НЕКСИУМ 0,04 N14 ТАБЛ П/О

Лекарственная форма

Қабықпен қапталған таблеткалар, 40 мг



Таблетки, покрытые оболочкой, 40 мг

Состав

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 44.50 мг эзомепразол магний тригидраты,

40 мг эзомепразолға баламалы

қосымша заттар:

• глицерин моностеараты 40-55
• гидроксипропилцеллюлоза
• гипромеллоза
• темірдің қызыл-қоңыр тотығы (Е 172)
• темірдің сары тотығы (Е 172) (20 мг доза үшін)
• магний стеараты
• метакрил қышқылы және этилакрилат сополимері (1:1)
• микрокристалды целлюлоза
• синтетикалық парафин
• макрогол
• полисорбат 80
• кросповидон
• натрий стеарилфумараты
• қант сфералары
• титанның қостотығы (Е 171)
• тальк
• триэтилцитрат

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Ұзынша пішінді, екі беті дөңес, бір жағында «40 mG» және екінші жағында «А/ЕI» өрнегі бар қызғылт түсті үлбірлі қабықпен қапталған таблеткалар (40 мг доза үшін).



Одна таблетка содержит

активное вещество - эзомепразола магния тригидрат 44,50 мг, что соответствует 40 мг эзомепразола,

вспомогательные вещества:

• глицерил моностеарат 40-55
• гипролоза
• гипромеллоза
• железа оксид красный
• железа оксид желтый (для дозировки 20 мг)
• магния стеарат
• метакриловой и этакриловой кислот сополимер (1:1)
• целлюлоза микрокристаллическая
• парафин синтетический
• макрогол
• полисорбат 80
• кросповидон
• натрия стеарилфумарат
• сахар сферические гранулы
• титана диоксид
• тальк
• триэтилцитрат

Фармакодинамика

Эзомепразол париетальді жасушаларда протон сорғысын спецификалық тежеу жолымен асқазандағы қышқыл секрециясын төмендетеді, омепразолдың S-изомері болып табылады. Омепразол S- және R-изомерлерінің фармакодинамикалық белсенділігі ұқсас.

Әсер ету механизмі

Эзомепразол - әлсіз негіз, қышқыл ортадағы париетальді жасушалардың секреторлық өзекшелерінде жиналады, онда белсенділенеді және протон сорғысы - Н+, К+- АТФаза ферментін тежейді. Эзомепразол қышқылдың негіздік те, көтермеленген де секрециясын тежейді.





Эзомепразол снижает секрецию кислоты в желудке путем специфического ингибирования протонного насоса в париетальных клетках, является S-изомером омепразола. S- и R-изомеры омепразола обладают сходной фармакодинамической активностью.

Механизм действия

Эзомепразол является слабым основанием, накапливается в секреторных канальцев париетальных клеток в кислой среде, где активируется и ингибирует протонный насос - фермент Н+,К+-АТФазу. Эзомепразол ингибирует как базальную, так и стимулированную секрецию кислоты.

Фармакокинетика

Сіңірілуі

Эзомепразол қышқыл ортада төзімсіз, сондықтан пероральді қолдану үшін құрамында асқазан сөлінің әсеріне қабығы төзімді препарат түйіршіктері бар таблеткалар пайдаланылады. Препарат тез сіңіріледі:

• плазмадағы ең жоғары концентрациясына қабылдаудан кейін 1-2 сағаттан соң жетеді

Бір рет 40 мг дозасын қабылдаудан кейін эзомепразолдың абсолютті биожетімділігі 64 құрайды және тәулігіне бір рет күнделікті қабылдау аясында 89 дейін артады.Эзомепразолдың 20 мг дозасы үшін бұл көрсеткіштер, тиісінше, 50 және 68 құрайды.Ас ішу асқазанда эзомепразол сіңуін баяулатады және төмендетеді, алайда бұл тұз қышқылының секрециясын тежеу тиімділігіне елеулі ықпалын тигізбейді.

Таралуы

Дені сау адамдарда тепе-тең концентрациясында таралу көлемі шамамен дене салмағына 0,22 л/кг құрайды.Эзомепразол плазма ақуыздарымен 97 байланысады.

Биотрансформациясы

Эзомепразол Р450 (СҮР) цитохромы жүйесінің қатысуымен толық метаболизмге ұшырайды.Негізгі бөлігі спецификалық полиморфты СҮР2С19 изотүрінің қатысуымен метаболизденеді, осы орайда эзомепразолдың гидрокси- және деметилденген метаболиттері түзіледі.Қалған бөлігінің метаболизмі басқа спецификалық СҮР3А4 изотүрімен жүзеге асады; осы орайда плазмада анықталатын негізгі метаболит - эзомепразол сульфотуындысы түзіледі.

Элиминациясы

Төменде келтірілген параметрлер, негізінен, CYP2C19 ферменті белсенді пациенттердегі (метаболизмі белсенді пациенттер) фармакокинетика сипатын көріністейді.

Жалпы плазмалық клиренсі препаратты бір рет қабылдаудан кейін шамамен 17 л/сағат және көп рет қабылдаудан кейін 9 л/сағат құрайды.Жартылай шығарылу кезеңі тәулігіне бір рет жүйелі қабылдағанда 1,3 сағатқа созылады.

Эзомепразолдың негізгі метаболиттері асқазан қышқылының секрециясына ықпал етпейді.Пероральді қолданғанда дозаның 80% дейіні метаболиттер түрінде несеппен шығарылады, қалған мөлшері нәжіспен шығарылады.Өзгермеген эзомепразолдың 1%- дан азы несептен табылады.

Дозаға тәуелдігі

Эзомепразол фармакокинетикасы тәулігіне 2 рет 40 мг дейінгі дозаларды қолдану кезінде зерттелген.«Концентрация-уақыт» қисығы астындағы аудан (AUC) эзомепразолды қайталап қабылдағанда ұлғаяды.Бұл ұлғаю дозаға тәуелді және көп рет қолданудан кейін дозаға пропорционалдысынан көбірек AUC жоғарылауына әкеледі.Осы уақыт пен дозаға тәуелділігі эзомепразол және/немесе оның сульфонды метаболитінің CYP2C19 ферментін тежеуінен туындауы ықтималды бауыр арқылы алғаш өту метаболизмінің және жүйелі клиренсінің төмендеу себебінен болады.Күніне бір рет күнделікті қабылдағанда эзомепразол қабылдаулар арасындағы үзілісте қан плазмасынан толық шығарылады және жинақталмайды.





Абсорбция

Эзомепразол неустойчив в кислой среде, поэтому для перорального применения используют таблетки, содержащие гранулы препарата, оболочка которых устойчива к действию желудочного сока.Препарат быстро абсорбируется:

• максимальная концентрация в плазме достигается через 1-2 часа после приема.Абсолютная биодоступность эзомепразола после однократного приема дозы 40 мг составляет 64% и возрастает до 89% на фоне ежедневного приема один раз в сутки.Для дозы 20 мг эзомепразола эти показатели составляют 50% и 68%
• соответственно.Прием пищи замедляет и снижает всасывание эзомепразола в желудке
• однако это не оказывает существенного влияния на эффективность ингибирования секреции соляной кислоты

Распределение

Объем распределения при равновесной концентрации у здоровых людей составляет приблизительно 0,22 л/кг массы тела.Эзомепразол связывается с белками плазмы на 97%.

Биотрансформация

Эзомепразол полностью подвергается метаболизму с участием системы цитохрома Р450 (CYP).Основная часть метаболизируется при участии специфической полиморфной изоформы СYР2С19, при этом образуются гидрокси- и деметилированные метаболиты эзомепразола.Метаболизм оставшейся части осуществляется другой специфической изоформой CYP3A4; при этом образуется сульфопроизводное эзомепразола, являющееся основным метаболитом, определяемым в плазме.
Элиминация

Параметры, приведенные ниже, отражают, в основном, характер фармакокинетики у пациентов с активным ферментом CYP2C19 (пациенты с активным метаболизмом).
Общий плазматический клиренс составляет примерно 17 л/ч после однократного приема препарата и 9 л/ч - после многократного приема.Период полувыведения составляет 1.3 часа при систематическом приеме один раз в сутки.

Основные метаболиты эзомепразола не влияют на секрецию желудочной кислоты.При пероральном применении до 80% дозы выводится в виде метаболитов с мочой, остальное количество выводится с фекалиями.В моче обнаруживается менее 1% неизмененного эзомепразола.
Линейность

Фармакокинетика эзомепразола была изучена при применении доз до 40 мг 2 раза в сутки.Площадь под кривой «концентрация-время» (AUC) возрастает при повторном приеме эзомепразола.Это увеличение зависит от дозы и приводит к более, чем пропорциональному дозе повышению AUC после многократного применения.Эта зависимость от времени и дозы обусловлена снижением метаболизма первого прохождения и системного клиренса, вероятно, вызванным ингибированием фермента CYP2C19 эзомепразолом и/или его сульфонным метаболитом.При ежедневном приеме один раз в сутки эзомепразол полностью выводится из плазмы крови в перерыве между приемами и не кумулирует.

Побочные действия

Жиі (>1/100, <1/10)

- бас ауыру

- іштің ауыруы, іш қату, диарея, метеоризм, жүрек айну, құсу, асқазанның фундальді бездерінің қатерсіз полиптері

Жиі емес (>1/1000, <1/100)

- шеткері ісіну

- дерматит, қышыну, есекжем, бөртпе

- бас айналу, парестезия, ұйқышылдық

- ауыз кеберсуі

- вертиго

- ұйқысыздық

- бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы

- жамбас мойны, білезік сүйектері немесе омыртқа бағандары сынуының даму қаупі

Сирек (>1/10000, <1/1000)

- лейкопения, тромбоцитопения

- аса жоғары сезімталдық реакциялары:

• қызба, ангионевроздық ісіну және анафилаксиялық реакция/анафилаксиялық шок
  
  - қозу, сананың шатасуы, депрессия
  
  - дәм сезу түйсіктерінің бұзылуы
  
  - гипонатриемия
  
  - бронх түйілуі
  
  - анық көрмеу
  
  - стоматит және асқазан-ішек кандидозы
  
  - сарғаюмен (немесе онсыз) гепатит
  
  - фотосенсибилизация, алопеция
  
  - артралгиялар, миалгиялар
  
  - дімкәстану, қатты терлеп кету
  
  Өте сирек (<
• 1/10000)
  
  - агранулоцитоз, панцитопения
  
  - елестеулер (көбінесе әлсіреген пациенттерде), озбыр мінез-құлық
  
  - бауыр жеткіліксіздігі, анамнезінде бауыр аурулары бар пациенттердегі бауыр энцефалопатиясы
  
  - мультиформалы эритема, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз, эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен дәрілік реакциялар (DRESS-синдром)
  
  - бұлшықет әлсіздігі
  
  - интерстициальді нефрит, кейбір пациенттерде бүйрек жеткіліксіздігінің дамуы мәлімделді
  
  - гинекомастия
  
  Белгісіз (қолда бар деректер бойынша жиілігін анықтау мүмкін емес)
  
  - гипокалиемиямен астасқан немесе астаспаған гипомагниемия, ауыр гипомагниемия гипокальциемияға әкелуі мүмкін
  
  - микроскоптық колит
  
  - жеделге жуық терінің қызыл жегісі
  
  
  
  Частые (>
• 1/100, <
• 1/10)
  
  - головная боль
  
  - боль в животе, диарея, метеоризм, тошнота, рвота, запор
  
  Менее частые (>
• 1/1000, <
• 1/100)
  
  - дерматит, зуд, крапивница, сыпь
  
  - головокружение
  
  - сухость во рту
  
  - бессонница, парестезия, сонливость
  
  - повышение активности “печеночных” ферментов
  
  - периферические отеки
  
  - нечеткость зрения
  
  Редкие (>
• 1/10000, <
• 1/1000)
  
  - лейкопения, тромбоцитопения
  
  - аллергические реакции: лихорадка, ангионевротический отек, анафилактоидная реакция/шок
  
  - возбуждение, депрессия, недомогание, замешательство
  
  - нарушение вкуса
  
  - гипонатриемия
  
  - бронхоспазм
  
  - стоматит и желудочно-кишечный кандидоз
  
  - гепатит с (или без) желтухой
  
  - фотосенсибилизация, алопеция
  
  - артралгии, миалгии, риск развития переломов позвоночника, шейки бедра, запястья
  
  - потливость
  
  Очень редкие (<
• 1/10000)
  
  - агранулоцитоз, панцитопения
  
  - галлюцинации (преимущественно у ослабленных пациентов), агрессивное поведение
  
  - печеночная недостаточность, печеночная энцефалопатия
  
  - мультиформная экссудативная эритема
  
  - синдром Стивенса-Джонсона
  
  - токсический эпидермальный некролиз
  
  - мышечная слабость
  
  - интерстициальный нефрит
  
  - гинекомастия
  
  - гипомагнезиемия, тяжелая гипомагнезиемия может привести к гипокальциемии
  
  - микроскопический колит
  
  Сообщалось об отдельных случаях необратимого нарушения зрения при приеме высоких доз у пациентов в критическом состоянии, причинно-следственной связи с приемом препарата не установлено

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Кез келген үрейлену симптомдары болғанда (мысалы, өздігінен әдәуір дене салмағын жоғалту, қайталап құсу, дисфагия, қан қоспасымен құсу немесе мелена), сондай-ақ асқазан ойық жарасы болғанда (немесе асқазан ойық жарасы күмән тудырғанда) қатерлі жаңа түзілім бар-жоғын анықтау керек, өйткені Нексиум препаратымен емдеу симптомдардың жеңілдеуіне әкелуі және диагноз қоюды кідіртуі мүмкін.

Эзомепразолды ұзақ қолдану

Препаратты ұзаққа созылатын кезең бойына (әсіресе, бір жылдан аса) қабылдап жүрген пациенттер дәрігердің жүйелі қадағалауында болуы тиіс.

«Қажеттілігі бойынша» ем

Нексиум препаратын «қажеттілігі бойынша» қабылдап жүрген пациенттерге симптомдар сипаты өзгергенде өз дәрігерімен байланысу қажеттілігі жөнінде нұсқау берілуі тиіс. «Қажеттілігі бойынша» ем тағайындалғанда плазмадағы эзомепразол концентрациясының ауытқуын назарға ала отырып, препараттың басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесуін есепке алу керек.

Helicobacter pylori эрадикациясы

Нексиум препараты Helicobacter pylori эрадикациясы үшін тағайындалғанда үштік ем компоненттерінің бәріне тән дәрілік өзара әрекеттесулер болуы мүмкін екені ескерілуі тиіс. Кларитромицин - қуатты СҮР3А4 тежегіші, сондықтан СҮР3А4 қатысуымен метаболизденетін басқа препараттар (мысалы, цисаприд) қабылдап жүрген пациенттерге эрадикациялық ем тағайындалғанда болуы мүмкін қарсы көрсетілімдерін және кларитромициннің осы дәрілік заттармен өзара әрекеттесуін ескеру қажет.

Асқазан-ішек инфекциялары

Протонды помпа тежегіштерімен емдеу Salmonella және Campylobacter туғызған асқазан-ішек инфекцияларының пайда болу қаупінің болымсыз артуына әкелуі мүмкін.

В12 дәруменінің сіңуі

Эзомепразол, асқазан секрециясын төмендететін барлық препараттар сияқты, гипо- және ахлоргидрия салдарынан B12 дәруменінің (цианокобаламин) сіңірілуін төмендетуі мүмкін. Ол организмінде B12 дәруменінің мөлшері төмен пациенттерде және B12 дәруменінің сіңуін төмендететін қауіп факторлары бар пациенттерде ұзақ уақыт емдеу кезінде ескерілу керек.

Гипомагниемия

Эзомепразол сияқты протонды помпа тежегіштерімен, кем дегенде, 3 ай бойы, көптеген жағдайда - бір жыл бойы ем қабылдаған пациенттерде гипомагниемияның ауыр түрі мәлімделді. Шаршау, тетания, сандырықтау, құрысу, бас айналу және қарыншалық аритмия сияқты гипомагниемияның күрделі көріністерін байқауға болады, бірақ бұл симптомдар елеусіз басталуы мүмкін, ал оларды өткізіп алу мүмкіндігі бар. Көптеген жағдайларда гипомагниемия байқалған пациенттердің жай-күйі магниймен орын басу емінен және протонды помпа тежегіштерімен емдеуді тоқтатудан кейін жақсарды. Ұзақ емдеу күтілетін пациенттерде немесе дигоксинмен әлде гипомагниемия дамуын тудыруы мүмкін дәрілік препараттармен (мысалы, диуретиктермен) бірге протонды помпа тежегіштерімен емделіп жүрген пациенттерде протонды помпа тежегіштерімен емдеуді бастар алдында және ем кезінде мезгіл-мезгіл магний деңгейлерін анықтау мәселесін қарастыру керек.

Сынулар туындау қаупі

Протонды помпа тежегіштері, әсіресе, жоғарғы дозаларда қолданғанда және ұзақ уақыт бойы (>1 жыл) қолдану кезінде, ең алдымен, егде жастағы пациенттерде немесе басқа қауіп факторлары болғанда жамбастың, білезіктің және омыртқа бағанының сыну қаупін арттыруы мүмкін. Остеопороз даму қаупі бар пациенттер D дәрумені мен кальцийдің талапқа сай мөлшерімен тиісті ем қабылдауы тиіс.

Жеделге жуық терінің қызыл жегісі (ЖТҚЖ)

Протонды помпа тежегіштерін қолдану жеделге жуық терінің қызыл жегісі дамыған өте сирек жағдайлармен астасқан. Егер артралгиямен бірге терінің зақымдануы, әсіресе, күн сәулесі түсетін ашық аумақтарда пайда болса, пациент дер мезгілінде медициналық жәрдемге жүгінген жөн, ал дәрігер эзомепразолды тоқтату шешімін қарау керек. Жеделге жуық терінің қызы жегісін анамнездегі протонды помпа тежегішімен бірге емдеуде протонды помпаның басқа тежегіштерін қолдану кезінде оның даму қаупін арттыруы мүмкін.

Басқа дәрілік препараттармен біріктіру

Эзомепразолды атазанавирмен бірге қолдану ұсынылмайды. Егер атазанавирді протонды помпа тежегішімен біріктіруден басқа жол болмаса, пациенттерді стационар жағдайларында мұқият қадағалау, сондай-ақ атазанавир дозасын 400 мг және ритонавирді 100 мг дейін арттыруды қарастыру керек; эзомепразолды 20 мг дозадан асырмаған дұрыс.

Эзомепразол - CYP 2C19 тежегіші. Сондықтан эзомепразолмен емдеудің басында, ем кезінде және аяқталғанда метаболизмі CYP 2C19 қатысуымен өтетін дәрілік заттармен эзомепразолдың өзара әрекеттесу мүмкіндігін ескеру керек. Осындай өзара әрекеттесу клопидогрел мен эзомепразол арасында байқалады. Эзомепразол мен клопидогрелді бірге қолдану ұсынылмайды.

Эзомепразолды «қажеттілігі бойынша» режимінде қолдану үшін тағайындай отырып, қан плазмасында эзомепразол концентрацияларының ауытқуына байланысты, препараттың басқа дәрілік заттармен өзара әрекеттесу салдарын есепке алу керек.

Тері тарапынан жағымсыз реакциялар (ТКЖР)

Өмірге қауіпті жай-күйлер болуы мүмкін полиморфты эритема (ПЭ), Стивенс-Джонсон синдромы (СДС), уытты эпидермиялық некролиз (УЭН) әрі эозинофилиямен және жүйелі симптомдармен дәрілік реакциялар (Drug reaction with eosinophilia and systemic symptoms (DRESS-синдром)) сияқты тері тарапынан күрделі жағымсыз реакциялар (ТКЖР) жағдайлары эзомепразол қабылдау аясында өте сирек білінеді.

Пациенттер тері тарапынан күрделі жағымсыз реакциялардың даму белгілері мен симптомдарынан (ПЭ, СДС, УЭН, DRESS-синдром) және осы сипаттас белгілер немесе симптомдардың кез келгені өзінен табылғанда дереу өз емдеуші дәрігеріне хабарласу қажеттілігінен хабардар болуы тиіс.

Тері тарапынан күрделі жағымсыз реакциялардың даму белгілері мен симптомдары пайда болғанда эзомепразол қабылдауды дереу тоқтату керек, ал қажет болса, пациентке қосымша медициналық көмек көрсету немесе оның жай-күйіне мұқият бақылау жүргізу керек.

ПЭ, СДС, УЭН немесе DRESS-синдром сияқты жағымсыз реакциялар дамыған пациенттерге эзомепразолды қайта тағайындауға болмайды.

Сахароза

Нексиум таблеткаларының құрамында сахароза бар, сондықтан олар тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы, глюкоза-галактоза мальабсорбциясы немесе сахараза-изомальтаза жеткіліксіздігі бар пациенттерге қарсы көрсетілімді.

Зертханалық зерттеу нәтижелеріне әсері

Хромогранин А (CgA) деңгейінің жоғарылауына орай, нейроэндокриндік ісіктерді анықтау бойынша зертханалық зерттеу нәтижелеріне ықпал етуі мүмкін. Осындай әсерін болдырмау үшін эзомепразолмен емдеуді СgA деңгейлерін өлшеуден кемінде 5 күн бұрын тоқтату керек. Егер CgA және гастрин деңгейі бастапқы өлшеуден кейін референтті мәндеріне оралмаса, зерттеуді протонды помпа тежегіштерімен емдеуді тоқтатудан кейін 14 күн өткен соң қайталау қажет.

Бүйрек жеткіліксіздігі

Препарат дозасын түзету қажет емес. Нексиум препаратын бүйрек жеткіліксіздігі ауыр пациенттерде қолдану тәжірибесі шектеулі; осыған байланысты, препаратты осындай пациенттерге тағайындағанда сақ болу керек.

Бауыр жеткіліксіздігі

Бауырдың жеңіл және орташа жеткіліксіздігінде препарат дозасын түзету қажет емес. Бауыр жеткіліксіздігі ауыр пациенттер үшін 20 мг - ең жоғары тәуліктік дозадан асыруға болмайды.

Егде жастағы пациенттер

Препарат дозасын түзету қажет емес.

Натрий мөлшері

Нексиум таблеткаларында бір таблеткасына 1 ммоль мөлшерінен аз натрий (23 мг) бар, яғни құрамында натрий жоқ дерлік.

Жүктілік немесе лактация кезінде қолдану

Жүктілік

Нексиум препаратын жүкті әйелдерде қолдану деректері жеткіліксіз. Препаратты жүкті әйелдерге тағайындағанда сақ болу керек.

Бала емізу

Эзомепразолдың емшек сүтімен бөліну-бөлінбеуі белгісіз. Эзомепразолдың жаңа туған нәрестелерге/емізулі сәбилерге әсері туралы жеткілікті ақпарат жоқ. Эзомепразолды әйелдерге бала емізу кезінде қабылдау ұсынылмайды.

Дәрілік заттың көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне әсер ету ерекшеліктері

Дәрілік заттың жағымсыз әсерлерін ескере отырып, көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару кезінде сақтық шарасын қадағалау керек.



При наличии любых тревожных симптомов (например, таких как значительная спонтанная потеря массы тела, повторная рвота, дисфагия, рвота с примесью крови или мелена), а также при наличии язвы желудка (или при подозрении на язву желудка) следует исключить наличие злокачественного новообразования, поскольку лечение Нексиумом может привести к сглаживанию симптоматики и отсрочить постановку диагноза.

Пациенты, принимающие препарат в течение длительного периода (особенно более года), должны находиться под регулярным наблюдением врача.

Пациенты, принимающие Нексиум «по необходимости», должны быть проинструктированы о необходимости связаться со своим врачом при изменении характера симптомов. Принимая во внимание колебания концентрации эзомепразола в плазме при назначении терапии «по необходимости», следует учитывать взаимодействие препарата с другими лекарственными средствами.

При назначении Нексиума для эрадикации Helicobacter pylori должна учитываться возможность лекарственных взаимодействий для всех компонентов тройной терапии. Кларитромицин является мощным ингибитором CYP3А4, поэтому при назначении эрадикационной терапии пациентам, получающим другие препараты, метаболизирующиеся с участием CYP3А4 (например, цисаприда) необходимо учитывать возможные противопоказания и взаимодействия кларитромицина с этими лекарственными средствами.

Таблетки Нексиума содержат сахарозу, поэтому они противопоказаны пациентам с наследственной непереносимостью фруктозы, глюкозо-галактозной мальабсорбцией или сахаразо-изомальтазная недостаточность.

Лечение ингибиторами протонной помпы может привести к незначительному увеличению риска возникновения желудочно-кишечных инфекций, вызываемых Salmonella и Campylobacter.

У пациентов, принимающих антисекреторные препараты в течение длительного промежутка времени, чаще отмечается образование железистых кист в желудке. Эти явления обусловлены физиологическими изменениями в результате выраженного ингибирования секреции кислоты. Кисты доброкачественные и носят обратимый характер.

В ходе проведенных сравнительных исследований с ранитидином Нексиум показал лучшую эффективность в отношении заживления язв желудка у пациентов, получавших нестероидные противовоспалительные препараты (НПВП), включая селективные ингибиторы циклоксигеназы-2 (ЦОГ-2).

Почечная недостаточность:

• коррекция дозы препарата не требуется

Опыт применения Нексиума у пациентов с тяжелой почечной недостаточностью ограничен; в связи с этим, при назначении препарата таким пациентам следует соблюдать осторожность.

Печеночная недостаточность:

• при легкой и умеренной печеночной недостаточности коррекция дозы препарата не требуется

Для пациентов с тяжелой печеночной недостаточностью не следует превышать максимальную суточную дозу - 20 мг.
Пациенты пожилого возраста:

• коррекция дозы препарата не требуется

Беременность и лактация

Назначать препарат беременным следует только в том случае, когда ожидаемая польза для матери превышает возможный риск для плода.Неизвестно выделяется ли эзомепразол с грудным молоком, поэтому не следует назначать Нексиум во время кормления грудью.Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Учитывая побочные действия лекарственного средства, следует соблюдать осторожность при управлении транспортным средством или потенциально опасными механизмами.

Показания

Ересектер

Гастро-эзофагеальді рефлюкс ауруы (ГЭРА)

- эрозиялық рефлюкс-эзофагитті емдеу

- эрозиялық рефлюкс-эзофагит жазылуынан кейін қайталануын болдырмау үшін ұзақ жүргізілетін демеуші ем

- гастро-эзофагеальді рефлюкс ауруын симптоматикалық емдеу

Helicobacter pylori эрадикациясы үшін біріктірілген ем

- Helicobacter pylori-мен астасқан асқазан мен он екі елі ішек ойық жаралы ауруында бактерияға қарсы біріктірілген ем құрамында

- Helicobacter pylori-мен астасқан он екі елі ішек ойық жарасын емдеу

- Helicobacter pylori-мен астасқан асқазан мен он екі елі ішек ойық жарасының қайталану профилактикасы

Қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер (ҚҚСД) қабылдау

- ҚҚСД қабылдаумен байланысты асқазан ойық жарасының жазылуы

- қауіп тобына жататын пациенттерде қабынуға қарсы стероидты емес дәрілер қабылдаумен байланысты асқазан мен он екі елі ішек ойық жарасының профилактикасы

Эзомепразол қолдану үшін басқа жай-күйлер

- қайталап қан кету профилактикасы мақсатында препараттарды в/і қолданудан кейін асқазан немесе он екі елі ішек ойық жарасының қан кетуін өткерген пациенттерде ұзақ уақыт емдеу

- Золлингер-Эллисон синдромы

Балалар және 12 жастан үлкен жасөспірімдер

Гастро-эзофагеальді рефлюкс ауруы (ГЭРА)

- эрозиялық рефлюкс-эзофагитті емдеу

- эрозиялық рефлюкс-эзофагит жазылуынан кейін қайталануын болдырмау үшін ұзақ жүргізілетін демеуші ем

- гастро-эзофагеальді рефлюкс ауруын симптоматикалық емдеу

Helicobacter pylori эрадикациясы үшін біріктірілген ем

- Helicobacter pylori-мен астасқан асқазан мен он екі елі ішек ойық жарасында бактерияға қарсы біріктірілген ем құрамында.



Взрослые

Гастро-эзофагеальная рефлюксная болезнь (ГЭРБ)

- лечение эрозивного рефлюкс-эзофагита

-длительная поддерживающая терапия после заживления эрозивного рефлюкс- эзофагита для предотвращения рецидива

- симптоматическое лечение гастро-эзофагеальной рефлюксной болезни

Комбинированная терапия для эрадикации Helicobacter pylori

- в составе комбинированной антибактериальной терапии при язвенной болезни желудка и двенадцатиперстной кишки, ассоциированной с Helicobacter pylori

- лечение язвы двенадцатиперстной кишки, ассоциированной с Helicobacter pylori

- профилактика рецидивов язвы желудка и двенадцатиперстной кишки, ассоциированной с Helicobacter pylori

Приём нестероидных противовоспалительных средств (НПВС)

- заживление язвы желудка, связанной с приёмом НПВС

- профилактика язвы желудка и двенадцатиперстной кишки, связанной с приёмом нестероидных противовоспалительных средств у пациентов, относящихся к группе риска

Другие состояния для применения эзомепразола

- длительная терапия у пациентов, перенесших кровотечение язвы желудка или двенадцатиперстной кишки после в/в применения препаратов с целью профилактики повторного кровотечения

- синдром Золлингера-Эллисона

Дети и подростки старше 12 лет

Гастро-эзофагеальная рефлюксная болезнь (ГЭРБ)

- лечение эрозивного рефлюкс-эзофагита

- длительная поддерживающая терапия после заживления эрозивного рефлюкс- эзофагита для предотвращения рецидива

- симптоматическое лечение гастро-эзофагеальной рефлюксной болезни

Комбинированная терапия для эрадикации Helicobacter pylori

- в составе комбинированной антибактериальной терапии при язвенной болезни желудка и двенадцатиперстной кишки, ассоциированной с Helicobacter pylori.

Противопоказания

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- эзомепразолға, орын басушы бензимидазолдарға немесе препарат құрамына кіретін басқа ингредиенттерге жоғары сезімталдық

- тұқым қуалайтын фруктоза жақпаушылығы

- глюкоза-галактозалық мальабсорбция немесе сахараза-изомальтаза жеткіліксіздігі

- нелфинавирмен бір мезгілде қабылдау

- ГЭРА кезіндегі 12 жасқа дейінгі балалар

- гастроэзофагеальді рефлюкс ауруынан тыс, басқа көрсетілімдер бойынша

балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдер

Сақтықпен

- бүйректің ауыр жеткіліксіздігі



- повышенная чувствительность к эзомепразолу, замещенным бензимидазолам или другим ингредиентам, входящим в состав препарата

- наследственная непереносимость фруктозы

- глюкозо–галактозная мальабсорбция или сахаразо–изомальтазная недостаточность

- одновременный прием с нелфинавиром

- детский возраст до 12 лет при ГЭРБ

- детский и подростковый возраст до 18 лет по другим показаниям, кроме

гастроэзофагеальной рефлюксной болезни

С осторожностью

- тяжелая почечная недостаточность

Лекарственное взаимодействие

Эзомепразолдың басқа дәрілік препараттар фармакокинетикасына әсері

Протеаза тежегіштері

Омепразолдың кейбір протеаза тежегіштерімен өзара әрекеттесуі мәлімделді. Омепразол қабылдау кезінде асқазанда pH артуы протеаза тежегіштерінің сіңуіне ықпал етуі мүмкін. Басқа ықтималды өзара әрекеттесу механизмдері CYP 2C19 тежелісімен байланысты.

Атазанавир мен нелфинавир омепразол қабылдаумен бір мезгілде тағайындалған жағдайларда осы препараттардың сарысудағы деңгейінің төмендеуі білінген, сондықтан оларды біріктіріп қолданбау керек. Омепразолды тәулігіне бір рет 40 мг дозада және 300 мг атазанавир/100 мг ритонавирді бірге тағайындау AUC мәндерінің, сондай-ақ атазанавир Cmax және Cmin 75% елеулі төмендеуіне әкелді. Атазанавир дозасын 400 мг дейін арттыру омепразолдың атазанавир концентрациясына әсер етуін өтемеді. Сондықтан эзомепразолды атазанавирмен бірге тағайындауға болмайды, ал эзомепразол мен нелфинавирді бір мезгілде тағайындау жоққа шығарылады.

Омепразолды тәулігіне 20 мг дозада 400 мг атазанавирмен/100 мг ритонавирмен бір мезгілде қолдану тәулігіне 20 мг омепразолсыз, тәулігіне 300 мг атазанавир/100 мг ритонавир қолданумен салыстырғанда, атазанавир экспозициясының шамамен 30% азаюына алып келді. Омепразолды тәулігіне 40 мг дозада бір мезгілде қолданғанда нелфинавирдің AUC, Cmax және Cmin орташа мәндерінің 36-39%, ал фармакологиялық белсенді M8 метаболиті үшін AUC, Cmax және Cmin орташа мәндерінің 75-92% төмендеуі білінді. Омепразол мен эзомепразолдың ұқсас фармакодинамикалық әсерлері мен фармакокинетикалық қасиеттеріне орай, эзомепразолды атазанавирмен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды, ал эзомепразолды нелфинавирмен бір мезгілде қолдану қарсы көрсетілімді.

Саквинавирге қатысты (ритонавирмен бір мезгілде қабылдағанда) омепразолмен (күніне бір рет 40 мг) біріктіріп емдегенде сарысуда препарат деңгейінің артуы (80-100%) білінді. Күніне бір рет 20 мг омепразолмен емдеу дарунавир (ритонавирмен бір мезгілде қабылдағанда) және ампренавир (ритонавирмен бір мезгілде қабылдағанда) концентрациясына қандай да бір әсерін көрсетпейді. Күніне бір рет 20 мг эзомепразолмен емдеу ампренавир (ритонавирмен бір мезгілде немесе әр мезгілде қабылдағанда) концентрациясына қандай да бір әсерін көрсетпейді. Күніне бір рет 40 мг омепразолмен емдеу лопинавир (ритонавирмен бір мезгілде қабылдағанда) концентрациясына қандай да бір әсерін көрсетпеді.

Метотрексат

ППТ мен метотрексат бірге қабылданғанда кейбір пациенттерде концентрация жоғарылауы болады. Метотрексатты жоғары дозаларда қолданғанда эзомепразол қабылдауды тоқтата тұру қажет.



Tакролимус

Эзомепразолмен бірге тағайындаудың сарысуда такролимус концентрациясын арттыратыны мәлімделді. Бірге қолданғанда такролимус концентрациясын, сондай-ақ бүйрек функциясын (креатинин клиренсі) мұқият бақылау қамтамасыз етілуі тиіс, ал қажет болса, такролимус дозасы түзетілуі тиіс.

Сіңірілуі pH мәніне тәуелді дәрілік препараттар

Эзомепразолмен және протонды помпаның басқа тежегіштерімен емдеу аясындағы асқазан сөлі қышқылдығының бәсеңдеуі сіңуі ортаның қышқылдығына тәуелді болатын препараттардың сіңірілу өзгерісіне әкелуі мүмкін.

Эзомепразол, асқазандағы қышқыл секрециясын төмендететін басқа да препараттар сияқты, кетоконазол, итраконазол және эрлотиниб сіңірілуінің төмендеуіне әкелуі мүмкін. Сонымен қатар, дені сау тұлғаларда 20 мг эзомепразолды дигоксинмен бірге қабылдау дигоксин биожетімділігін 10% (он пациенттің екеуінде 30% дейін) арттырды. Дигоксин қабылдап жүрген егде жастағы пациенттерге эзомепразолды жоғарғы дозаларда абайлап тағайындау қажет, әрі соңғысының емдік дәрілік мониторингі күшейтілуі тиіс.

CYP2C19 қатысуымен метаболизденетін дәрілік заттар

Эзомепразол оның метаболизміне қатысатын СҮР2С19 - негізгі ферментін тежейді. Тиісінше, эзомепразолды метаболизміне СҮР2С19 қатысатын диазепам, циталопрам, имипрамин, кломипрамин, фенитоин және т.б. сияқты басқа препараттармен бірге қолдану плазмада осы препараттар концентрацияларының жоғарылауына әкелуі мүмкін, өз кезегінде, бұл дозаны төмендетуді талап етуі мүмкін. Осындай өзара әрекеттесуді, әсіресе, Нексиум препараты «қажеттілігі бойынша» режимінде тағайындалғанда есте сақтау ерекше маңызды.

Диазепам

30 мг эзомепразол мен СҮР2С19 цитохромының субстраты болып табылатын диазепамды бірге қабылдағанда диазепам клиренсінің 45 төмендеуі білінеді.

Фенитоин

Эзомепразолды 40 мг дозада тағайындау эпилепсия бар пациенттерде фенитоин қалдық концентрациясының 13 жоғарылауына әкелді. Осыған байланысты, эзомепразолмен емдеудің басында және оны тоқтату кезінде плазмада фенитоин концентрациясын бақылап отыруға кеңес беріледі.

Вориконазол

Омепразолды күніне 40 мг дозада вориконазолмен (CYP2C19 субстраты) бірге қабылдау Cmax концентрациясын және AUC мәнін, тиісінше, 15% және 41% арттырады.

Варфарин

Варфаринді 40 мг эзомепразолмен бірге қабылдау варфаринді ұзақ уақыт қабылдап жүрген пациенттерде коагуляция уақытының өзгеруіне әкелмейтіні көрсетілді. Алайда, тіркеуден кейінгі қолдану кезінде варфарин мен эзомепразолды бірге қолданғанда ХҚҚ (халықаралық қалыптасқан қатынас) индексінің клиникалық мәнді артуының бірнеше жағдайы хабарланды. Сондықтан осы препараттарды немесе басқа кумарин туындыларымен бірге қолданудың басында және аяқталуында ХҚҚ бақылауы ұсынылады.

Цизаприд

Цизапридті 40 мг эзомепразолмен бірге қабылдау цизапридтің фармакокинетикалық параметрлері мәндерінің:

• AUC 32% және жартылай шығарылу кезеңінің 31% артуына алып келді
• алайда цизапридтің плазмадағы ең жоғары концентрациясы бұл орайда елеулі өзгермейді

Нексиум препаратын қосқанда цизаприд монотерапиясында байқалған QT аралығының мардымсыз ұзаруы артпады.

Цилостазол

Эзомепразол да, омепразол сияқты, CYP2C19 тежегіштері сияқты әсер етеді.40 мг дозада тағайындалған омепразол цилостазол Cmax және AUC мәндерін, тиісінше, 18% және 26%, сондай-ақ оның белсенді метаболиттерінің бірін, тиісінше, 29% және 69% арттырды.

Клопидогрел

Клопидогрел (300 мг жүктеме доза/75 мг тәуліктік демеуші доза) мен күнделікті ішке 40 мг дозадағы эзомепразол арасындағы фармакокинетикалық (ФК)/фармакодинамикалық (ФД) өзара әрекеттесуі клопидогрел белсенді метаболиті экспозициясының, орта есеппен, 40% төмендеуіне және тромбоциттер агрегациясының (АДФ-индукцияланған) ең жоғары тежелісінің, орта есеппен, 14% төмендеуіне әкелгені білінді.

Клопидогрелді 20 мг эзомепразол және 81 мг АСҚ бекітілген дозаларымен біріктірілімде бірге қолданғанда клопидогрел белсенді метаболиті экспозициясының, клопидогрел монотерапиясымен салыстырғанда, 40% дерлік төмендегені көрсетілді.Алайда, тромбоциттер агрегациясы (АДФ-индукцияланған) тежелуінің ең жоғары деңгейлері клопидогрелде де, эзомепразолмен және АСҚ-мен біріктірілімдегі клопидогрелде де бірдей болды.

Жүрек-қантамыр жүйесі тарапынан күрделі жағымсыз құбылыстар тұрғысынан эзомепразолдың өзара әрекеттесуінің ФК/ФД клиникалық зардаптары туралы қарама-қайшы деректер алынды.Алдын ала сақтану шаралары ретінде клопидогрел мен эзомепразолды бір мезгілде қолданбаған дұрыс.

Клиникалық мәнді өзгерістер тудырмайтын дәрілік заттар

Нексиум амоксициллин мен хинидин фармакокинетикасының клиникалық мәнді өзгерістерін тудырмайды.

Эзомепразол мен напроксен немесе рофекоксибті бірге қысқа мерзімді қолдану кезінде клиникалық мәнді фармакокинетикалық өзара әрекеттесулері анықталмады.

Басқа дәрілік заттардың эзомепразол фармакокинетикасына әсері

CYP2C19 және/немесе CYP3A4 тежейтін дәрілік заттар

Эзомепразол метаболизміне CYP2C19 және CYP3A4 қатысады.Эзомепразолды СҮР3А4 тежейтін кларитромицинмен (тәулігіне 2 рет 500 мг) бірге қолдану эзомепразол AUC мәнінің 2 есе артуына алып келді.Омепразол мен CYP3А4 және CYP2C19 біріктірілген тежегіші - вориконазолды бірге қолдану эзомепразол AUC мәнін 280% арттырды.Ондай жағдайларда эзомепразол дозасын түзету қажет емес.Алайда, ауырлығы ауыр дәрежедегі бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде немесе ұзақ уақыт емдеу кезінде дозаны түзету қажет болуы мүмкін.

CYP2C19 және/немесе CYP3A4 индукциялайтын дәрілік заттар

CYP2C19 немесе CYP3A4 ферменттерін немесе олардың екеуін де индукциялауға қабілетті дәрілік заттар (рифампицин және кәдімгі шайқурай сияқты) эзомепразол метаболизмін төмендету есебінен сарысудағы эзомепразол деңгейінің төмендеуін тудыруы мүмкін.

Балалар және жасөспірімдер

Балалар мен жасөспірімдерде өзара әрекеттесу зерттеулері жүргізілмеді.



Подавление кислотности желудочного сока на фоне лечения эзомепразолом и другими ингибиторами протонной помпы может привести к изменению абсорбции препаратов, всасывание которых зависит от кислотности среды.Эзомепразол, как и другие препараты, снижающие секрецию кислоты в желудке, может приводить к снижению абсорбции кетоконазола, итраконазола и эрлотиниба.В то же время при совместном приеме эзомепразола с дигоксином, концентрация последнего может увеличиваться.При совместном приеме ИПП и метотрексата, отмечается увеличение концентрации у некоторых пациентов.При применении метотрексата в высоких дозах необходимо приостановить прием эзомепразола.

В случаях, когда атазанавир и нелфинавир принимались одновременно с омепразолом, было отмечено понижение уровня этих препаратов в сыворотке, поэтому их сочетанное применение следует избегать.Совместное назначение омепразола в дозе 40 мг в один раз сутки и атазанавира 300 мг/ритонавира 100 мг приводило к существенному снижению значений AUC, а также максимальной и минимальной концентраций атазанавира.Увеличение дозы атазанавира до 400 мг не компенсировало влияния омепразола на концентрацию атазанавира.Поэтому не следует назначать эзомепразол совместно с атазанавиром, а одновременное назначение эзомепразола и нелфинавира исключается.

Эзомепразол ингибирует CYP2C19 - основной фермент, участвующий в его метаболизме.Соответственно, совместное применение эзомепразола с другими препаратами, в метаболизме которых принимает участие CYP2C19, такими как диазепам, циталопрам, имипрамин, кломипрамин, фенитоин и др., может привести к повышению концентраций этих препаратов в плазме, что, в свою очередь, может потребовать снижения дозы.Об этом взаимодействии особенно важно помнить при назначении Нексиума в режиме «по необходимости».При совместном приеме 30 мг эзомепразола и диазепама, который является субстратом цитохрома CYP2C19, отмечается снижение клиренса диазепама на 45%.

Назначение эзомепразола в дозе 40 мг приводило к повышению остаточной концентрации фенитоина у пациентов с эпилепсией на 13%.В связи с этим рекомендуется контролировать концентрации фенитоина в плазме в начале лечения эзомепразолом и при его отмене.

Совместный прием варфарина с 40 мг эзомепразола не приводит к изменению времени коагуляции у пациентов, длительно принимающих варфарин.Однако сообщалось о нескольких случаях клинически значимого повышения индекса МНО (международное нормализованное отношение) при совместном применении варфарина и эзомепразола.Поэтому в начале и по окончании совместного применения этих препаратов рекомендуется контролировать МНО.

Совместный прием цизаприда с 40 мг эзомепразола приводит к повышению значений фармакокинетических параметров цизаприда у здоровых добровольцев:

• AUC - на 32% и периода полувыведения на 31%
• однако максимальная концентрация цизаприда в плазме при этом значительно не изменяется.Незначительное удлинение интервала QT
• которое наблюдалось при монотерапии цизапридом
• при добавлении Нексиума не увеличивалось

Нексиум не вызывает клинически значимых изменений фармакокинетики амоксициллина и хинидина.

Совместное назначение с эзомепразолом приводило к увеличению концентрации такролимуса в сыворотке.
Исследования по оценке краткосрочного совместного применения эзомепразола и напроксена или рофекоксиба не выявили клинически значимого фармакокинетического взаимодействия.

В метаболизме эзомепразола принимают участие CYP2C19 и CYP3A4.Совместное применение эзомепразола с кларитромицином (500 мг 2 раза в сутки), который ингибирует CYP3А4, приводит к увеличению значения AUC эзомепразола в 2 раза.Совместное применение эзомепразола и комбинированного ингибитора CYP3А4 и CYP2C19, например, вориконазола, может приводить к более чем 2-х кратному увеличению значения AUC для эзомепразола.В таких случаях не требуется коррекции дозы эзомепразола.
Следует избегать совместного применения эзомепразола и клопидогреля.