Лекарственная форма
Бұлшықет ішіне енгізу үшін ерітінді дайындауға арналған ұнтақ, 1 г
Порошок для приготовления раствора для внутримышечного введения, 1 г
Состав
Дәрілік препараттың құрамы
Бір құтының ішінде
белсенді зат - стрептомицин сульфаты (стрептомицинге шаққанда) 1,0 г.
Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы
Ақ немесе ақ дерлік ұнтақ. Гигроскопиялы.
Один флакон содержит
активное вещество - стрептомицина сульфат (в пересчете на стрептомицин) 1,0 г.
Описание внешнего вида, запаха, вкуса
Порошок белого или почти белого цвета. Гигроскопичен
Побочные действия
Жиі:
- - вестибулярлық отоуыттылық*: жүрек айнуы, құсу, бас айналуы
- - бет парестезиясы, ангионевроздық ісіну
- - бөртпе, қызба, есекжем, эозинофилия
Жиі емес:
- - кохлеарлық отоуыттылық (естудің жоғалуы, құлақтың шыңылдауы, шуылдауы, немесе құлақтың «бітелу» сезімі, естудің қайтымсыз кереңдікке дейін төмендеуі)
- - эксфолиативті дерматит, анафилаксиялық шок
- - азотемия, лейкопения, тромбоцитопения, панцитопения, гемолиздік анемия
- - бұлшықет әлсіздігі, амблиопия
Сирек:
- - бас ауыру, ұйқышылдық, әлсіздік, шеткері неврит, бет жүйкесінің невриті (бет аймағында немесе ауыз қуысында күйдіру сезімі, ұю, шаншу), көру жүйкесінің невриті
- - жүрек айнуы, құсу, диарея, бауыр функциясының бұзылуы («бауыр» трансаминазасы белсенділігінің жоғарылауы, гипербилирубинемия)
- - миорелаксанттармен бір мезгілде енгізген кезде бұлшықеттердің құрысып жиырылуы, полинейропатия, жүйке-бұлшықет блокадасы (тыныстың тарылуы, түнгі апноэ, тыныстың тоқтап қалуы), нейроуыттық әсер (бұлшықеттердің тартылуы, эпилепсиялық ұстамалар)
- - нефроуыттылық (несеп шыеғару жиілігінің едәуір ұлғаюы немесе төмендеуі, олигурия, полиурия, альбуминурия, гематурия, шөлдеу, анорексия)
- - гиперемия және енгізген жердегі ауыру
- - қышыну, тері гиперемиясы
Өте сирек:
- - бронх түйілуі
- - артериялық қысымның төмендеуі, жүрек тұсының қысылып ауыруы, тахикардия, гипотензия.*Стрептомицинді енгізу кезінде пайда болатын вестибулярлық бұзылулар жалпы тәуліктік дозамен кумулятивті түрде байланысты.Күніне 1,8-2 г тағайындаған кезде симптомдар пациенттердің көп пайызында, әсіресе егде адамдарда немесе бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде төрт апта ішінде дамуы мүмкін.Сондықтан кез келген вестибулярлық дисфункцияны және/немесе орын алуы мүмкін есту қабілетінің нашарлауын анықтауды жеңілдету үшін стрептомицинмен қарқынды емге дейін, ем кезінде және одан кейін калориялық сынама және аудиометриялық тест жүргізу ұсынылады
Вестибулярлық бұзылулар әдетте ерте пайда болады және, әдетте, стрептомицинді ерте диагностикалау және қабылдауды тоқтату кезінде қайтымды болады.Препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейін екі-үш айдан кейін маңызды вестибулярлық симптомдар әдетте, толық қараңғыда немесе қатты қиылысқан жерде жүре алмаушылықтан басқа кезде жоғалады.Жағымсыз әсерлер анықталған кезде стрептомицинмен емдеуді аяқтау қажеттілігіне клиникалық бағалау жүргізілуі тиіс.
Часто (≥ 1/100 до <1/10):
- - вестибулярная ототоксичность*: тошнота, рвота, головокружение
- парестезия лица, ангионевротический отек
- сыпь, лихорадка, крапивница, эозинофилия
Не часто (≥ 1/1000 до < - 1/100):
- кохлеарная ототоксичность (потеря слуха, звон, гудение или ощущение " - заложенности"
- в ушах, снижение слуха, вплоть до необратимой глухоты)
- эксфолиативный дерматит, анафилактический шок
- азотемия, лейкопения, тромбоцитопении, панцитопения, гемолитическая анемия
- мышечная слабость, амблиопия
Редко (≥ 1/10000 до < - 1/1000):
- головная боль, сонливость, слабость, периферический неврит, неврит лицевого нерва (ощущение жжения в области лица или полости рта, онемение, покалывание), неврит зрительного нерва
- тошнота, рвота, диарея, нарушение функции печени (повышение активности " - печеночных"
- трансаминаз, гипербилирубинемия)
- судорожные сокращения мышц, полинейропатия, нервно-мышечная блокада при одновременном введении с миорелаксантами (затруднение дыхания, ночные апноэ, остановка дыхания), нейротоксическое действие (подергивание мышц, эпилептические припадки)
- нефротоксичность (значительное увеличение или уменьшение частоты мочеиспускания, олигурия, полиурия, альбуминурия, гематурия, жажда, анорексия)
- гиперемия и боль в месте введения
- зуд, гиперемия кожи
Очень редко(< - 1/10000):
- бронхоспазм
- понижение артериального давления, боли, сжимающего характера в области сердца, тахикардия, гипотензия
*Вестибулярные нарушения, возникающие при введении стрептомицина, кумулятивно связаны с общей суточной дозой.При назначении 1,8-2 г/день симптомы могут развиваться у большего процента пациентов, особенно у пожилых людей или пациентов с нарушенной функцией почек, в течении четырех недель.Поэтому рекомендуется проводить калорическую пробу и аудиометрический тест до, во время и после интенсивной терапии стрептомицином, чтобы облегчить выявление любой вестибулярной дисфункции и/или ухудшение слуха, которое может произойти.Вестибулярные нарушения обычно проявляются рано и, как правило, обратимы при ранней диагностике и прекращении приема стрептомицина.Через два-три месяца после прекращения приема препарата значимые вестибулярные симптомы обычно исчезают, за исключением относительной неспособности ходить в полной темноте или на сильно пересеченной местности.При выявлении побочных эффектов должна быть проведена клиническая оценка необходимости завершения терапии стрептомицином
Особенности продажи
рецептурные
Особые условия
Емдеу кезеңінде аптасына кем дегенде 1 рет бүйрек функциясын, көру және есту жүйкесін, вестибулярлы аппаратты бақылау керек.
Нефроуыттылықтың даму ықтималдылығы бүйрек функциясы бұзылған науқастарда, сондай-ақ жоғары дозаларды немесе ұзақ уақыт бойы тағайындағанда жоғары болады (науқастардың осы тобында бүйрек функциясын күн сайын бақылап отыруды қажет етуі мүмкін).
Қанағаттанарлық емес аудиометриялық тестілерде препараттың дозасын төмендетеді немесе емдеуді тоқтатады.
Жағымды клиникалық динамика жоқ болған жағдайда резистентті микроорганизмдердің дамуы мүмкін екендігін ескерген жөн. Осындай жағдайларда емдеуді тоқтату және тиісті ем жүргізуді бастау қажет.
Педиатрияда қолдану
1 жасқа дейінгі балаларға стрептомицинді «өмірлік» көрсетілімідері бойынша ғана тағайындайды.
Жүктілік немесе лактация кезінде
Препарат жүктілік кезінде және бала емізу кезеңінде қолдануға болмайды.
Көлік құралын және қауіпті механизмдерді басқару қабілетіне дәрілік препараттың ықпал ету ерекшеліктері
Препаратты қабылдау кезінде көлік құралын, механизмдерді басқарғанда және зейінді жұмылдыруды және психомоторлы реакциялардың шапшаңдығын қажет ететін қауіпті қызмет түрлерімен жұмыс жасағанда сақтық танытқан жөн.
В период лечения необходимо не реже 1 раза в неделю контролировать функцию почек, зрительного и слухового нерва, вестибулярного аппарата.
Вероятность развития нефротоксичности выше у больных с нарушением функции почек, а также при назначении высоких доз или в течение длительного времени (у этой категории больных может потребоваться ежедневный контроль функции почек).
При неудовлетворительных аудиометрических тестах дозу препарата снижают или прекращают лечение.
При отсутствии положительной клинической динамики следует помнить о возможности развития резистентных микроорганизмов. В подобных случаях необходимо отменить лечение и начать проведение соответствующей терапии.
Применение в педиатрии
Детям до 1 года стрептомицин назначают только по «жизненным» показаниям.
Беременность и период лактации
Препарат противопоказан при беременности и в период грудного вскармливания.
Показания
- орнығуы алуан түрлі туберкулезде, соның ішінде туберкулезді менингитте (біріктірілген ем құрамында);
- венерологиялық гранулемада;
- туляремияда, бруцеллезде, обада;
- бактериялық эндокардитте (тек бензилпенициллинмен немесе ванкомицинмен біріктіріп);
- жедел бактериялық ішек инфекцияларында;
- несеп шығару жолдарының инфекцияларында (қоздырғыштардың сезімталдығын анықтағаннан кейін).
- туберкулез различной локализации, в т.ч. туберкулезный менингит (в составе комбинированной терапии)
- венерическая гранулема
- туляремия, бруцеллез, чума
- бактериальный эндокардит (только в сочетании с бензилпенициллином или ванкомицином)
- острые бактериальные кишечные инфекции
- инфекции мочевыводящих путей (после установления чувствительности возбудителя)
Противопоказания
- аса жоғары сезімталдық (соның ішінде анамнезінде басқа аминогликозидтерге);
- азотемиямен және уремиямен бүйректің ауыр созылмалы жеткіліксіздігі;
- бассүйек-ми жүйкелерінің VIII жұбының органикалық зақымданулары;
- жүрек-қантамыр жеткіліксіздігінің ауыр түрлері;
- азотемиямен және уремиямен бүйректің созылмалы жеткіліксіздігі;
- басқа аминогликозидтік дәрілермен алдыңғы емнен кейін;
- нефроуытты және отоуытты жағымсыз әсерлерге байланысты мерзімі жетпей туған және жаңа туған балаларға;
- ми қан айналымының бұзылуы;
- облитерациялық эндартериит;
- миастения;
- паркинсонизм;
- ботулизм;
- қан кетулерге бейімділік;
- жүктілік және лактация кезеңі.
- гиперчувствительность (в т.ч. к другим аминогликозидам в анамнезе)
- тяжелая хроническая почечная недостаточность с азотемией и уремией
- органические поражения VIII пары черепно-мозговых нервов
- тяжелые формы сердечно-сосудистой недостаточности
- хроническая почечная недостаточность с азотемией и уремией
- после предшествующего лечения другими аминогликозидными средствами
- недоношенным и новорожденным детям из-за риска нефротоксического и ототоксического побочных эффектов
- нарушение мозгового кровообращения
- облитерирующий эндартериит
- миастения
- паркинсонизм
- ботулизм
- склонность к кровотечениям
- беременность и период лактации
С осторожностью применять в пожилом и детском возрасте.
Лекарственное взаимодействие
Басқа нефро- және отоуытты препараттармен (соның ішінде басқа аминогликозидтермен, полимиксиндермен, капреомицинмен) бір мезгілде қолданғанда ото- және нефроуыттық әсерінің даму қаупі артады.
Ингаляциялық наркозға арналған препараттар (құрамында галоген бар көмірсутектер), миреолаксанттар, апиындық анальгетиктер, антикоагулянттар ретінде цитратты консерванттары бар қанның көп мөлшерін және жүйке-бұлшықет берілімін бөгейтін басқа да дәрілік заттарды стрептомицинмен бір мезгілде қолданғанда жүйке-бұлшықет блокадасы (тыныс алудың қиындауы, түнгі апноэ, тыныс алудың тоқтауы) күшеюі мүмкін.
Индометацинді вена ішіне енгізу стрептомициннің бүйректік клиренсін төмендетіп, қандағы концентрациясын арттырады және жартылай шығарылу кезеңін ұлғайтады.
Метоксифлуран жағымсыз әсерлердің даму қаупін ұлғайтады.
Индометацинді вена ішіне енгізу стрептомициннің бүйректік клиренсін төмендетіп, қандағы концентрациясын және Т1/2 арттырады.
Стрептомицин бета-лактамдық антибиотиктермен (пенициллиндермен және цефалоспориндермен) бір мезгілде қолданғанда синергизм көрініс береді.
При одновременном применении с другими нефро- и ототоксичными препаратами (в т.ч. с другими аминогликозидами, полимиксинами, капреомицином) увеличивается риск развития ото- и нефротоксического действия.
Препараты для ингаляционного наркоза (галогенсодержащие углеводороды), миреолаксанты, опиоидные анальгетики, переливание больших количеств крови с цитратными консервантами в качестве антикоагулянтов и другие лекарственные средства, блокирующие нервно-мышечную передачу - при одновременном применении со стрептомицином возможно усиление нервно-мышечной блокады (затруднение дыхания, ночные апноэ, остановка дыхания).
Внутривенное введение индометацина снижает почечный клиренс стрептомицина, повышая концентрацию в крови и увеличивая период полувыведения.
Метоксифлуран увеличивает риск развития побочных эффектов.
Внутривенное введение индометацина снижает почечный клиренс стрептомицина, повышая концентрацию в крови и увеличивая Т1/2.
Стрептомицин проявляет синергизм при одновременном применении с бета-лактамными антибиотиками (пенициллинами и цефалоспоринами).
Скидки
