РОЦЕФИН 1,0/3,5МЛ В/М N1 ФЛ

Лекарственная форма

Бұлшықет ішіне инъекцияға арналған ұнтақ 500 мг, 1 г еріткішпен (инъекцияға арналған 1% лидокаин ерітіндісімен) жиынтықта



Порошок для внутримышечных инъекций, 1 г в комплекте с растворителем (1% раствором лидокаина для инъекций)

Состав

Бір құты препараттың құрамында

белсенді зат - 596.5 мг, 1193.0 мг натрий цефтриаксоны (сәйкесінше 500.0 мг, 1000.0 мг цефтриаксонға баламалы)

Бір мл еріткіштің құрамында

белсенді зат - 10.66 мг лидокаин гидрохлориді моногидраты (10.00 мг лидокаин гидрохлоридіне баламалы),

қосымша зат - инъекцияға арналған су.



Один флакон содержит

активное вещество – цефтриаксона натриевой соли 1.193 г (эквивалентно цефтриаксону соответственно 1 г)

Растворитель:

• 1 мл раствора содержит
  
  активное вещество – лидокаина гидрохлорида 10.66 мг (эквивалентно лидокаину 10.0 мг)
• вспомогательное вещество: вода для инъекций

Фармакодинамика

Цефтриаксонның бактерицидтік белсенділігіне бактериялардың жасуша қабырғасы синтезінің тежелуі түрткі болады. In vitro цефтриаксонның грамтеріс және грамоң микроорганизмдерге қатысты белсенділік ауқымы кең. Грамоң және грамтеріс бактериялар өндіретін β-лактамазалардың көпшілігіне (пенициллиназаларға да, цефалоспориназаларға да) қатысты цефтриаксонның төзімділігі жоғары.

In vitro цефтриаксон, әдетте, келесі микроорганизмдерге қатысты белсенді (4.1 бөлімін қараңыз):

• Грамоң аэробтар Медианасы
  
  ЕТБК50*
  
  (мг/л) ЕТБК90**
  
  (мг/л)
  
  Staphylococcus aureus
  
  (метициллинге сезімтал) 4 4
  
  Коагулаза-теріс стафилококтар 4 16
  
  Streptococcus pyogenes
  
  (ß-гемолиздік
• A тобы) 0.03 0.03
  
  Streptococcus agalactiae
  
  (ß- гемолиздік
• B тобы)  0.06 0.06
  
  ß-гемолиздік стрептококтар
  
  (A және B топтарына жатпайтындары)  0.06 0.06
  
  Streptococcus viridans 0.125 0.5
  
  Streptococcus pneumoniae  0.06 0.06
  
  *ЕТБK50 = зерттеудегі штамдардың 50%-ы үшін ең төменгі бәсеңдеткіш концентрациясы
  
  **ЕТБК90 = зерттеудегі штамдардың 90%-ы үшін ең төменгі бәсеңдеткіш концентрация
  
  
  
  Грамтеріс аэробтар Медианасы
  
  ЕТБК50
  
  (мг/л) ЕТБК90
  
  (мг/л)
  
  Acinetobacter lwoffi 2 8
  
  Acinetobacter anitratus1
  
  (көбінесе A

baumanii) 8 32

Aeromonas hydrophila 0.25 4

Alcaligenes faecalis 1 8

Alcaligenes odorans 0.25 0.5

Алкалиген тәрізді бактериялар 0.25 0.5

Borrelia burgdorferi 0.06 0.06

Burkholderia cepacia 2 16

Capnocytophaga spp.0.06 4

Citrobacter diversus

(C.amalonaticus қоса) 0.125 0.125

Citrobacter freundii1 0.125 16

Escherichia coli 0.06 0.125

Enterobacter aerogenes1 2 16

Enterobacter cloacae1 0.5 16

Enterobacter spp.(басқа да)1 0.25 32

Haemophilus ducreyi 0.004 0.004

Haemophilus influenzae 0.008 0.06

Haemophilus parainfluenzae 0.016 0.06

Hafnia alvei 0.125 2

Klebsiella oxytoca 0.06 0.125

Klebsiella pneumoniae2 0.06 0.125

Moraxella catarrhalis

(бұрынғы атауы Branhamella catarr.) 0.125 0.5

Moraxella osloensis 0.25 0.25

Moraxella spp.(басқа да) 0.25 0.25

Morganella morganii 0.06 1

Neisseria gonorrhoeae 0.008 0.06

Neisseria meningitidis 0.008 0.008

Pasteurella multocida 0.06 0.06

Plesiomonas shigelloides 0.06 0.06

Proteus mirabilis 0.06 0.06

Proteus penneri1 1 64

Proteus vulgaris 0.06 2

Pseudomonas fluorescens1 16 64

Pseudomonas spp.(басқа да)1 8 16

Providencia rettgeri 0.06 2

Providencia spp.(басқа да) 0.06 0.5

Salmonella typhi 0.06 0.125

Salmonella spp.(сүзектік емес) 0.06 0.06

Serratia marcescens 0.5 2

Serratia spp.(басқа да) 0.25 16

Shigella spp.0.03 0.25

Vibrio spp.0.06 0.25

Yersinia enterocolitica 0.125 0.125

Yersinia spp.(басқа да) 0.25 2



Анаэробтар Медианасы

ЕТБК50

(мг/л) ЕТБК90

(мг/л)

Bacteroides spp.3 (өтке сезімтал) 2 16

Clostridium spp.

(C.perfringens тобынан басқасы) 2 16

Fusobacterium nucleatum 1 2

Fusobacterium spp.(басқа да) 0.125 0.25

Gaffkia anaerobica

(бұрынғы атауы Peptococcus) 0.125 1

Пептострептококктар 0.125 1



Цефтриаксонға сезімталдықты диск-диффузия әдісінің көмегімен немесе агарда немесе сорпада сериялап сұйылту әдісімен, мысалы, Клиникалық және зертханалық стандарттар институты (КЗСИ) ұсынған, резистенттілікті тестілеудің стандартты әдістемесін пайдалана отырып анықтауға болады.КЗСИ цефтриаксонға арналған сынама нәтижелерін бағалаудың келесі критерийлерін белгіледі.

Сезімтал Сезімталдығы орташа Резистентті

Сұйылту әдісі

Бәсеңдеткіш концентрациясы, мг/л 8 16-32 64

Дискілер әдісі (30 мкг цефтриаксон бар диск)

Өсуі тежелген аймақтың диаметрі, мм 21 20-14 13



Анықтау үшін цефтриаксон жағылған дискілерді пайдалану керек, өйткені in vitro зерттеулерден, цефтриаксонның цефалоспориндердің барлық топтарына арналған дискілерді пайдаланғанда резистенттілік анықталған жекелеген штамдарға қатысты белсенді екендігі көрсетілді.

КЗСИ стандарттарынан өзге, микроорганизмдердің сезімталдығын анықтау үшін басқа, мысалы, Немістің стандарттау институты мен Біріккен зерттеу тобының стандарттандырылған ұсынымдарын да пайдалануға болады.

Резистенттілік

1) Жоғарыда көрсетілген микроорганизмдердің кейбір изоляттары хромосомалармен кодталған β лактамазалардың түзілетіндігі салдарынан цефтриаксонға резистентті.

2) Плазмид-түрткі болатын β лактамазалардың тұтас бір қатары түзілетіндігі салдарынан, Klebsiella pneumoniae кейбір изоляттары цефтриаксонға резистентті.

3) Bacteroides spp.кейбір изоляттары цефтриаксонға резистентті.

β-лактамаза түзейтін Bacteroides spp.көптеген штамдары (атап айтқанда, B.fragilis) цефтриаксонға төзімді.

Clostridium difficile цефтриаксонға резистентті.

Метициллинге резистентті Staphylococcus spp.цефалоспориндерге, соның ішінде цефтриаксонға резистентті.Әдетте, Enterococcus faecalis, Enterococcus faecium мен Listeria monocytogenes-тің де резистенттілігі бар.

Грамтеріс аэробтардың көптеген штамдары, аминопенициллиндер және уреидопенициллиндер, бірінші және екінші буын цефалоспориндері сияқты басқа антибиотиктерге жартылай резистентті, және аминогликозидтер цефтриаксонға сезімтал.Treponema pallidum in vitro және жануарлардағы эксперименттерде цефтриаксонға сезімтал.Клиникалық зерттеулер, цефтриаксонның бастапқы және салдарлы мерезге қатысты тиімділігінің жақсы екендігін көрсетті.

Сирек жағдайларда, Pseudomonas aeruginosa клиникалық изоляттары цефтриаксонға резистентті.

Лидокаин:

• Еріткіштің құрамындағы лидокаин анилидтік типті жергілікті анестетик болып табылады, әсері жылдам басталады және әсер ету ұзақтығы орташа
• инъекция орнына жақын жердегі жүйке өткізгіштігін қайтымды бөгейді.Жергілікті анестезияның әсері Роцефин препаратының бұлшықетішілік инъекциясынан кейін бірнеше минуттан соң басталады және 45-60 минутқа созылады

Клиникалық тиімділігі

Қатысты емес.


Бактерицидная активность цефтриаксона обусловлена подавлением синтеза клеточных мембран.In vitro цефтриаксон обладает широким спектром действия в отношении грамотрицательных и грамположительных микроорганизмов.Высокоустойчив к большинству ?-лактамаз (как пенициллиназ, так и цефалоспориназ), вырабатываемых грамположительными и грамотрицательными бактериями.
Цефтриаксон обычно активен в отношении следующих микроорганизмов:

• Грамположительные аэробы:
  
  Staphylococcus aureus (метициллиночувствительный)
• Staphylococci coagulase-negative
• Streptococcus pyogenes (?-гемолитический
• группы A)
• Streptococcus agalactiae (?-гемолитический
• группы B)
• ?-гемолитические стрептококки (группы ни А
• ни В)
• Streptococcus viridans
• Streptococcus pneumoniae

Примечание.Метициллиноустойчивые Staphylococcus spp.резистентны к цефалоспоринам, в том числе к цефтриаксону.Как правило, Enterococcus faecalis, Enterococcus faecium и Listeria monocytogenes также устойчивы.Грамотрицательные аэробы:

• Acinetobacter lwoffi
• Acinetobacter anitratus (главным образом
• A.baumanii)*
• Aeromonas hydrophila
• Alcaligenes faecalis
• Alcaligenes odorans
• алкалигеноподобные бактерии
• Borrelia burgdorferi
• Capnocytophaga spp
• Citrobacter diversus (включая C.amalonaticus)
• Citrobacter freundii*
• Escherichia coli
• Enterobacter aerogenes*
• Enterobacter cloacae*
• Enterobacter spp.(прочие)*
• Haemophilus ducreyi
• Haemophilus influenzae
• Haemophilus parainfluenzae
• Hafnia alvei
• Klebsiella oxytoca
• Klebsiella pneumoniae**
• Moraxella catarrhalis (ранее Branhamella catarrhalis)
• Moraxella osloensis
• Moraxella spp.(прочие)
• Morganella morganii
• Neisseria gonorrhoea
• Neisseria meningitidis
• Pasteurella multocida
• Plesiomonas shigelloides
• Proteus mirabilis
• Proteus penneri*
• Proteus vulgaris*
• Pseudomonas fluorescens*
• Pseudomonas spp.(прочие)*
• Providentia rettgeri*
• Providentia spp.(прочие)
• Salmonella typhi
• Salmonella spp.(нетифоидные)
• Serratia marcescens*
• Serratia spp.(прочие)*
• Shigella spp
• Vibrio spp
• Yersinia enterocolitica
• Yersinia spp.(прочие).* Некоторые изоляты этих видов устойчивы к цефтриаксону
• главным образом
• вследствие образования лактамаз
• кодируемых хромосомами.** Некоторые изоляты этих видов устойчивы вследствие образования целого ряда плазмидо-опосредованных лактамаз.Примечание.Многие штаммы вышеуказанных микроорганизмов
• полирезистентные к другим антибиотикам
• таким
• как аминопенициллины и уреидопенициллины
• цефалоспорины первого и второго поколения и аминогликозиды
• чувствительны к цефтриаксону.Treponema pallidum чувствительна к цефтриаксону in vitro и в экспериментах на животных.Клинические испытания показывают
• что цефтриаксон обладает хорошей эффективностью в отношении первичного и вторичного сифилиса.За очень небольшими исключениями
• клинические изоляты P.aeruginosa устойчивы к цефтриаксону

Анаэробы:

• Bacteroides spp.(желчечувствительные)*
• Clostridium spp.(за исключением C.difficile)
• Fusobacterium nucleatum
• Fusobacterium spp.(прочие)
• Gaffkia anaerobica (ранее Peptococcus)
• Peptostreptococcus spp.* Некоторые изоляты этих видов устойчивы к цефтриаксону из-за образования ?-лактамаз.Примечание.Многие штаммы ?-лактамазообразующих Bacteroides spp.(в частности
• B.fragilis) устойчивы.Устойчив и Clostridium difficile

Фармакокинетика

Цефтриаксонның фармакокинетикасы дозаға тәуелсіз сипатқа ие. Препараттың (бос және байланысқан цефтриаксонның) жартылай шығарылу кезеңін қоспағанда, жалпы концентрацияларына негізделген фармакокинетикалық параметрлерінің барлығы дозасына тәуелді және оның жоғарылауына пропорционал емес арта түседі. Дозаға тәуелсіздігіне препараттың қан плазмасы ақуыздарымен байланысуының қанығуы түрткі болады, сондықтан плазмадағы жалпы цефтриаксонға тән, бірақ бос (байланыспаған) цефтриаксонға тән емес.

Сіңірілуі

1 г цефтриаксонды бұлшықет ішіне бір рет енгізгеннен кейін қан плазмасындағы ең жоғарғы концентрациясы 81 мг/л жуықты құрайды және енгізгеннен кейін 2-3 сағат ішінде жетеді.

Бұлшықет ішіне енгізгеннен кейінгі «концентрация-уақыт» қисығы астындағы ауданы баламалы дозасын вена ішіне енгізгеннен кейінгі осындаймен салыстырымды. Бұл бұлшықет ішіне енгізгеннен кейін цефтриаксонның биожетімділігі 100% құрайтынын білдіреді. Бұлшықетішілік инъекциясынан кейін цефтриаксонның қан плазмасындағы орташа ең жоғарғы концентрациясының мәндері баламалы дозасын вена ішіне енгізгеннен кейінгіге қарағанда шамамен екі есе төмен.

Таралуы

Цефтриаксонның таралу көлемі 7-12 л құрайды.

1-2 г дозасын енгізгеннен кейін цефтриаксон организмнің тіндері мен сұйықтықтарына жақсы өтеді; цефтриаксонның патогендердің көпшілігі үшін ең төменгі тежегіштік концентрацияларынан едәуір артық концентрациялары 24 сағат ішінде өкпе, жүрек, өт шығару жолдарын, бауырды, ортаңғы құлақты және мұрынның шырышты қабығын, сүйектерді, сондай-ақ, жұлын, плевра және синовиальді сұйықтықтарды және қуықасты безінің секретін қоса, 60-тан астам тіндерде немесе сұйықтықтарда анықталады.

Цефтриаксон альбуминмен қайтымды байланысады. Байланысу дәрежесі цефтриаксонның қан плазмасындағы 100 мг/л төмен концентрациясында шамамен 95% құрайды. Қан плазмасы ақуыздарымен байланысқан цефтриаксонның үлесі оның концентрациясы артқан сайын азая түседі, өйткені байланысуы қаныға түседі және плазмадағы 300 мг/л концентрациясы жағдайында 85%-ға жуықты құрайды.

Жекелеген тіндерге өтуі

Цефтриаксон ми мен жұлын қабықтары (менингеальді қабықтар) арқылы, олар қабынған кезде азғантай дәрежеде өтеді. Цефтриаксонның жұлын сұйықтығындағы орташа ең жоғарғы концентрациясы ми қабықтары қабынбаған пациенттердегі қан плазмасындағы концентрациясының 2%-ымен салыстырғанда, бактериялық менингиті бар пациенттерде цефтриаксонның қан плазмасындағы концентрациясының 25%-ына жетеді. Цефтриаксон жұлын сұйықтығындағы ең жоғарғы концентрациясына вена ішіне енгізгеннен кейін шамамен 4-6 сағаттан соң жетеді. Цефтриаксон плаценталық бөгет арқылы өтеді және аз ғана концентрацияларында емшек сүтіне секрецияланады (4-6 сағаттан соң анасының плазмасындағы концентрациясының 3-4%-ы).

Биотрансформациясы

Цефтриаксон жүйелі метаболизмге ұшырамайды; өтпен ішек қуысына секрецияланғаннан кейін, ішек микрофлорасының әсерінен белсенді емес метаболиттеріне айналады.

Элиминациясы

Цефтриаксонның жалпы плазмалық клиренсі 10-22 мл/минутты құрайды.

Бүйректік клиренсі 5-12 мл/минутқа тең.

50-60% цефтриаксон өзгеріссіз күйінде несеппен, ал 40-50%-ы - өзгеріссіз күйінде өтпен шығарылған.

Ересектерде цефтриаксонның жартылай шығарылу кезеңі 8 сағатқа жуықты құрайды.

Балалар

Жаңа туған нәрестелерде цефтриаксонның жартылай шығарылу кезеңі ұзарады. Өмірінің алғашқы 14 күнінде қан плазмасындағы бос цефтриаксон концентрациясы шумақтық сүзілістің төмендеуі және препараттың қан плазмасы ақуыздарымен байланысу ерекшеліктерінің салдарынан қосымша артуы мүмкін. Жаңа туған нәрестелердегісіне немесе ересектердегісіне қарағанда, балалар жасындағы пациенттерде жартылай шығарылу кезеңі қысқарақ.

Жалпы цефтриаксонның плазмалық клиренсі мен таралу көлемінің мәндері ересектердегі осындаймен салыстырғанда, жаңа туған нәрестелерде, сәбилер мен балаларда жоғары.

Егде жастағы пациенттер

75 жастан асқан пациенттерде жартылай шығарылу кезеңі, орташа алғанда, жас пациенттердегіге қарағанда 2-3 есе көп.

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек функциясының ауырлығы жеңіл және орташа дәрежелі бұзылуы бар пациенттерде цефтриаксонның фармакокинетикасы елеусіз өзгереді. Жартылай шығарылу кезеңі тіпті, бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттерде де болар-болмас (2 еседен аз) ұзарады.

Бүйрек функциясының бұзылуы бар пациенттерде жартылай шығарылу кезеңінің елеусіз ұзаруы қан плазмасы ақуыздарымен байланысу дәрежесінің төмендеуі нәтижесінде жалпы цефтриаксонның бүйректік емес клиренсінің компенсаторлық артуымен түсіндіріледі.

Бауыр функциясының бұзылуы

Бауыр функциясының бұзылуы бар пациенттерде цефтриаксонның фармакокинетикасы елеусіз өзгереді, жартылай шығарылу кезеңі болар-болмас (2 еседен аз) ұзарады, бұл бүйректік клиренсінің компенсаторлық артуынан туындайды. Басқа бір факторы қан плазмасындағы бос цефтриаксон концентрациясының артуы болып табылады, ол препараттың жалпы клиренсінің парадокстық ұлғаюына ықпал етеді. Жалпы клиренсінің жоғарылауымен қатар таралу көлемінің де артқаны байқалады.

Бүйректің және бауырдың ауыр жеткіліксіздігі бар пациенттер

Бүйрек пен бауыр жеткіліксіздігінің бір мезгілдегі ауыр ағымында пациенттерде препараттың қауіпсіздігі мен тиімділігіне клиникалық мониторинг жасау ұсынылады.

Еріткіштің құрамындағы лидокаин (жеке заттың фармакокинетикасы)

Сіңірілуі

Лидокаин жылдам сіңеді, сіңірілу дәрежесі инъекция орнындағы васкуляризацияға тәуелді.

Таралуы

Лидокаиннің плазма ақуыздарымен байланысуы концентрациясына тәуелді; концентрациясы жоғарылаған кезде байланысу дәрежесі азаяды. 1-ден 5 мкг/мл дейінгі концентрацияларында лидокаиннің плазма ақуыздарымен байланысу дәрежесі 60%-80% құрайды. Лидокаиннің тепе-тең күйдегі таралу көлемі 91 л құрайды.

Лидокаин плаценталық бөгет арқылы өтеді. Препараттың плазма ақуыздарымен байланысу дәрежесі анасындағыға қарағанда шаранада төмен, ол препараттың шарана плазмасындағы жалпы концентрацияларының төменірек болуына алып келеді.

Лидокаин аздаған мөлшерлерде емшек сүтіне секрецияланады.

Биотрансформациясы

Лидокаин негізінен бауырда CYP450 ферменттерінің (мысалы, CYP3A4 және CYP1A2) қатысуымен метаболизденеді. Лидокаиннің негізгі метаболиттері моноэтилглицинксилидид, глицинексилидид, 2,6-диметиланилин және 4-гидрокси-2,6-диметиланилин болып табылады. Моноэтилглицинексилидид пен глицинексилидид фармакологиялық тұрғыдан белсенді, бірақ олардың белсенділігі бастапқы қосылысқа қарағанда әлсізірек.

Элиминациясы

Шамамен 73% лидокаин несеппен метаболиті 4-гидрокси-2,6-диметиланилин түрінде шығарылады. Тек 3% лидокаин бүйрек арқылы өзгеріссіз күйінде шығады.

Балалар

Жаңа туған нәрестелерде жартылай шығарылу кезеңі ересектердегі жартылай шығарылу кезеңінен шамамен екі есе артық (3.2 сағат).

Бүйрек функциясының бұзылуы

Бүйрек функциясының ауырлығы жеңілден орташа дәрежеге дейінгі бұзылуы (КК 30-60 мл/мин) лидокаиннің фармакокинетикасына әсер етпейді, бірақ метаболиті глицинексилидидтің жинақталуын арттыруы мүмкін. Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар (КК <30 мл/мин) пациенттерде лидокаиннің клиренсі шамамен жартысына азаяды, ал оның жартылай шығарылу кезеңі шамамен екі есе ұзарады.

Лидокаин диализ арқылы шығарылады.



Фармакокинетика цефтриаксона носит нелинейный характер. Все основные фармакокинетические параметры, основанные на общих концентрациях препарата, за исключением периода полувыведения, зависят от дозы.

Максимальная концентрация в плазме после однократного внутримышечного введения 1 г препарата составляет около 81 мг/л и достигается в пределах 2-3 часов после введения. Площади под кривой «концентрация в плазме – время» после внутривенного и внутримышечного введения одинаковы. Это означает, что биодоступность цефтриаксона после внутримышечного введения составляет 100%.

Объем распределения цефтриаксона составляет 7-12 л.

После введения в дозе 1-2 г цефтриаксон хорошо проникает в ткани и жидкости организма. В течение более 24 часов его концентрации намного превышают минимальные подавляющие концентрации для большинства возбудителей инфекций более чем в 60 тканях и жидкостях (в том числе в легких, сердце, желчных путях, печени, миндалинах, среднем ухе и слизистой носа, костях, а также спинномозговой, плевральной и синовиальной жидкостях и секрете предстательной железы).

После внутривенного применения цефтриаксон быстро проникает в спинномозговую жидкость, где бактерицидные концентрации в отношении чувствительных микроорганизмов сохраняются в течение 24 часов. Цефтриаксон обратимо связывается с альбумином, причем степень связывания уменьшается с ростом концентрации, снижаясь, например, с 95% при концентрации в плазме менее 100 мг/л до 85% при концентрации 300 мг/л. Благодаря меньшей концентрации альбумина в тканевой жидкости, доля свободного цефтриаксона в ней выше, чем в плазме.

Цефтриаксон проникает через воспаленные мозговые оболочки у детей, в том числе новорожденных. Через 24 часа после внутривенного введения в дозах 50-100 мг/кг массы тела (новорожденным и грудным детям, соответственно) концентрации цефтриаксона в спинномозговой жидкости превышают 1.4 мг/л. Максимальная концентрация в спинномозговой жидкости достигается примерно через 4 часа после внутривенного введения и составляет, в среднем, 18 мг/л. При бактериальном менингите средняя концентрация цефтриаксона в спинномозговой жидкости составляет 17% от концентрации в плазме, при асептическом менингите - 4%. У взрослых больных менингитом через 2-24 часа, после введения дозы 50 мг/кг массы тела, концентрации цефтриаксона в спинномозговой жидкости во много раз превосходят минимальные подавляющие концентрации для самых распространенных возбудителей менингита.

Цефтриаксон проходит через плацентарный барьер и в малых концентрациях попадает в грудное молоко.

Цефтриаксон не подвергается системному метаболизму, а превращается в неактивные метаболиты под воздействием кишечной микрофлоры.

Общий плазменный клиренс цефтриаксона составляет 10-22 мл/мин. Почечный клиренс равняется 5-12 мл/мин. 50-60% цефтриаксона выводится в неизмененном виде с мочой, а 40-50% - в неизмененном виде с желчью. Период полувыведения цефтриаксона составляет у взрослых около 8 часов.

Фармакокинетика у особых групп пациентов

У больных с нарушением функции почек или печени фармакокинетика цефтриаксона изменяется незначительно, отмечается лишь небольшое увеличение периода полувыведения. Если нарушена только функция почек, возрастает выведение с желчью, если нарушена только функция печени, возрастает выведение через почки.

Пациенты старше 75 лет

У лиц старше 75 лет период полувыведения цефтриаксона, в среднем, в два или в три раза больше, чем у взрослых молодого возраста.

Дети

У новорожденных детей около70% дозы выводится через почки. У грудных детей в первые 8 дней жизни, в среднем, в два или в три раза больше, чем у взрослых.

Побочные действия

Өте жиі

өт қалтасында цефтриаксон-кальций преципитаттарының симптоматикалық түзілуі, балалардағы қайтымды өттас ауруы

Жиі

эозинофилия, лейкопения, тромбоцитопения, протромбин уақытының ұзаруы

диарея, іш өтуі

бауыр ферменттері белсенділігінің жоғарылауы (АЛТ, АСТ, сілтілік фосфатаза)

бөртпе, ісіну

Жиі емес

жыныс мүшелерінің микоздары

гранулоцитопения, анемия, коагулопатия, қан сарысуындағы креатинин деңгейінің жоғарылауы

бас ауыруы, бас айналуы

жүрек айнуы, құсу

прурит

флебит, енгізген жердегі реакциялар (мысалы, енгізген жердегі ауыру, эритема, ашыту, қызару, флебит, ісіну, бөртпе, қышыну, қабыну, қатаю, гематома, инфекция, абсцесс), дене температурасының жоғарылауы

Сирек

жалған жарғақшалы колит

энцефалопатия

бронх түйілуі

ядролық сарғаю

есекжем

олигурия, гематурия, глюкозурия

ісіну, қалтырау, анафилаксиялық немесе анафилактоидтық реакция

Өте сирек

жалған жарғақшалы энтероколит

Белгісіз

панкреатит, стоматит, глоссит

сезімтал емес қоздырғыштармен суперинфекция

құрысулар

терінің ауыр жағымсыз реакциялары (SCAR):

• Стивенс Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некролиз, жүйелі симптомдармен дәріге байланысты эозинофилия (DRESS-синдром), Яриш-Герксгеймер реакциясы (JНR), мультиформалы эритема және жедел жайылған экзантематозды пустулез (AGEP)
  
  агранулоцитоз (<
• 500/мм³), көпшілік жағдайлары 20 г және одан көп жиынтық дозаларын тағайындағаннан кейін дамыған

Протромбин уақытының елеусіз ұзарғаны туралы хабарланды.

Еріткіштің құрамындағы лидокаин

Жиі

күйгелектік, үрейлену, эйфория, сананың шатасуы

бас айналуы, парестезия, ұйқышылдық, тактильді сезімталдық, тремор, дизартрия, құрысулар, естен тану

көрудің нашарлауы, диплопия

құлақтың шыңылдауы

брадикардия, артериялық гипотензия, артериялық гипертензия

тыныстың тарылуы, тыныс алу жеткіліксіздігі

жүрек айнуы, құсу

бұлшықеттердің тартылуы

ісіну, мұздау және/немесе ысыну сезімі

Жиі емес

гиперакузия

Сирек

анафилаксиялық реакциялар

нейропатия

жүрек аритмиясы, кардиоваскулярлық коллапс, жүректің тоқтап қалуы

Белгісіз

тері зақымданулары, есекжем.



-экзантема, аллергический дерматит, зуд, уртикарная сыпь, отеки

-неоформленный стул или диарея, тошнота, рвота, стоматит, глоссит, преципитация кальциевых солей цефтриаксона в желчном пузыре, увеличение уровней ферментов печени

-эозинофилия, лейкопения, гранулоцитопения, гемолитическая анемия, тромбоцитопения

-головная боль, головокружение

-олигурия, увеличение уровня креатинина плазмы

-лихорадка, озноб, анафилактические реакции

-генитальный микоз

Взаимодействие с ионами кальция

Описаны отдельные фатальные случаи образования преципитатов в легких и почках по результатам исследования аутопсии у новорожденных, получавших Роцефин и кальцийсодержащие растворы.При этом в отдельных случаях был использован один венозный доступ, и образование преципитатов наблюдалось непосредственно в системе для внутривенного введения.Также описан, как минимум, один случай со смертельным исходом, при различных венозных доступах и в различное время введения препарата Роцефин и кальций-содержащих растворов.При этом по результатам исследования аутопсии у данного новорожденного преципитаты не были обнаружены.Подобные случаи наблюдались только у новорожденных.

Сообщалось о спорадических случаях агранулоцитоза (< 500/мл), большая часть из них наблюдалась после 10 дней лечения и на фоне назначения суммарных доз более 20 г.

Сообщалось о спорадических случаях серьезных реакций (мультиформная эритема, синдром Стивенса-Джонсона, токсический эпидерамльный некролиз (синдром Лайелла)).

Описаны очень редкие случаи псевдомембранозного колита (<0.01%) и нарушений свертываемости крови, а также образования конкрементов в почках, главным образом, у детей старше 3 лет, получавших либо большие суточные дозы препарата (более 80 мг/кг в сутки), либо кумулятивные дозы более 10 г, а также имевших дополнительные факторы риска (ограничение потребления жидкости, постельный режим и т.д.).Образование конкрементов в почках может протекать бессимптомно или проявляться клинически, может приводить к почечной недостаточности.Данное нежелательное явление носит обратимый характер и исчезает после прекращения терапии препаратом Роцефин.

Внутримышечная инъекция без применения лидокаина болезненна.

В редких случаях при лечении препаратом Роцефин у больных могут отмечаться ложноположительные результаты пробы Кумбса.Как и другие антибиотики, Роцефин может давать ложноположительный результат пробы на галактоземию.Ложноположительные результаты могут быть получены и при определении глюкозы в моче неферментными методами, поэтому в ходе терапии препаратом Роцефин глюкозурию при необходимости нужно определять только ферментным методом.

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Как и при применении других цефалоспоринов, были зарегистрированы анафилактические реакции, в том числе со смертельным исходом, даже в случаях, когда у пациента не было аллергических реакций в анамнезе.

Как и при применении других цефалоспоринов, при лечении препаратом Роцефин возможно развитие аутоиммунной гемолитической анемии. Зарегистрированы случаи тяжелой гемолитической анемии у взрослых и детей, в том числе со смертельным исходом.

При развитии у пациента, находящегося на лечении цефтриаксоном, анемии нельзя исключить диагноз цефалоспорин-ассоциированной анемии и необходимо отменить лечение до выяснения причины.

Как и при применении большинства других антибактериальных препаратов, при лечении цефтриаксоном зарегистрированы случаи развития диареи, вызванной Clostridium difficile (C. difficile), различной тяжести:

• от легкой диареи до колита со смертельным исходом

Лечение антибактериальными препаратами подавляет нормальную микрофлору толстой кишки и провоцирует рост C.difficile.В свою очередь, C.difficile образует токсины А и B, которые являются факторами патогенеза диареи, вызванной C.difficile.Штаммы С.difficile, гиперпродуцирующие токсины, являются возбудителями инфекций с высоким риском осложнений и смертности, вследствие возможной их устойчивости к антимикробной терапии, лечение же может потребовать колэктомии.Необходимо помнить о возможности развития диареи, вызванной C.difficile, у всех пациентов с диареей после антибиотикотерапии.Необходим тщательный сбор анамнеза, т.к.отмечены случаи возникновения диареи, вызванной C.difficile, спустя более чем 2 месяца после терапии антибиотиками.При подозрении или подтверждении диареи, вызванной C.difficile, возможно потребуется отмена текущей не направленной на С.difficile антибиотикотерапии.В соответствии с клиническими показаниями должно быть назначено соответствующее лечение с введением жидкости и электролитов, белков, антибиотикотерапия в отношении С.difficile, хирургическое лечение.

Как и при лечении другими антибактериальными препаратами, могут развиваться суперинфекции.

У пациентов, получавших Роцефин, описаны редкие случаи изменения протромбинового времени.Пациентам с недостаточностью витамина К (нарушение синтеза, нарушение питания) может потребоваться контроль

протромбинового времени во время терапии и назначение витамина К (10 мг/неделю) при увеличении протромбинового времени до начала или во время терапии.

После применения цефтриаксона, обычно в дозах, превышающих стандартные рекомендованные, при ультразвуковом исследовании желчного пузыря выявлялись тени, которые ошибочно принимали за камни.Они представляют собой преципитаты кальциевой соли цефтриаксона, которые исчезают после завершения или прекращения терапии препаратом Роцефин.Подобные изменения редко дают какую-либо симптоматику, но и в таких случаях рекомендуется лишь консервативное лечение.Если эти явления сопровождаются клинической симптоматикой, то решение об отмене препарата оставляется на усмотрение лечащего врача.

Несмотря на наличие данных об образовании внутрисосудистых преципитатов только у новорожденных при применении цефтриаксона и кальцийсодержащих инфузионных растворов или любых других кальцийсодержащих препаратов, Роцефин не следует смешивать или назначать детям и взрослым пациентам одновременно с кальцийсодержащими инфузионными растворами, даже используя различные венозные доступы.

У больных, получавших Роцефин, описаны редкие случаи панкреатита, развивавшегося, возможно, вследствие обструкции желчных путей.У большинства из этих больных уже до этого имелись факторы риска застоя в желчных путях, например, ранее проводившаяся терапия, тяжелые заболевания и полностью парентеральное питание.При этом нельзя исключить пусковую роль, образовавшихся под влиянием препарата Роцефин, преципитатов в желчных путях в развитии панкреатита.

Безопасность и эффективность препарата Роцефин у новорожденных, грудных детей и детей младшего возраста были определены для дозировок, описанных в разделе «Способ применения и дозы».Исследования показали, что подобно другим цефалоспоринам цефтриаксон может вытеснять билирубин из связи с сывороточным альбумином.Роцефин нельзя применять у новорожденных, особенно недоношенных, у которых есть риск развития билирубиновой энцефалопатии.

При длительном лечении следует регулярно проводить полный анализ крови.

Беременность и период лактации

Роцефин проникает через плацентарный барьер.Безопасность применения при беременности не установлена.Роцефин проникает в грудное молоко.При назначении кормящим женщинам следует соблюдать осторожность.

Особенности влияния на способность управлять транспортным средством или потенциально опасными механизмами

Не влияет.

Показания

Цефтриаксонға сезімтал қоздырғыштардан туындаған инфекцияларда:

• тыныс алу жолдарының инфекциялары
• әсіресе пневмония
• сондай-ақ ЛОР-ағзалардың инфекциялары
  
  абдоминальді инфекциялар (перитонит
• өт жолдарының
• сондай-ақ асқазан-ішек жолының инфекциялары)
  
  бүйрек және несеп шығару жолдарының инфекциялары
  
  созды қоса
• жыныс ағзаларының инфекциялары
  
  сепсис
  
  сүйектердің
• буындардың
• жұмсақ тіндердің
• терінің инфекциялары
• сондай-ақ жарақат инфекциялары
  
  иммунитеті әлсіреген пациенттердегі инфекциялар
  
  менингит
  
  диссеминацияланған Лайм ауруы (II және III сатылары)
  
  Асқазан-ішек жолындағы
• өт жолдарындағы
• урогенитальді және гинекологиялық аймақтардағы инфекциялардың операция алдындағы профилактикасы
• бірақ әлеуетті немесе дәлелденген контаминация жағдайларында ғана

Антибиотиктерді тиісті түрде пайдалану жөніндегі ресми нұсқауларға, әсіресе антибиотиктерге резистенттіліктің жоғарылауының алдын алу үшін қолдану жөніндегі нұсқауларға назар аудару қажет.



Инфекции, вызванные чувствительными к цефтриаксону возбудителями:

• бактериальный менингит
  
  внебольничная пневмония
  
  госпитальная пневмония
  
  острый средний отит
  
  инфекции органов брюшной полости (перитонит
• инфекции желчевыводящих путей и желудочно-кишечного тракта)
  
  осложненные инфекции почек и мочевыводящих путей (включая пиелонефрит)
  
  инфекции костей и суставов
  
  осложненные инфекции мягких тканей и кожи
  
  генитальные инфекции
• включая гонорею
  
  сифилис
  
  бактериальный эндокардит
  
  рецидивы хронических обструктивных заболеваний легких у взрослых пациентов
  
  диссеминированная болезнь Лайма (ранние и поздние стадии заболевания) у взрослых пациентов и детей
• включая новорожденных старше 15 дней
  
  предоперационная профилактика инфекционных осложнений
  
  подозрение на наличие бактериальной инфекции при лихорадке у пациентов с нейтропенией
  
  cепсис

Препарат Роцефин следует назначать в комбинации с другими антибактериальными препаратами в случаях, когда предполагаемый ряд возбудителей не входит в спектр действия цефтриаксона.

Противопоказания

цефтриаксонға, цефалоспориндерге немесе қосымша заттарының кез келгеніне аса жоғары сезімталдық

анамнезде бактерияға қарсы басқа бета-лактамдық препараттарға (пенициллиндер, монобактамдар және карбапенемдер) аса жоғары сезімталдықтың ауыр реакциялары (мысалы, анафилаксиялық реакциялар)

еріткіші - лидокаинге аса жоғары сезімталдық. Лидокаинді пайдаланып цефтриаксонның бұлшықетішілік инъекциясын жүргізер алдында лидокаинге қарсы көрсетілімдердің бар-жоқтығын анықтау қажет. Лидокаинді қолдануға болмайтын жағдайлар лидокаинді медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулықта келтірілген. Құрамында лидокаин бар цефтриаксон ерітінділерін вена ішіне енгізуге болмайды

жүрек өткізгіштігінің бұзылуы

жедел декомпенсацияланған жүрек жеткіліксіздігі

41 аптаны қоса алғанға дейінгі (гестациялық және постнатальді жастың қосындысы) мерзімі жетпеген жаңа туған нәрестелер

гипербилирубинемиясы бар жаңа туған нәрестелер, цефтриаксонның ықпалымен билирубиннің сарысулық альбуминмен байланысудан ығыстырылуы себебінен билирубиндік энцефалопатияның даму қаупіне орай

жаңа туған нәрестелер және құрамында кальций бар ерітінділер:

• Роцефин препаратын құрамында кальций бар ерітінділерді вена ішіне енгізу қажет немесе қажет болуы мүмкін жаңа туған нәрестелерге (жасы 28 күнге дейінгі) құрамында кальций бар препараттардың ұзаққа созылатын инфузияларын қоса
• мысалы
• парентеральді тамақтандыру кезінде
• өкпеде және бүйректе өлімге әкеліп соғатын цефтриаксонның кальций тұздары преципитаттарының түзілу қаупіне орай
• қолдануға болмайды

Роцефинді және құрамында кальций бар ерітінділерді алған жаңа туған нәрестелерде өліммен аяқталған бірнеше оқиғалар тіркелді, бұл ретте өкпеде және бүйректе аутопсия кезінде преципитаттар анықталды.Осы жағдайлардың кейбіреуінде Роцефин препаратын және құрамында кальций бар ерітінділерді енгізу үшін бір ғана инфузиялық желі пайдаланылды, басқа жағдайларда инфузиялық желіде тұнба анықталды.Роцефин және құрамында кальций бар ерітінділер әртүрлі уақытта және әртүрлі инфузиялық желілер арқылы енгізілген кезде кем дегенде бір неонатальді өлім оқиғасы туралы хабарланды; аутопсия кезінде преципитаттар анықталмады.Жаңа туған нәрестелерден басқа пациенттердің жас санаттарына қатысты осындай хабарламалар келіп түскен жоқ.



-повышенная чувствительность к цефалоспоринам и пенициллинам

-повышенная чувствительность к растворителю – лидокаину

-гипербилирубинемия у новорожденных и недоношенных (цефтриаксон может вытеснять билирубин из связи с сывороточным альбумином, повышая риск развития билирубиновой энцефалопатии у таких пациентов)

-новорожденные (?28 дней), которым уже назначено или предполагается внутривенное лечение кальцийсодержащими растворами, включая продолжительные кальцийсодержащие инфузии, например, при парентеральном питании, из-за риска образования преципитатов кальциевых солей цефтриаксона

Лекарственное взаимодействие

Роцефин препаратының жоғары дозалары мен әсері күшті диуретиктерді (мысалы, фуросемидті) бір мезгілде қолданғанда бүйрек функциясының бұзылулары байқалмады.

Аминогликозидтерді цефалоспориндермен бірге қолданғанда, олардың бүйректік уыттылығының арту ықтималдығына қатысты қарама-қайшы деректер бар. Екі препарат бөлек-бөлек қолданылуы тиіс.

Роцефин препаратын енгізгеннен кейін алкогольді қолдану дисульфирам тәрізді реакциямен қатар жүрмеген. Цефтриаксонның құрамында кейбір цефалоспориндерге тән этанол жақпаушылығы мен қанағыштықты туғызуы мүмкін N-метилтиотетразол тобы жоқ.

Пробенецид цефтриаксонның шығарылуына әсер етпейді.

Бактериостатикалық препараттар цефалоспориндердің бактерицидтік әсерін төмендетуі мүмкін.

Хлорамфеникол мен цефтриаксон арасында антагонизм байқалды.

Цефтриаксон мен құрамында кальций бар пероральді препараттар немесе бұлшықетішілік цефтриаксон мен құрамында кальций бар препараттар (венаішілік немесе пероральді) арасындағы өзара әрекеттесу туралы хабарламалар келген жоқ.

Цефтриаксонды К дәрумені антоганистерімен бірге қолдану қан кетулердің даму қаупін арттыруы мүмкін.

Біріктірілген ем

Эксперимент жүзінде, Роцефин препараты мен аминогликозидтер көптеген грамтеріс бактерияларға қатысты синергизмге ие екендігі көрсетілді. Аталған біріктірілімдердің тиімділігінің жоғарылығы әрдайым болжана бермейтініне қарамастан, оны Pseudomonas aeruginosa туғызған, ауыр, өмірге қауіп төндіретін инфекциялар дамыған жағдайда қолдану мүмкіндігін қарастыру керек. Химиялық тұрғыдан үйлесімсіздігінің салдарынан, екі дәрілік затты ұсынылған дозасында бөлек-бөлек енгізу керек.

Еріткіштің құрамындағы лидокаин

Фармакокинетикалық өзара әрекеттесулері:

• лидокаин CYP450
• CYP1A2 және CYP3A4 ферменттерінің субстраты болып табылады

Сәйкесінше, CYP тежегіштері (мысалы, итраконазол, вориконазол, флуконазол, кларитромицин, эритромицин, циметидин) мен ферменттер индукторларын (мысалы, барбитураттарды, карбамазепинді, фенитоинді, примидонды, рифампицинді) қатарлас қолдану лидокаиннің метаболизмін тежеуі мүмкін.

Фармакодинамикалық өзара әрекеттесулері:

• құрылымы жағынан амидтік типті жергілікті анестетиктермен (мысалы
• мексилетин немесе токаинид сияқты аритмияға қарсы дәрілер) ұқсас әсер етуші заттарды бірге қолдану жүйелі уытты әсерлерін ушықтыруы мүмкін.Сондықтан Роцефин препаратының бұлшықетішілік инъекцияларын (құрамында лидокаин бар еріткішпен) аталған препараттармен ем қабылдап жүрген пациенттерге ерекше сақтықпен тағайындау керек

Лидокаинді қолданғанда миорелаксанттардың әсері күшеюі мүмкін.



При одновременном применении больших доз препарата Роцефин и «петлевых» диуретиков (например, фуросемида), нарушений функции почек не наблюдалось.Указаний на то, что Роцефин увеличивает нефротоксичность аминогликозидов, нет.Употребление алкоголя после введения препарата Роцефин не сопровождалось дисульфирамоподобной реакцией.

Цефтриаксон не содержит N-метилтиотетразольной группы, которая могла бы вызвать непереносимость этанола и кровоточивость, что присуще некоторым другим цефалоспоринам.Пробенецид не влияет на выведение препарата Роцефин.
Бактериостатические антибиотики снижают бактерицидный эффект цефтриаксона.
In vitro был обнаружен антагонизм между хлорамфениколом и цефтриаксоном.
Цефтриаксон фармацевтически несовместим с амсакрином, ванкомицином, флуконазолом и аминогликозидами.