиз) даму қаупі артады.Қатарлас емдеу қажет болған жағдайда, пациент миопатия мен рабдомиолиз симптомдарының пайда болуына қатысты дәрігердің қадағалауында болуы тиіс, сондай-ақ организмдегі креатинкиназа деңгейіне бақылау жүргізілуі керек.Егер креатинкиназа деңгейінің елеулі артуы немесе миопатия немесе рабдомиолиз диагнозы қойылса немесе дамуына күдік болса, ГМГ - КоA - редуктаза тежегіштерін қабылдауды тоқтату керек.Ибрутиниб: флуконазол сияқты CYP3A4 орташа тежегіштері ибрутинибтің плазмадағы концентрациясын арттырады және уыттылық қаупін жоғарылатуы мүмкін.Егер препараттарды біріктіріп қолдануға тура келсе, тежегішті қолдану кезеңінде ибрутинибтің дозасын тәулігіне бір рет 280 мг (2 капсула) дейін азайту және мұқият клиникалық мониторингті қамтамасыз ету қажет.Ивакафтор: муковисцидоз кезінде трансжарғақшалық өткізгіштік реттегіші генінің стимуляторы (CFTR) ивакафтормен бір мезгілде қолдану, ивакафтордың әсер ету деңгейін 3 есе, ал гидроксиметил - ивакафтордың (M1) әсер ету деңгейін - 1,9 есе арттырды.Ивакафтордың дозасын тәулігіне бір рет 150 мг дейін төмендету, флуконазол және эритромицин сияқты CYP3A орташа тежегіштерін бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттерге ұсынылады.Олапариб: флуконазол сияқты CYP3A4 орташа тежегіштері олапарибтің қан плазмасындағы концентрациясын жоғарылатады
• бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.Егер аталған препараттарды біріктіру өте қажет болса, олапарибтің дозасын тәулігіне екі рет 200 мг дейін шектеу керек.Иммунодепрессанттар (циклоспорин, еверолимус, сиролимус және такролимус)
  
  Циклоспорин: флуконазол циклоспориннің концентрациясы мен AUC мәнін едәуір арттырады.Флуконазол (тәулігіне 200 мг дозада) мен циклоспоринді (тәулігіне 2,7 мг/кг дозада) бір мезгілде қолданғанда циклоспориннің AUC мәнінің 1,8 есе жоғарылағаны байқалды.Препараттардың бұл біріктірілімін циклоспориннің дозасын концентрациясына байланысты төмендете отырып пайдалануға болады.Эверолимус: in vitro немесе in vivo зерттеулер жүргізілмегеніне қарамастан, CYP3A4 ферментінің тежеуіне байланысты, флуконазол эверолимустың қан сарысуындағы концентрациясын арттыруы мүмкін.Сиролимус: флуконазол сиролимустың плазмалық концентрациясын, шамасы, сиролимус метаболизмін CYP3A4 және Р - гликопротеин арқылы тежеумен арттырады.Бұл біріктірілімді сиролимустың дозасын әсері мен концентрациясының көрсеткіштеріне байланысты түзеткен кезде пайдалануға болады.Такролимус: флуконазол пероральді қолданғанда такролимустың қан сарысуындағы концентрациясын ішекте CYP3A4 ферментінің тежелуі салдарынан такролимус метаболизмінің тежелуі себепті 5 есеге дейін арттыруы мүмкін.Такролимусты вена ішіне қолданғанда елеулі фармакокинетикалық өзгерістер байқалған жоқ.Такролимус деңгейлерінің жоғарылауы нефроуыттылықтың дамуына алып келді.Пероральді қолданған кезде такролимустың дозасын оның концентрациясына байланысты азайту керек.Лозартан: флуконазол лозартанның өзінің, лозартанмен емдеу кезінде орын алатын ангиотензин II рецепторлары антагонизмінің көп бөлігіне жауап беретін белсенді метаболитіне (Е 3174) метаболизмін тежейді.Пациенттерде артериялық қысымды үнемі бақылап отыру керек.Метадон: флуконазол қан сарысуындағы метадон концентрациясын арттыруы мүмкін.Метадонның дозасын түзету қажет болуы мүмкін.Қабынуға қарсы стероидты емес препараттар (ҚҚСП): флурбипрофен монотерапиясымен салыстырғанда флуконазолмен бір мезгілде тағайындағанда флурбипрофеннің Cmax және AUC тиісінше 23% және 81% ұлғаяды.Осы сияқты, флуконазол ибупрофеннің рацемиялық қоспасымен бір мезгілде тағайындалғанда (400 мг), соңғысының монотерапиясымен салыстырғанда, фармакологиялық тұрғыдан белсенді изомерінің (S - (+) - ибупрофен) Cmax және AUC 15 % және 82 %-ға артады.Арнайы зерттеулер жүргізілмесе де, флуконазол CYP2C9 арқылы метаболизденетін басқа ҚҚСП (мысалы, напроксен, лорноксикам, мелоксикам, диклофенак) жүйелі әсерін арттыруы мүмкін.ҚҚСП-мен байланысты жағымсыз әсері мен уыттылығына жиі мониторинг жүргізу ұсынылады.ҚҚСП дозасын түзету қажет болуы мүмкін.Фенитоин: флуконазол фенитоиннің бауырлық метаболизмін тежейді.Флуконазолды 200 мг дозада ішке және фенитоинді 250 мг дозада вена ішіне бір мезгілде бірнеше рет қолдану фенитоиннің AUC24 мәнінің 75 %-ға және Cmin мәнінің 128 %-ға жоғарылауына алып келді.Бір мезгілде қолданғанда фенитоиннің уыттылық көріністерін болдырмау үшін, фенитоин концентрациясының қан сарысуындағы деңгейлері тексерілуі керек.Преднизон: бауыр трансплантациясынан кейін преднизонмен ем қабылдаған пациентте, флуконазолмен үш айлық емді тоқтатқаннан кейін бүйрекүсті безі қыртысының жедел жеткіліксіздігі дамыған жағдай анықталды.Флуконазолды тоқтату CYP3A4 ферменті белсенділігінің жоғарылауына алып келді, бұл өз кезегінде преднизон метаболизмінің күшеюін туғызды деп болжанады.Флуконазолмен және преднизонмен ұзақ уақыт ем қабылдаған пациенттерді флуконазолды тоқтатқаннан кейін бүйрекүсті безі қыртысы жеткіліксіздігінің дамуына қатысты қадағалау керек.Рифабутин: флуконазолмен бір мезгілде қолдану қан сарысуындағы рифабутиннің AUC шамасының 80 %-ға дейін артуына алып келеді.Флуконазол мен рифабутин бір мезгілде тағайындалған пациенттерде увеит дамыған жағдайлар туралы хабарланды.Рифабутин мен флуконазолды бір мезгілде қабылдап жүрген пациенттердің жағдайын, рифабутин уыттылығының біліну симптомдарына қатысты мұқият қадағалау қажет.Саквинавир: CYP3A4 ферментінің қатысуымен саквинавирдің бауырлық метаболизмін тежеуіне, сондай-ақ P-гликопротеинді тежеуіне байланысты, флуконазол ферменттердің қатысуымен саквинавирдің AUC және Cmax мәндерін сәйкесінше 50 % және 55 %-ға арттырады.Саквинавирмен/ритонавирмен өзара әрекеттесуі зерттелген жоқ және анағұрлым айқын болуы мүмкін.Саквинавирдің дозасын түзету қажеттілігі туындауы мүмкін.Сульфонилмочевина препараттары: флуконазол сульфонилмочевина препараттарын (мысалы, хлорпропамид, глибенкламид, глипизид, толбутамид) бір мезгілде пероральді қабылдағанда қан сарысуынан жартылай шығарылу кезеңін ұзартады.Қандағы глюкозаны жиі бақылау және сульфонилмочевина дозасын тиісінше азайту ұсынылады.Теофиллин: өзара әрекеттесуін плацебо-бақыланатын зерттеуде 14 күн бойы 200 мг-ден флуконазол қабылдау теофиллин клиренсінің орташа жылдамдығының 18%-ға төмендеуіне әкеледі.Флуконазол мен теофиллинді жоғары дозада қабылдайтын пациенттерді немесе теофиллиннің артық дозалану симптомдарын уақытында анықтау мақсатында теофиллиннің уыттылық әсерінің қаупі жоғары пациенттерді мұқият бақылап отыру қажет
• олар пайда болғанда терапияны тиісінше өзгерту керек.Тофацитиниб: тофацитинибтің экспозициясы CYP3A4 орташа тежелуіне және CYP2C19 күшті тежелуіне әкелетін препараттармен (мысалы, флуконазол) бір мезгілде тағайындаған кезде ұлғаяды.Осылайша, аталған препараттармен бірге тағайындаған кезде тофацитинибтің дозасын күніне бір рет 5 мг дейін азайту ұсынылады.Қабыршөп алкалоиды: тиісті зерттеулер жүргізілмесе де, флуконазол қабыршөп алкалоидының плазмалық деңгейлерін арттыруы (мысалы, винкристин және винбластин) және CYP3A4-ке тежеуші әсеріне байланысты болуы әбден ықтимал нейроуыттылыққа алып келуі мүмкін.А дәрумені: толықтай транс - ретиной қышқылымен (A дәруменінің қышқыл түрі) және флуконазолмен біріктірілген емдеуден өткен пациенттің бір клиникалық жағдайының сипаттамасында ОЖЖ тарапынан флуконазол қабылдауды тоқтатқаннан кейін басылған идиопатиялық бассүйекішілік гипертензия түріндегі жағымсыз әсерлердің дамығаны тіркелді.Бұл біріктірілімді пайдалануға болады, бірақ ОЖЖ-мен байланысты жағымсыз әсерлерді анықтау мақсатында пациенттерді қадағалау керек.Вориконазол (CYP2C9, CYP2C19 және CYP3A4 тежегіші): пероральді вориконазол (1-күні әр 12 сағат сайын 400 мг, содан соң 2,5 күн бойы әр 12 сағат сайын 200 мг) мен пероральді флуконазолды (1-күні 400 мг, содан соң 4 күн бойы әр 24 сағат сайын 200 мг) бір мезгілде қолдану вориконазолдың концентрациясы мен AUC орташа алғанда сәйкесінше 57 % (90 %-дық СА: 20 %, 107 %) және 79 %-ға (90 %-дық СА: 40 %, 128 %) артуына алып келді.Вориконазол мен флуконазолды кез келген дозада бір мезгілде тағайындау ұсынылмайды.Вориконазолды флуконазолдан кейін бірден қолданған жағдайда, вориконазолды қолданумен байланысты жағымсыз құбылыстарға мониторинг жүргізу ұсынылады.Зидовудин: Пероральді қабылдағанда зидовудин клиренсінің шамамен 45 %-ға төмендейтіндігіне байланысты, флуконазол зидовудиннің Cmax және AUC на 84 % және 74 %-ға арттырады.Зидовудиннің жартылай шығарылу кезеңі флуконазолмен біріктіріп емдеу кезінде шамамен 128 %-ға ұзарады.Бұл біріктірілімді қабылдап жүрген пациенттер зидовудинді қабылдаумен байланысты жағымсыз реакцияларды анықтау мақсатында қадағалауда болуы тиіс.Зидовудиннің дозасын азайту қажет болуы мүмкін.Азитромицин: 1200 мг азитромициннің бір реттік пероральді дозасының флуконазолдың 800 мг бір реттік пероральді дозасының фармакокинетикасына әсерін, сондай-ақ флуконазолдың азитромициннің фармакокинетикасына әсерін анықтау мақсатымен дені сау 18 пациентке ашық, рандомизацияланған, үшжақты айқаспалы зерттеу жүргізілді.Флуконазол мен азитромициннің арасында елеулі фармакокинетикалық өзара әрекеттесу анықталған жоқ.Пероральді контрацептивтер: флуконазолдың көп реттік дозаларымен бірге біріктірілген пероральді контрацептивті қабылдауға екі фармакокинетикалық зерттеу жүргізілді.Флуконазол 50 мг дозасының гормондардың деңгейіне ешқандай елеулі әсері байқалған жоқ, ал тәуліктік 200 мг дозасы кезінде, этинилэстрадиол мен левоноргестрелдің AUC (концентрация - уақыт қисығы астындағы ауданы) 40 % және 24 %-ға артты.Осылайша, флуконазол жоғарыда көрсетілген дозаларда бірнеше рет қолдану жүкті болуға қарсы ішілетін біріктірілген препараттардың тиімділігіне әсер етпейді

Одновременное применение следующих лекарственных препаратов противопоказано

Цизаприд:

• были зарегистрированы случаи нежелательных явлений со стороны сердца, в том числе случаи многоформной желудочковой пароксизмальной тахикардии, у пациентов, получавших одновременно флуконазол и цизаприд.Одновременное применение флуконазола по 200 мг один раз в сутки и цизаприда по 20 мг четыре раза в день приводит к значительному повышению уровней цизаприда в плазме крови и удлинению интервала QTс.Одновременное применение флуконазола и цизаприда противопоказано.Терфенадин: после обнаружения серьезной сердечной аритмии, возникающей вследствие удлинения интервала QTc, у пациентов, принимающих азольные противогрибковые препараты в сочетании с терфенадином, были проведены исследования по изучению взаимодействия этих препаратов.В одном исследовании при применении флуконазола в дозе 200 мг в сутки удлинения интервала QTс не наблюдается.Другое исследование, при котором флуконазол принимался в дозах 400 мг и более (800 мг) в сутки, показало, что прием флуконазола в дозах 400 мг в сутки и более приводит к значительному повышению плазменных уровней терфенадина при его сопутствующем применении.Одновременное применение флуконазола в дозах 400 мг и более и терфенадина противопоказано.Одновременное применение флуконазола в дозах менее 400 мг в сутки и терфенадина следует проводить под тщательным наблюдением врача.Астемизол: одновременное применение флуконазола и астемизола может привести к снижению клиренса астемизола.Повышенные плазменные концентрации астемизола могут привести к удлинению интервала QT и, в редких случаях, к возникновению многоформной желудочковой пароксизмальной тахикардии.Одновременное применение флуконазола и астемизола противопоказано.Пимозид: несмотря на то, что исследования in vitro или in vivo не проводились, одновременное применение флуконазола и пимозида может привести к ингибированию метаболизма пимозида.Повышенные плазменные концентрации пимозида могут привести к удлинению интервала QT и, в редких случаях, к возникновению многоформной желудочковой пароксизмальной тахикардии.Одновременное применение флуконазола и пимозида противопоказано.Хинидин: несмотря на то, что исследования in vitro или in vivo не проводились, одновременное применение флуконазола и хинидина может привести к ингибированию метаболизма хинидина.При применении хинидина наблюдались случаи удлинения интервала QT и редкие случаи многоформной желудочковой пароксизмальной тахикардии.Одновременное применение флуконазола и хинидина противопоказано.Эритромицин: одновременное применение флуконазола и эритромицина увеличивает потенциальный риск кардиотоксичности (удлиненный интервал QT, многоформная желудочковая пароксизмальная тахикардия) и, как следствие, внезапной сердечной смерти.Одновременное применение флуконазола и эритромицина противопоказано.Одновременное применение следующих лекарственных препаратов не рекомендуется
  
  Галофантрин: флуконазол может увеличивать плазменную концентрацию галофантрина из-за ингибирующего действия на изофермент CYP3A4.Одновременное применение флуконазола и галофантрина увеличивает потенциальный риск кардиотоксичности (удлиненный интервал QT, многоформная желудочковая пароксизмальная тахикардия) и, как следствие, внезапной сердечной смерти.Следует избегать данной комбинации препаратов.Одновременное применение следующих лекарственных препаратов требует осторожности
  
  Амиодарон: одновременное применение флуконазола и амиодарона может привести к удлинению интервала QT.При необходимости одновременного применения флуконазола и амиодарона следует соблюдать осторожность, особенно при применении флуконазола в высоких дозах (800 мг).Одновременное применение следующих лекарственных препаратов требует осторожности и коррекции их дозы
  
  Влияние других лекарственных препаратов на флуконазол
  
  Рифампицин: одновременное применение флуконазола и рифампицина приводит к снижению значений AUC на 25 % и сокращению периода полувыведения флуконазола на 20 %.Пациентам, которые совместно принимают рифампицин, следует увеличить дозу флуконазола.Исследования взаимодействия показали, что пероральный прием флуконазола вместе с едой, циметидином, антацидами или последующим тотальным облучением организма при пересадке костного мозга не приводит к клинически значимому ухудшению абсорбции флуконазола.Гидрохлортиазид: в ходе исследований фармакокинетического взаимодействия одновременный прием многократных доз гидрохлоротиазида у получавших флуконазол здоровых добровольцев вызывал повышение концентрации флуконазола в плазме на 40 %.При этом изменения режима приема флуконазола при одновременном применении диуретиков, не требуется.Влияние флуконазола на другие лекарственные препараты
  
  Флуконазол является умеренным ингибитором изоферментов цитохрома P - 450 - CYP2C9 и CYP3A4.Флуконазол также является сильным ингибитором изофермента CYP2C19.Помимо указанного ниже выявленного/задокументированного взаимодействия также существует риск повышения плазменной концентрации других составляющих, метаболизируемых ферментами CYP2C9, CYP2C19 и CYP3A4 и применяемых одновременно с флуконазолом.Поэтому сочетать данные препараты следует осторожно, и пациенты должны находиться под тщательным наблюдением врача.Ингибирующее действие флуконазола на ферменты продолжается в течение 4-5 дней после прекращения лечения данным препаратом из-за длительного периода его полувыведения.Алфентанил: в ходе одновременного применения флуконазола (400 мг) и внутривенно алфентанила (20 мкг/кг) у здоровых людей значение AUC10 алфентанила повышается в 2 раза, возможно, из-за ингибирования изофермента CYP3A4.Может возникнуть необходимость в коррекции дозы алфентанила.Амитриптилин, нортриптилин: флуконазол усиливает действие амитриптилина и нортриптилина.Концентрацию 5 - нортриптилина и (или) S - амитриптилина можно измерить перед началом сопутствующего лечения и через неделю после него.При необходимости следует производить коррекцию дозы амитриптилина или нортриптилина.Амфотерицин В: одновременное применение флуконазола и амфотерицина B у нормальных инфицированных мышей и инфицированных мышей с ослабленным иммунитетом показывает следующие результаты: слабый аддитивный противогрибковый эффект при системных инфекциях, вызванных C.albicans, отсутствие взаимодействия при внутричерепной инфекции, вызванной Cryptococcus neoformans, антагонизм двух препаратов при системной инфекции, вызванной Aspergillus fumigatus.Клиническая значимость результатов данных исследований неизвестна.Антикоагулянты: в ходе пострегистрационного применения, как и в случаях с другими азольными противогрибковыми препаратами, у пациентов, принимающих флуконазол в сочетании с варфарином, были зафиксированы кровотечения (кровоподтеки, носовое кровотечение, желудочно-кишечное кровотечение, гематурия и мелена), сопровождавшиеся увеличением протромбинового времени.Во время сопутствующего лечения флуконазолом и варфарином протромбиновое время увеличивается в 2 раза, возможно, из-за ингибирования метаболизма варфарина посредством изофермента CYP2C9.У пациентов, которые принимают кумариновые или индандионовые антикоагулянт в сочетании с флуконазолом, следует контролировать протромбиновое время.Может возникнуть необходимость в коррекции дозы антикоагулянта.Бензодиазепины (короткого действия) (например, мидазолам, триазолам): после перорального приема мидазолама флуконазол приводит к существенному повышению концентраций мидазолама и психомоторным эффектам.Одновременный пероральный прием флуконазол 200 мг и мидазолама 7,5 мг приводит к повышению значения AUC и удлинению периода полувыведения мидазолама в 3,7 и 2,2 раза.Ежедневный пероральный прием флуконазола 200 мг в сочетании с триазоламом 0,25 мг приводит к повышению значения AUC и периода полувыведения мидазолама в 4,4 и 2,3 раза.При одновременном применении флуконазола и триазолама наблюдается усиление и продление действия триазолама.В случае необходимости сопутствующего лечения бензодиазепином пациентов, которые принимают флуконазол, следует уменьшить дозу бензодиазепина и вести соответствующее наблюдение пациентов.Карбамазепин: флуконазол ингибирует метаболизм карбамазепина и повышает концентрацию последнего в сыворотке крови на 30 %.Существует риск развития карбамазепиновой токсичности.Может потребоваться коррекция дозы карбамазепина в зависимости от показателей концентрации или эффекта.Блокаторы кальциевых каналов: некоторые антагонисты кальциевых каналов (нифедипин, исрадипин, амлодипин, верапамил и фелодипин) метаболизируются ферментом CYP3A4.Флуконазол может значительно повышать системное воздействие антагонистов кальциевых каналов.Рекомендуется частый мониторинг побочных действий.Целекоксиб: при одновременном применении флуконазола (200 мг в сутки) и целекоксиба (200 мг), Cmax и AUC целекоксиба увеличивались на 68 % и 134 %, соответственно.В сочетании с флуконазолом может потребоваться половина дозы целекоксиба.Циклофосфамид: комбинированная терапия циклофосфамида и флуконазола приводит к повышению уровней билирубина и креатинина в сыворотке крови.Комбинацию можно использовать, принимая во внимание повышенный риск увеличения количества билирубина и сывороточного креатинина.Фентанил: был зафиксирован один случай с летальным исходом, который мог быть вызван взаимодействием фентанила и флуконазола.Кроме того, исследование на здоровых добровольцах показало, что флуконазол значительно задерживает элиминацию фентанила.Повышенные концентрации фентанила могут привести к дыхательной недостаточности.Следует вести тщательное наблюдение за пациентами на предмет возможного риска угнетения дыхания.Может потребоваться коррекция дозы фентанила.Ингибиторы гидроксиметилглутарил - кофермента A-редуктазы (ГМГ-КоA-редуктазы): увеличивается риск развития миопатии и острого некроза скелетных мышц (рабдомиолиз), когда флуконазол назначают одновременно с ингибиторами ГМГ-КоA-редуктазы, которые метаболизируются через CYP3A4, такие как аторвастатин и симвастатин, или через CYP2C9, такие как флувастатин.При необходимости сопутствующей терапии пациент должен наблюдаться у врача на предмет появление симптомов миопатии и рабдомиолиза, а также должен проводиться контроль уровня креатинкиназы в организме.Прием ингибиторов ГМГ-КоA-редуктазы следует прекратить, если наблюдается значительное повышение уровня креатинкиназы, или если диагностирована или подозревается развитие миопатии или рабдомиолиза.Ибрутиниб: умеренные ингибиторы CYP3A4, такие как флуконазол, увеличивают концентрации ибрутиниба в плазме и могут повышать риск токсичности.Если применения препаратов в комбинации не удается избежать, необходимо на период применения ингибитора уменьшить дозу ибрутиниба до 280 мг один раз в сутки (2 капсулы) и обеспечить тщательный клинический мониторинг.Ивакафтор: одновременное применение с ивакафтором, стимулятором гена регулятора трансмембранной проводимости при муковисцидозе (CFTR), повышало уровень воздействия ивакафтора в 3 раза, а уровень воздействия гидроксиметил - ивакафтора (M1) - в 1,9 раза.Снижение дозы ивакафтора до 150 мг один раз в сутки рекомендовано пациентам, одновременно принимающим умеренные ингибиторы CYP3A, такие как флуконазол и эритромицин.Олапариб: умеренные ингибиторы CYP3A4, такие как флуконазол, повышают концентрацию олапариба в плазме крови
• одновременное применение не рекомендуется.Если сочетания данных препаратов нельзя избежать, дозу олапариба следует ограничить до 200 мг два раза в сутки.Иммунодепрессанты (циклоспорин, еверолимус, сиролимус и такролимус)
  
  Циклоспорин: флуконазол значительно повышает концентрацию и значение AUC циклоспорина.При одновременном применении флуконазола (в дозе 200 мг в сутки) и циклоспорина (в дозе 2,7 мг/кг/сутки) наблюдалось повышение значения AUC циклоспорина в 1,8 раза.Эту комбинацию препаратов можно использовать, уменьшив дозу циклоспорина в зависимости от его концентрации.Эверолимус: несмотря на то, что исследования in vitro или in vivo не проводились, флуконазол может увеличивать концентрации эверолимуса в сыворотке крови из-за ингибирования фермента CYP3A4.Сиролимус: флуконазол увеличивает плазменную концентрацию сиролимуса, предположительно, путем ингибирования метаболизма сиролимуса посредством CYP3A4 и Р - гликопротеина.Эта комбинация может использоваться при коррекции дозы сиролимуса в зависимости от эффекта и показателей концентрации.Такролимус: флуконазол может увеличивать концентрации такролимуса в сыворотке крови при пероральном применении до 5 раз по причине ингибирования метаболизма такролимуса вследствие ингибирования фермента CYP3A4 в кишечнике.При внутривенном применении такролимуса существенных фармакокинетических изменений не наблюдалось.Повышение уровней такролимуса приводило к развитию нефротоксичности.Дозу такролимуса при пероральном применении следует уменьшать в зависимости от его концентрации.Лозартан: флуконазол ингибирует метаболизм лозартана к его активному метаболиту (Е 3174), который отвечает за большую часть антагонизма рецепторов ангиотензина II, который происходит во время лечения лозартаном.Следует постоянно контролировать артериальное давление у пациентов.Метадон: флуконазол может повысить концентрации метадона в сыворотке крови.Может потребоваться коррекция дозы метадона.Нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП): Cmax и AUC флурбипрофена увеличиваются на 23 % и 81 %, соответственно, при одновременном назначении с флуконазолом по сравнению с монотерапией флурбипрофеном.Аналогичным образом, Cmax и AUC фармакологически активного изомера (S - (+) - ибупрофен) увеличиваются на 15 % и 82 %, когда флуконазол назначается одновременно с рацемической смесью ибупрофена (400 мг) по сравнению с монотерапией последнего.Несмотря на то, что специальные исследования не проводились, известно, что флуконазол может увеличивать системное воздействие других НПВП, которые метаболизируются посредством CYP2C9 (например, напроксен, лорноксикам, мелоксикам, диклофенак).Рекомендуется частый мониторинг на побочное действие и токсичность, связанную с НПВП.Может потребоваться коррекция дозы НПВП.Фенитоин: флуконазол ингибирует печеночный метаболизм фенитоина.Одновременное многократное применение 200 мг флуконазола внутрь и 250 мг фенитоина внутривенно приводило к повышению значений AUC24 фенитоина на 75 % и Cmin на 128 %.При одновременном применении должны проверяться уровни концентрации фенитоина в сыворотке крови, чтобы избежать проявлений токсичности фенитоина.Преднизон: был зафиксирован случай, когда у пациента после трансплантации печени, получавшего лечение преднизоном, после прекращения трехмесячной терапии флуконазолом развилась острая недостаточность коры надпочечников.Предполагается, что отмена флуконазола привела к увеличению активности фермента CYP3A4, что в свою очередь вызвало усиление метаболизма преднизона.Пациентов, получающих длительно лечение флуконазолом и преднизоном, следует наблюдать на предмет развития недостаточности коры надпочечников после отмены флуконазола.Рифабутин: одновременное применение с флуконазолом приводит к повышению величины AUC рифабутина в сыворотке крови до 80 %.Сообщалось о случаях развития увеита у пациентов, которым одновременно назначали флуконазол и рифабутин.Необходим тщательный контроль состояния пациентов на симптомы проявления токсичности рифабутина, получающих рифабутин и флуконазол одновременно.Саквинавир: флуконазол увеличивает значения AUC и Cmax саквинавира с участием ферментов приблизительно на 50 % и 55 %, соответственно, из-за ингибирования печеночного метаболизма саквинавира с участием фермента CYP3A4, а также ингибирования P-гликопротеина.Взаимодействие с саквинавиром/ритонавиром не было изучено и может быть более выраженным.Может возникнуть необходимость в коррекции дозы саквинавира.Препараты сульфонилмочевины: флуконазол удлиняет период полувыведения из сыворотки крови при одновременном приеме пероральных препаратов сульфонилмочевины (например, хлорпропамид, глибенкламид, глипизид, толбутамид).Рекомендуется частый контроль глюкозы крови и соответствующее умен