Лекарственная форма
250 мг таблеткалар
Таблетки 250 мг
Состав
Бір таблетканың құрамында
белсенді зат - 250 мг метронидазол,
қосымша заттар:
- картоп крахмалы
- желатин
- глюкоза ерітіндісі
- магний стеараты
Одна таблетка содержит
активное вещество - метронидазол 250 мг,
вспомогательные вещества:
- крахмал картофельный
- желатин
- раствор глюкозы
- магния стеарат
Фармакодинамика
Метронидазол протозойға және бактерияларға қарсы әсері бар 5-нитроимидазол туындысы болып табылады.
Метронидазол қарапайымдылардың және бактериялардың ішіне оңай өтеді. Метронидазолдың оксидоредукциялық потенциалы электронды тасымалдайтын ақуыз, ферредоксинге қарағанда, аз. Бұл ақуыз анаэробты және аэробты бактерияларда болады. Потенциалдардың айырмашылығы метронидазол нитротобының редукциясына әкеледі. Метронидазолдың редукцияланған түрі микроорганизмдердің ДНҚ синтезін тежейді, бұл олардың жойылуын туындатады.
Метронидазол Trichomonas vaginalis, Giardia lamblia, Entamoeba histolytica және Balantidium coli-ге қатысты белсенді.
Сондай-ақ анаэробты бактерияларға; грамтеріс таяқшаларға:
fragilis, B.distasonis, B.ovatus, B.thetaiotaomicron, B.vulgatus), Fusobacterium species топтарын қоса Bacteroides species; грамоң таяқшаларға:
- Eubacterium, Clostridium
- грамоң кокктерге: Peptococcus species, Peptostreptococcus species күшті бактерицидтік әсері бар
Метронидазол көптеген аэробты және ішінара анаэробты бактерияларға, зеңдерге және вирустарға бактерицидтік әсер көрсетпейді.
Трихопол является производным 5-нитроимидазола, обладающего противопротозойным и антибактериальным действием.
Трихопол легко проникает внутрь простейших и бактерий.Оксидоредукционный потенциал Трихопола является меньшим, чем ферредоксина - белка, транспортирующего электроны.Этот белок присутствует в анаэробных и аэробных бактериях.Разница потенциалов приводит к редукции нитрогруппы Трихопола.Редуцированная форма
Трихопола ингибирует синтез ДНК микрорганизмов, что вызывает их гибель.
Трихопол активен в отношении Trichomonas vaginalis, Giardia lamblia, Entamoeba histolytica и Balantidium coli.
Обладает также сильным бактерицидным действием в отношении анаэробных бактерий; грамотрицательных палочек:
- Bacteroides species включая группу Bacteroides fragilis (B.fragilis, B.distasonis, B.ovatus, B.thetaiotaomicron, B.vulgatus), Fusobacterium species
- грамположительных палочек: Eubacterium, Clostridium
- грамположительных кокков: Peptococcus species, Peptostreptococcus species
Трихопол не оказывает бактерицидного действия по отношению к большинству аэробных и частично анаэробных бактерий, грибов и вирусов.
Фармакокинетика
Сіңірілуі
Метронидазол асқазан-ішек жолында жеңіл сіңеді (мин. 80%). Қынап ішіне енгізгенде ғана аз мөлшерлерде сіңеді.
Дені сау ерікті адамдар препаратты 250 мг, 500 мг немесе 2 г дозада қабылдағаннан кейін қан плазмасындағы ең жоғары концентрация 1-3 сағат ішінде, сәйкесінше, 4,6-6,5 мкг/мл, 11,5-13 мкг/мл және 30-45 мкг/мл құрады. Тамақтың болуы қан сарысуында метронидазолдың сіңу жылдамдығын азайтады және ең жоғары концентрациясын төмендетеді.
Метронидазолдың шамамен 20%-ы қан ақуыздарымен байланысады.
Таралуы
Метронидазол өтті, сүйекті, сілекейді, перитонеальді сұйықтықты, қынаптық секретті, тұқым сұйықтығын, жұлын сұйқтығын, ми тіндерін және бауырды қоса, организмнің тіндеріне және сұйықтықтарына кең таралады. Сондай-ақ плаценталық бөгет арқылы өтеді және қан плазмасындағы препарат деңгейімен салыстырмалы концентрацияларда емшек сүтімен бөлініп шығады.
Биотрансформациясы
Ішке қабылданған метронидазолдың шамамен 30-60%-ы бауырда глюкурон қышқылымен гидроксилдену, тотығу және конъюгациялану жолымен биотрансформацияланады.
Негізгі метаболит 2-гидроксиметранидазолдың сондай-ақ бактерияларға қарсы және протозойға қарсы белсенділігі бар.
Шығарылуы
Бауыр және бүйрек функциялары қалыпты ересектерде метронидазолдың жартылай шығарылуының биологиялық кезеңі (T½) 6-8 сағатты құрайды. Бауыр функциясы бұзылған пациенттерде метронидазолдың жартылай шығарылу кезеңі артуы мүмкін.
Метронидазол және оның метаболиттері негізінен бүйрек арқылы (60-80%) шығарылады. Метронидазолдың тек 6-15%-ы ғана нәжіспен экскрецияланады. Бүйректік клиренсі 10-10,2 мл/мин. құрайды. Несеп препараттың биотрансформация өнімдері болып табылатын, суда еритін бояғыш заттардың болуымен байланысты қара немесе қызыл-қоңыр түсті болуы мүмкін.
Егде жастағы пациенттерде метронидазолдың бүйректік шығарылуы төмендеген.
Метронидазолды организмнен гемодиализ жолымен жоюға болады, ал перитонеальді диализ тиімді емес.
Всасывание
Метронидазол легко всасывается в желудочно-кишечном тракте (миним. 80%). Только в малых количествах всасывается при интравагинальном введении.
После приема препарата в дозе 250 мг, 500 мг или 2 г здоровыми добровольцами максимальная концентрация в плазме крови в периоде 1-3 часа составляла соответственно 4,6 - 6,5 мкг/мл, 11,5 - 13 мкг/мл и 30 – 45
мкг/мл. Наличие пищи уменьшает скорость всасывания и снижает максимальную концентрацию метронидазола в сыворотке крови.
Приблизительно 20% метронидазола связывается с белками крови.
Распределение
Метронидазол широко распределяется в тканях и жидкостях организма, включая желчь, кости, слюну, перитонеальную жидкость, влагалищный секрет, семенную жидкость, спинномозговую жидкость, ткани мозга и печени. Проникает также через плацентарный барьер и выделяется с грудным молоком в концентрации, сравнимой с уровнем препарата в плазме крови.
Биотрансформация
Приблизительно 30—60% метронидазола принятого внутрь биотрансформируется в печени путем гидроксилирования, окисления и конъюгации с глюкуроновой кислотой.
Основной метаболит 2-гидроксиметранидазол обладает также антибактериальной и противопротозойной активностью.
Выведение
Биологический период полувыведения метронидазола (T?) у взрослых с нормальной функцией печени и почек составляет 6-8 часов. У пациентов с нарушеной функцией печени период полувыведения метронидазола может увеличиваться.
Метронидазол и его метаболиты выводятся главным образом через почки 60-80%. Только 6-15% метронидазола экскретируется с калом. Почечный клиренс составляет 10-10.2 мл/мин. Моча может быть темного или красно-коричневого цвета в связи с наличием растворимых в воде красителей, которые являются продуктами биотрансформации препарата.
Немногочисленные исследования указывают, что почечное выведение метронидазола снижено у пациентов пожилого возраста.
Метронидазол можно удалить из организма путем гемодиализа, в то время как перитонеальный диализ неэффективен.
Побочные действия
Жиі емес:
- препараттың метаболизмі процесінде суда еритін пигменттердің түзілуіне түрткі болған несептің қызыл-қоңыр түске боялуы
ауыр емес асқазан-ішек бұзылыстары (эпигастрияның ауыруы, жүрек айнуы, құсу, диарея)
ауыздың құрғау сезімімен қатар жүретін глоссит, стоматит, дәм сезінудің бұзылуы, анорексия
бас ауыруы, бас айналуы, сананың шатасуы
Сирек:
- беттің қызаруы
- қышыну
- терідегі бөртпелер
- кейде дене температурасының жоғарылауымен қатар жүреді
есекжем - Квинке ісінуі
- анафилаксиялық шок
құрысулар
шеткері сенсорлық нейропатия
Белгісіз:
нейтропения - агранулоцитоз
- тромбоцитопения
елестеулер - көңіл-күйдің түсуі
энцефалопатия - ол МРТ-дағы патологиялық өзгерістермен біріктірілуі мүмкін.Әдетте
- бұл бұзылулар емдеуді тоқтатқаннан кейін басылады.Жекелеген өліммен аяқталған жағдайлар тіркелді
жеделге жуық мишық синдромы (атаксия, дизартрия, жүрістің бұзылуы, нистагм, тремор)
суицидтік идеялармен немесе суицидтік әрекеттермен біріктірілуі мүмкін паранойя және/немесе сандырақтаумен психоздық реакциялар
асептикалық менингит
көрудің көмескіленуі, диплопия, миопия, көру өткірлігінің төмендеуі, түс қабылдаудың өзгеруі сияқты өтпелі көру бұзылыстары, нейропатия/оптикалық неврит
препаратты қолдануды тоқтатқаннан кейін басылатын панкреатит
тілдің түсінің немесе сыртқы түрінің өзгеруі (кандидоз)
бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы (АЛТ, АСТ, сілтілі фосфатаза), цитолизбен (кейде сарғаюмен), холестазбен немесе олардың үйлесімімен қатар жүретін бауырдың жедел зақымдануының жекелеген жағдайлары.Бауыр трансплантациясын қажет ететін бауыр-жасушалық жеткіліксіздіктің жекелеген жағдайлары туралы хабарланды.
жедел жайылған экзантематозды пустулездің жекелеген жағдайлары
Лайелл синдромы, Стивенс-Джонсон синдромы, тіркелген эритема.
Часто (?1/100, <1/10)
- металлический привкус во рту, обложенный язык, тошнота, рвота, чувство дискомфорта в животе, диарея, боль в эпигастрии
Pедко (>1/10 000, <1/1 000)
- анафилаксия, полиморфная эритема, кожные высыпания, пустулезная сыпь, гиперемия кожи, зуд, крапивница, ангионевротический отек
- периферическая нейропатия, проявляющаяся онемением, парестезиями (чувство ползания мурашек), в большинстве случаев исчезающие после отмены препарата или снижения дозы; головная боль, головокружение, слабость, сонливость, бессонница, обморок, эпилептиформный припадок, энцефалопатия, подострый мозжечковый синдром (атаксия, скандированная речь, нарушение координации движений, нистагм, тремор), психические нарушения, дезориентация, нервозность, депрессия, галлюцинации, судороги, паралич
- диплопия, близорукость, фотофобия, слезотечение, неврит зрительного нерва
- шум в ушах, потеря слуха
- гинекомастия
- вертиго
- сухость во рту, глоссит, стоматит, острый панкреатит, проходящий после отмены препарата
- анорексия
- ригидность затылочных мышц
Очень редко (<1/10000)
- изменения показателей ферментативной системы печени, холестатический гепатит и желтуха, проходящие после отмены препарата, печеночная недостаточность (потребовавшая трансплантацию печени у пациентов, получавших метронидазол в комбинации с другими противомикробными препаратами)
- умеренная, транзиторная лейкопения, тромбоцитопения, агранулоцитоз, панцитопения, часто исчезающая после отмены препарата
- уплощение зубца Т на ЭКГ
- миалгия, артралгия
- темное окрашивание мочи, вызванное наличием хорошо растворимых красителей в воде, появившихся в результате биотрансформации метронидазола, цистит, полиурия, дизурия, недержание мочи
- болевые ощущения во влагалище, грибковые инфекции
- развитие кандидозной инфекции
В единичных случаях
- аплазия костного мозга
- заложенность носа, лихорадка
Особенности продажи
рецептурные
Особые условия
Аса жоғары сезімталдық/тері және тері асты тіндері
Аллергиялық реакциялар, оның ішінде өмірге қауіп төндіруі мүмкін анафилаксиялық шок пайда болуы мүмкін. Бұл жағдайда метронидазолды қабылдауды тоқтату керек және тиісті емдеуді тағайындау керек.
Метронидазолды қолдану аясында тері жабындысының тарапынан ауыр реакция жағдайлары, оның ішінде Стивенс-Джонсон синдромы, Лайелл синдромы, жедел жайылған экзантематозды пустулез байқалған.
Күрделі тері өзгерістері дамыған кезде:
- қызару
- тері астындағы буылтықтармен және күлдіреуікпен кебек тәрізді тері бөртпесі немесе тұмауға ұқсас симптомдар
- үдемелі бөртпе (жиі күлдіреуікпен немесе шырышты қабықта өзгерістермен) пайда болса емдеуді тоқтатып
- дәрігерге жүгіну керек
Орталық жүйке жүйесі
Энцефалопатия немесе мишық синдромы симптомдары пайда болған кезде пациентті емдеуді дереу қайта қарастыру керек, ал метронидазолмен емді тоқтату керек.
Тіркеуден кейінгі бақылау кезеңінде метронидазолды қолдану аясында энцефалопатия жағдайлары тіркелген.Сондай-ақ МРТ жүргізу кезінде энцефалопатиямен қатар жүретін патологиялық өзгерістерді анықтау жағдайлары тіркелген.Зақымдану орындары жиі мишық (негізінен тісті ядрода) және сүйелді дене буылтығы аймағында орналасқан.Көптеген жағдайда энцефалопатия және МРТ патологиялық өзгерістер емдеуді тоқтатқаннан кейін басылған.Жекелеген өліммен аяқталған жағдайлар тіркелген.
Орталық жүйке жүйесінің зақымдануы бар пациенттерде энцефалопатияға тән белгілердің дамуын немесе аурудың ауырлық деңгейінің артуын қадағалау қажет.
Метронидазолмен емнің аясында асептикалық менингит дамығанда емдеуді қайта бастау ұсынылмайды, немесе ауыр инфекция жағдайында мұндай емнің пайдасы мен қаупінің арақатынасын бағалау қажет.
Шеткері жүйке жүйесі
Шеткері нейропатияның дамуын көрсететін белгілердің пайда болуын, әсіресе ұзақ емделгенде немесе шеткері жүйке жүйесінің ауыр, созылмалы немесе үдемелі ауруларынан зардап шегетін пациенттерде бақылау қажет.
Психикалық бұзылыстар
Емдеудің ең басынан бастап психоздық реакциялардың пайда болуы мүмкін, онда пациент, әсіресе анамнезінде психиатриялық бұзылыстар бар болса, өзіне қауіп төндіруі мүмкін.Бұл жағдайда метронидазолды қолдануды тоқтату керек, емдеуші дәрігерге жүгіну және қажетті емдеуді бастау керек.
Қан тарапынан бұзылулар
Жоғары дозаны қабылдағанда және/немесе ұзақ емделгенде және анамнезінде гематологиялық аурулар болғанда қан талдауын үнемі жүргізу, негізінен, лейкоцитарлық формуланы бақылау ұсынылады.
Лейкопения кезінде емдеуді жалғастыру мүмкіндігі инфекция ауырлығының деңгейіне байланысты болады.
Коккейн синдромы бар пациенттерде жүйелі қолдануға арналған метронидазол препараттарымен емдеуді бастағаннан кейін ауыр гепатоуыттылық/жедел бауыр жеткіліксіздігі жағдайлары, оның ішінде өліммен аяқталатын жылдам үдейтін жағдайлар байқалған.Сондықтан мұндай пациенттерге метронидазолды пайда мен қауіп арақатынасын мұқият бағалағаннан кейін ғана және қандай да бір басқа қолжетімді емдеу әдісі болмаған кезде ғана тағайындау керек.
Бауыр функциясының көрсеткіштерін емдеу басталғанға дейін, бүкіл емдеу барысында және ол аяқталғаннан кейін, олардың деңгейі қалыптыға немесе бастапқы мәнге оралғанша анықтау керек.Егер бауыр функциясының көрсеткіштері емдеу кезінде елеулі артса, препаратты қолдануды тоқтату керек.
Бауыр зақымдануының қандай да бір симптомдары пайда болғанда дереу дәрігерге қаралу керек және метронидазолды қолдануды тоқтату керек.
Трихопол следует с осторожностью применять у пациентов с заболеванием центральной нервной системы, с почечной недостаточностью.
Пациенты, у которых в период лечения отмечены неврологические нарушения (онемение, чувство ползания мурашек или судороги) могут принимать препарат только в том случае, если польза от его применения превышает возможный риск развития осложнений.
Трихопол следует с осторожностью принимать у пациентов, леченных кортикостероидами и склонных к появлению отеков.
Пациенты, у которых перед и после лечения Трихополом отмечены изменения в картине крови, при необходимости повторного применения Трихопола должны быть под врачебным наблюдением.
Во время лечения следует контролировать картину крови при применении препарата более 10 дней.
В период лечения Трихополом и не менее чем один день после окончания терапии не следует принимать спиртных напитков, в связи с угрозой развития побочных реакций.
Трихопол может изменять некоторые показатели крови:
- АЛТ
- АСТ
- лактатдегидрогеназа
- триглицериды
- глюкоза
Метронидазол неэффективен против аэробных и факультативных анаэробных микроорганизмов.
Следует избегать одновременного приема метронидазола и непрямых антикоагулянтов, а при необходимости их совместного назначения следует тщательно контролировать протромбиновое время и установить соответсвующую дозу противосвертывающего средства.
После применения метронидазола может развиться кандидоз ротовой полости, влагалища и желудочно-кишечного тракта, что требует соответствующего лечения.
Учитывая содержание глюкозы в препарате, пациенты с синдромом мальабсорбции глюкозы-галактозы не должны принимать данный лекарственный препарат.
При терапии трихомониаза необходимо лечение обоих половых партнеров и использование презервативов.Лечение не прекращается во время менструаций.
Метронидазол можно применять не ранее, чем через 2 недели после окончания приема дисульфирама.
Следует прекратить лечение при появлении атаксии, головокружения, при ухудшении неврологического статуса.
Метронидазол может иммобилизовать трепонемы, что приводит к ложнопозитивному тесту Нельсона.
Метронидазол и его метаболиты выводятся с помощью гемодиализа в течение 8 часов.Поэтому пациентам после гемодиализа следует немедленно повторно применить метронидазол.
Поскольку сообщалось о канцерогенности метронидазола, длительное применение препарата требует тщательного взвешивания ожидаемой пользы от продолжения лечения и возможного риска.
Беременность и период лактации
Не проведено хорошо контролируемых исследований применения метронидазола у беременных.Метронидазол проникает через плацентарный барьер.Метронидазол противопоказан в первом триместре беременности.Во втором и третьем триместре беременности препарат следует принимать только по жизненным показаниям, когда потенциальная польза применения препарата у беременной превышает риск нежелательного воздействия на плод.
Метронидазол выделяется с грудным молоком, достигая концентрации, сравнительной с уровнем препарата в плазме крови.В период грудного вскармливания не следует принимать препарат.Если лечение является необходимым - следует прекратить грудное вскармливание.
Особенности влияния на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами
Учитывая побочный эффект со стороны ЦНС не следует управлять транспортным средством и работать с опасными механизмами.
Показания
Метронидазол ересектерде және балаларға келесі көрсетілімдерде қолдануға арналған:
- Bacteroides
- Fusobacterium
- Clostridium
- Eubacterium аэробты бактериялары
- анаэробтық кокктар және Gardnerella vaginalis
- сондай-ақ Trichomonas vaginalis
- Entamoeba histolytica
- Giardia lamblia және Balantidium қарапайымдылары әсерлерінен туындаған инфекцияларда (трихомонадтық инфекция
- бактериялық вагинит
- амебиаз
- лямблиоз
- жедел ойық жаралы гингивит
- жедел периодонтит)
хирургиялық анаэробты инфекциялар (сепсис - бактериемия
- перитонит
- ми абсцесі
- пневмония
- остеомиелит
- босанғаннан кейінгі сепсис
- кіші жамбас аймағындағы абсцесс
- эндометрит
- хирургиялық араласымнан кейінгі операциялық жаралардың қабынуы
- аяқтардың трофикалық ойық жаралары және тесілулер)
Helicobacter pylori - астасқан асқазан аурулары (біріктірілген ем құрамында Трихопол Helicobacter pylori эрадикациясы үшін қолданылады)
анаэробты бактериялар әсерінен туындаған - операциядан кейінгі инфекциялардың профилактикасы (негізінен тоқ ішектегі негізгі операциялар
- гинекологиялық операциялар)
Бактерияларға қарсы препараттарды тиісінше қолдануға қатысты жергілікті формальді нұсқауларды ескеру қажет.
-инфекции, вызванные анаэробными бактериями рода Bacteroides, Fusobacterium, Clostridium, Eubacterium, анаэробными кокками и Gardnerella vaginalis, а также простейшими Trichomonas vaginalis, Entamoeba histolytica, Giardia lamblia и Balantidium (трихомонадная инфекция, бактериальный вагинит, амебиаз, лямблиоз, острый язвенный гингивит, острый периодонтит)
-хирургические анаэробные инфекции (сепсис, бактериемия, перитонит, абсцесс мозга, пневмония, остеомиелит, послеродовой сепсис, абсцесс в области малого таза, эндометрит, воспаление операционных ран после хирургических вмешательств, трофические язвы нижних конечностей и пролежни)
-Helicobacter pylori – ассоциированные заболевания желудка (в составе комбинированной терапии Трихопол применяется для эрадикации Helicobacter pylori)
-профилактика послеоперационных инфекций, вызванных анаэробными бактериями (в основном операции на толстом кишечнике, гинекологические операции)
Противопоказания
препараттың белсенді затына, имидазолдарға және/немесе препараттың қосымша компоненттерінің кез келгеніне жоғары сезімталдық
6 жасқа дейінгі балалар
глюкоза-галактоза мальабсорбциясы
-гиперчувствительность к компонентам препарата или к другим производным 5 – нитроимидазола
-органические поражения ЦНС (эпилепсия, шизофрения)
-тяжелая печеночная недостаточность (в том числе печеночная энцефалопатия)
-выраженная лейкопения (в том числе в анамнезе)
-беременность I триместр, период лактации
-детский возраст до 6 лет
-применение у детей и подростков до 18 лет в сочетании с амоксициллином
-комбинированный прием с дисульфирамом, алкоголем
Лекарственное взаимодействие
Дисульфирам тәріздес реакциялар
Дәрілік препараттардың көбі алкогольді қабылдағанда дисульфирам тәріздес реакцияларды туындатады, сондықтан оларды қолдану аясында алкогольді тұтыну ұсынылмайды.
Ұсынылмайтын біріктірілімдер
- Алкоголь (ішімдік немесе қосымша зат)
Дисульфирам тәріздес реакция (ысынулар, терінің қызаруы, құсу, тахикардия). Алкогольді ішімдіктерді тұтынудан және құрамында этил спирті бар дәрілік препараттарды қабылдаудан бас тарту керек. Алкогольді ішімдіктерді немесе құрамында спирті бар дәрілік препараттарды қолдануды қайта бастамас бұрын, олардың жартылай шығарылу кезеңіне сүйене отырып есептеуге болатын дәрілік препараттардың толық шығарылу уақытын ескеру керек.
- Бусульфан
Бусульфанның жоғары дозаларын қабылдаған кезде:
- метронидазол бусульфанның концентрациясын екі есе арттырады
- Дисульфирам
Препараттардың мұндай біріктірілімін қабылдауды тоқтатқаннан кейін қайтымды жедел психоз немесе сананың шатасуының даму қаупі.
Тағайындау кезінде сақ болу керек препараттардың біріктірілімі
- Пероральді антикоагулянттар
Пероральді антикоагулянттардың әсер ету ұзақтығының және бауыр метаболизмінің төмендеу есебінен қан кету қаупінің артуы.ХҚҚ жиірек бақылау.Метронидазолды қолдану кезеңінде және оны тоқтатқаннан кейін 8 күн ішінде пероральді антикоагулянттардың дозасын түзету мүмкін.
- Құрысуға қарсы препараттар-ферменттер индукторлары (карбамазепин, фосфенитоин, фенобарбитал, фенитоин, примидон).
Қан плазмасындағы метронидазол концентрациясының төмендеуі оның бауырда индуктор препараттармен метаболизмінің жылдамдығының артуына байланысты.
Клиникалық бақылау, индуктор-препаратпен емдеу кезінде және оны тоқтатқаннан кейін метронидазол дозасын түзетуге болады.
- Рифампицин
Рифампициннің оның бауырдағы метаболизмінің жылдамдығын арттыруына байланысты қан плазмасындағы метронидазол концентрациясының төмендеуі.
Клиникалық бақылау, рифампицинмен емдеу кезінде және оны тоқтатқаннан кейін метронидазол дозасы түзетілуі мүмкін.
- Литий препараттары
Қандағы литий концентрациясының литийдің артық дозалану белгілерімен уытты мәндерге дейін жоғарылауы.Қандағы литий концентрациясын мұқият бақылау, қажет болған жағдайда литий препараттарын дозалау режимін өзгерту.
Өзара әрекеттесуді ескеру қажет препараттардың біріктірілімі
Фторурацил (және экстраполяция арқылы, тегафур және капецитабин)
Фторурацилдің уыттылығының жоғарылауы оның клиренсінің төмендеуіне байланысты.
ХҚҚ тұрақсыздығына байланысты ерекше проблемалар
Антибиотиктерді қабылдайтын пациенттерде пероральді антикоагулянттар белсенділігінің артуының көптеген жағдайлары хабарланды.Айқын инфекциялық немесе қабынбалы аурулардың болуы, пациенттің жасы және жалпы жай-күйі қауіп факторлары болып табылады.Мұндай жағдайларда ХҚҚ тұрақсыздығының инфекциялық аурумен немесе оны емдеумен байланысты екенін анықтау қиын.Алайда, мұндай проблемалар антибиотиктердің белгілі бір кластарын, атап айтқанда фторхинолондарды, макролидтерді, тетрациклиндерді, котримоксазолды және кейбір цефалоспориндерді қолданғанда жиі кездеседі.
Зертханалық және аспаптық зерттеу нәтижелеріне әсері
Метронидазолды қолдану аясында Нельсон тестінің жалған оң нәтижелері байқалуы мүмкін, өйткені бұл препарат трепонемалардың қимылсыздануын туындатуы мүмкін.
Трихопол в сочетании с антикоагулянтами, производными кумарина, удлиняет протромбиновое время.Поэтому следует изменить дозирование этих препаратов.
Препараты, активирующие микросомальную систему печени, как например:
- фенитоин и фенобарбитал
- ускоряют выведение Трихопола
- что приводит к снижению его концентрации в сыворотке крови
- а препараты
- снижающие ферментативные системы печени (например: циметидин) могут продлевать период полувыведения Трихопола
Трихопол относится к ингибиторам цитохрома Р450 3А4 (CYP 3А4) и в связи с этим может замедлять биотрансформацию препаратов, которые метаболизируются этими энзимами.
Трихопол повышает концентрацию лития в крови и усиливает его токсическое действие.Если одновременное применение этих препаратов является необходимым, в период лечения следует контролировать концентрацию креатинина в сыворотке крови.
Трихопол может вызывать нежелательные действия со стороны системы кровообращения при взаимодействии с терфенадином и астемизолом (на ЭКГ удлинение интервала QT, аритмия).
Трихопол усиливает токсическое действие алкоголя.Прием спиртных напитков в период лечения препаратом может вызвать нежелательные реакции, такие как чувство жара, потливость, головная боль, тошнота, рвота, боль в эпигастрии.
Одновременный прием Трихопола и дисульфирама может иногда вызвать острый психоз и дезориентацию.Лечение Трихополом следует начинать спустя 2 недели после окончания лечения дисульфирамом.
Трихопол уменьшает клиренс 5-фторурацила, поэтому может увеличивать его токсичность.
При комбинированном приеме метронидозола и циклоспорина наблюдается повышение концентрации последнего в крови.
При одновременном применении метронидазола и амиодарона сообщалось о продлении интервала QT и torsade de pointes.При их одновременном приеме может быть целесообразным мониторинг интервала QT на ЭКГ.Пациентам, которые лечатся амбулаторно, следует посоветовать обратиться к врачу при появлении симптомов, которые могут указывать на torsade de pointes, таких как головокружение, учащенное сердцебиение или потеря сознания.
Одновременное применение метронидазола может значительно повышать плазменную концентрацию бусульфана.Механизм их взаимодействия не описан.В связи с потенциальным риском тяжелой токсичности и смерти, связанный с ростом плазменных уровней бусульфана, следует избегать его одновременного применения с метронидазолом.
Метронидазол может подавлять метаболизм карбамазепина и вследствии этого повышать его плазменные концентрации.
Некоторые антибиотики в отдельных случаях могут снижать эффективность пероральных контрацептивов, воздействуя на бактериальный гидролиз стероидных конъюгатов в кишечнике и таким образом снижая повторное всасывание неконъюгированных стероидов, в результате чего плазменный уровень активных стероидов снижается.Это необычное взаимодействие может отмечаться у женщин с высоким уровнем выделения стероидных конъюгатов с желчью.Известны случаи неэффектиности пероральных контрацептивов были связаны с применением различных антибиотиков, включая ампициллин, амоксициллин, тетрациклин, а также метронидазола.
Одновременное применение метронидазола с такролимусом может приводить к росту концентрации последнего в крови.Вероятный механизм подавления печеночного метаболизма такролимуса проходит с помощью CYP 3А4.Следует часто контролировать уровень такролимуса в крови и функцию почек и соответственно корректировать дозировки, особенно после начала отмены терапии метронидазолом пациентам, стабилизированным на режиме приема такролимуса.
Сульфаниламиды усиливают противомикробное действие метронидазола.
Скидки
