РАБЕМАК 20 N14 ТАБЛ П/О

Лекарственная форма

Ішекте еритін қабықпен қапталған таблеткалар, 20 мг



Таблетки, покрытые кишечнорастворимой оболочкой, 20 мг

Состав

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат - 10 мг немесе 20 мг натрий рабепразолы,

қосымша заттар:

• маннитол
• орнын басуы төмен гидроксипропилцеллюлоза L-HPC LH-21
• магнийдің ауыр тотығы
• повидон (PVP K29/32)
• натрий гидроксиді
• тальк
• магний стеараты
• қабықтың құрамы: этилцеллюлоза (Аквалон №7 Фарма)
• магнийдің ауыр тотығы
• темірдің (III) сары тотығы (E 172) (20 мг доза үшін)
• темірдің (III) қызыл тотығы (E 172) (10 мг доза үшін)
• титанның қостотығы (Е 171)
• ішекте еритін қабықтың құрамы: метакрил қышқылының кополимері дисперсиясы (Эудрагит L30 D55)
• триэтилцитрат
• тальк

• маннитол
• гидроксипропилцеллюлоза (L-HPC LH-21)
• магния оксид тяжелый
• этилцеллюлоза 7 cps
• тальк очищенный
• магния стеарат
• состав оболочки: кислоты метакриловой кополимер L-100
• диэтилфталат
• титана диоксид Е171
• железа (III) оксид желтый E 172 (для дозировки 10 мг)
• железа (III) оксид красный E 172 (для дозировки 20 мг)
• гидромеллоза 5cps
• пропиленгликоль

Фармакодинамика

Рабепразол антисекреторлық препараттар, орнын басатын бензимидазолдер класына жатады, олардың холинолитикалық немесе антигистаминдік қасиеттері жоқ, керісінше, олар Н+/К+-АТФ-аза ферментін (протонды сорғы) тежеу жолымен асқазан секрециясын бәсеңдетеді. Препараттың әсері дозаға байланысты және, стимуляциялаушы факторларға қарамай, асқазанда тұз қышқылының стимуляцияланған секрециясының басылуына әкеледі.

Фармакодинамикалық әсерлер

Препараттың әсері дозаға байланысты және ынталандырушы факторларға қарамастан асқазандағы тұз қышқылының базальды және ынталандырылған секрециясының тежелуіне әкеледі.

Жануарларға жүргізілген зерттеулер көрсеткендей, рабепразол организмге енгізілгеннен кейін плазмадан да, асқазанның шырышты қабығынан да тез жоғалады.

Әлсіз негіз бола отырып, натрий рабепразолы барлық дозаларда тез сіңеді және асқазанның париетальды жасушаларының қышқыл ортасында жиналады. Натрий рабепразолы протонизация арқылы белсенді сульфенамидті формаға айналады және салдарынан протонды сорғы цистеинінің қолжетімді молекулаларымен өзара әрекеттеседі.

Клиникалық тиімділік және қауіпсіздік

Антисекреторлық белсенділігі

Ішке 20 мг рабепразолды қабылдағаннан кейін антисекреторлық әсері 1 сағат ішінде дами бастап, 2-4 сағаттан соң ең жоғары шегіне жетеді. Рабепразолдың алғашқы дозасын қабылдағаннан кейін 23 сағаттан соң тамақпен базальді және стимуляцияланған асқазандағы тұз қышқылы секрециясының басылуы, сәйкесінше, 69% және 82% құрайды, және 48 сағатқа дейін созылады. Рабепразолдың тұз қышқылының секрециясына қатысты тежегіш әсері дозаны қайталап қабылдаған кезде біршама артып, 3 күннен кейін тепе-тең жағдайға жетеді. Секреторлық белсенділігі дәрілік препаратты қабылдауды тоқтатқаннан кейін 2-3 күннен соң қалпына келе бастайды.

Қан сарысуындағы гастрин деңгейіне әсері

Пациенттер 10 немесе 20 мг рабепразол таблеткасын 5 жыл бойы тәулігіне бір рет қабылдаған кезінде емдеудің алғашқы 2-8 аптасында сарысудағы гастрин деңгейі өсті, бұл асқазан сөлі қышқылы секрециясының тежелгенін көрсетеді. Емдеуді жалғастырған кезде сарысудағы гастриннің орташа деңгейінің қосымша жоғарылауы байқалған жоқ. Бұл көрсеткіш емдеуді тоқтатқаннан кейін 1-2 аптадан соң қалыпты диапазонына оралды.

Басқа да әсерлері

Рабепразолдың ОЖЖ-ге, жүрек-қантамыр және тыныс алу жүйесіне қатысты жүйелік әсері күні бүгінге дейін білінген жоқ. 20 мг дозада 2 апта бойы қолданылған рабепразол қалқанша без функциясына, көмірсудың алмасуына және паратгормонның, кортизолдың, эстрогендердің, тестостеронның, пролактиннің, холецистокининнің, секретиннің, глюкагонның, фолликулстимуляциялайтын гормонның (ФСГ), лютеиндейтін гормонның (ЛГ), рениннің, альдостеронның немесе соматотропты гормонның қан сарысуындағы концентрацияларына ықпалын тигізген жоқ.



Рабемак принадлежит к классу антисекреторных соединений и является заме-щенным бензимидазолом - ингибитором протонового насоса. Подавляет секрецию соляной кислоты желудочного сока путем ингибирования желудочной H+/K+-ATФ-азы в париетальных клетках желудка. Действие рабепразола зависит от дозы и приводит к ингибированию базальной и стимулированной секреции соляной кислоты независимо от раздражителя.

Таким образом, рабепразол блокирует каналы для прохождения ионов водорода (в обмен на ионы калия) в просвет желез, за счет чего снижается секреция соляной кислоты.

Рабемак ингибирует секрецию соляной кислоты независимо от вида ее стимуляции, обладает прямым бактерицидным действием (in vitro) и синергизмом с антибактериальными препаратами в отношении H.pylori, оказывает цитопротекторное действие. После приема внутрь в дозе 20 мг антисекреторный эффект наступает в течение 1 часа и достигает максимума через 2 – 4 часа. Угнетение базальной и стимулированной секреции соляной кислоты через 23 часа после приема разовой дозы составляет около 62 и 82% соответственно, продолжительность действия — 48 часов. Стабильный антисекреторный эффект достигается через 3 дня после начала лечения. После окончания приема Рабемака секреторная активность нормализуется в течение 2–3 дней. Рабемак расщепляется под действием соляной кислоты, поэтому его применяют в кишечно-растворимой лекарственной форме.

Фармакокинетика

Сіңуі

Натрий рабепразолы ішекте еритін қабығы бар таблетка түрінде шығарылады. Шығарылымның бұл түрі натрий рабепразолының қышқыл ортада тұрақсыздығымен түсіндіріледі, сондықтан әсер етуші заттың сіңуі тек ішектен басталады. Натрий рабепразолының сіңу жылдамдығы жоғары, ал оның плазмадағы ең жоғары деңгейі 20 мг дозаны қабылдағаннан кейін шамамен 3,5 сағаттан соң анықталады.

Плазмадағы натрий рабепразолының ең жоғары концентрациясы (Cmax) және AUC көрсеткіші 10-нан 40 мг-ге дейінгі доза ауқымында дозаға байланысты өзгеріп отырады. 20 мг пероральді дозаның абсолюттік биожетімділігі (венаішілік дозамен салыстырғанда) 52%-ға жуықты құрайды. Қайтара қабылдаудан кейін препараттың биожетімділігі жоғарламайды. Дені сау еріктілерде жартылай ыдырау кезеңі шамамен бір сағатқа (0,7-ден 1,5 сағатқа дейін) жуықты, ал жалпы клиренсі минутына 3,8 мл/кг құрайды. Бауырдың созылмалы ауруы бар пациенттерде AUC көрсеткіші екі есеге жоғарылайды, ал қан плазмасындағы жартылай ыдырау кезеңі 2 - 3 есеге артады. Қабылдау уақыты да, антацидтерді бір мезгілде қабылдау да натрий рабепразолының сіңуіне маңызды ықпалын тигізген жоқ. Рабепразолды майлылығы жоғары тамақпен бірге қабылдау оның сіңуінің 4 сағаттан астамға кідіруіне әкелуі мүмкін; алайда Cmax көрсеткіші және сіңу деңгейі (AUC) өзгермейді.

Таралуы

Натрий рабепразолының адамның плазма ақуыздарымен байланысу деңгейі 97%-ға жуықты құрайды.

Биотрансформациясы

Ішке 20 мг 14С-таңбаланған рабепразолды бір реттік қабылдаудан кейін, өзгермеген рабепразол бүйрек арқылы шығарылмайды. Қабылданған дозаның шамамен 90%-ы бүйрек арқылы екі метаболит түрінде:

• меркаптурин қышқылымен (М5) және карбоксил қышқылымен (M6) конъюгат ретінде
• сондай-ақ белгісіз екі метаболит түрінде шығарылады

• меркаптурин қышқылымен (М5) және карбон қышқылымен (M6) конъюгат ретінде
• сондай-ақ белгісіз екі метаболит түрінде шығарылады.Енгізілген препараттың қалған бөлігі ішектің ішіндегісінде (нәжістің) анықталды

• егде жастағыларда натрий рабепразолының организмнен шығарылуы біршама төмен.Натрий рабепразолын 20 мг дозада 7 күн бойы күн сайын қабылдау
• дені сау жас еріктілермен салыстырғанда
• AUC көрсеткішінің екі есе дерлікке
• ал Cmax көрсеткішінің 60%-ға жоғарылауына әкелді.Алайда организмде рабепразолдың жиналып қалу белгілері байқалған жоқ

• бақылауларға сәйкес
• рабепразолды 20 мг дозада 7 күн бойы күн сайын пероральді түрде қабылдаудан кейін CYP2C19 бойынша баяу метаболизаторларда AUC және t1/2 көрсеткіштері
• жылдам метаболизаторлардағы сәйкес көрсеткіштерден шамамен 1
• 9 және 1
• 6 есе артық болды
• ал сол кезде Cmax көрсеткіші тек 40%-ға жоғарылады

Побочные действия

Жиі:

• - инфекциялар
  
  - ұйқысыздық
• бас ауыру
• бас айналу
  
  - жөтел
• фарингит
• ринит
  
  - диарея
• құсу
• жүректің айнуы
• іштің ауыруы
• іш қату
• метеоризм
  
  - фундальді безді полиптер (қатерсіз)
  
  - спецификалық емес ауыру
• арқаның ауыруы
  
  - астения
• тұмау тәріздес синдром

• - күйгелектік
• ұйқышылдық
  
  - бронхит
• синусит
  
  - диспепсия
• ауыздың кеберсуі
• кекіру
  
  - бөртпе
• эритема
  
  - миалгия
• артралгия
• аяқ бұлшықетінің құрысуы
  
  - ортан жіліктің
• білезік сүйектерінің
• омыртқа бағанының сынулары
  
  - несеп шығару жолдарының инфекциялары
  
  - қалтырау
• қызба
• кеуденің ауыруы
  
  - бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауы
  
  Сирек:
  
  - тромбоцитопения
• нейтропения
• лейкопения
• лейкоцитоз
  
  - аса жоғары сезімталдық (беттің ісінуін
• гипотензияны және диспноэны қоса)
  
  - анорексия
• салмақтың артуы
  
  - депрессия
  
  - көрудің бұзылуы
  
  - гастрит
• стоматит
• дәмнің бұзылуы
  
  - гепатит
• сарғаю
• бауырлық энцефалопатия (бауыр циррозы бар пациенттерде байқалды)
  
  - қышыну
• қатты тершеңдік
• буллезді бөртпелер
  
  - интерстициальді нефрит
  
  - тубулоинтерстициальді нефрит (бүйрек жеткіліксіздігіне дейін ықтимал үдеумен)
  
  Өте сирек:
  
  - көп формалы эритема
• уытты эпидермальді некролиз
• Стивенс-Джонсон синдромы

• - гипонатриемия
• гипомагниемия
  
  - сананың шатасуы
  
  - шеткері ісіну
  
  - жүйелік қызыл жегінің баяу өрбитін терілік түрі
  
  - гинекомастия
  
  - микроскопиялық колит
  
  Эритема
• буллезді бөртпелер және аса жоғары сезімталдық реакциялары әдетте емдеуді тоқтатқаннан кейін қайтады

• кожная сыпь
• эритема
• буллезные или уртикарные высыпания
• обычно исчезающие после прекращения приема препарата
  
  - тромбоцитопения
• нейтропения
• лейкоцитопения
  
  - гепатит
• повышение активности печеночных ферментов в плазме крови
• желтуха
• печеночная энцефалопатия у больных циррозом
  
  Очень редко
  
  - озноб и повышение температуры
• гриппоподобный синдром
• фарингит
• ринит
• кашель
• бронхит
• синусит
• инфекции мочевыводящих путей
  
  - интерстициальный нефрит
  
  - гинекомастия
  
  -острые системные аллергические реакции: мультиформная эритема
• токсиче-ский эпидермальный некролиз (ТЭН)
• синдром Стивена-Джонсона
  
  - неспецифические боли в спине
• боли в груди
• миалгия
• судороги икроножных мышц
• артралгии

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Рабемак препаратымен емдеу кезіндегі оң симптоматика асқазанның немесе он екі елі ішек обырының қатерлі жаңа түзілімдерінің болуын жоққа шығармайды, сондықтан Рабемак препаратын қабылдау алдында жаңа түзілімдердің жоқ екеніне көз жеткізу керек. Препаратпен ұзақ уақыт (әсіресе бір жылдан астам) ем қабылдаған пациенттер ұдайы тексеруден өтіп тұруы тиіс.

Протонды сорғының басқа тежегіштеріне немесе орнын басатын бензимидазоламдарға аса жоғары сезімталдықтың айқаспалы реакцияларының қаупін жоққа шығаруға болмайды.

Пациенттерге Рабемак таблеткасын тұтастай жұту қажеттігін, оларды шайнауға немесе сындыруға және ұсақтауға болмайтындығын ескерту керек.

Рабепразолды қабылдаған кезде бүйректің жедел қабынуы пайда болуы мүмкін, оның белгілері мен симптомдары несеп көлемінің төмендеуін немесе несептегі қанның пайда болуын және/немесе қызба, бөртпе және буындардың сіресуі сияқты аса жоғары сезімталдық реакцияларын қамтуы мүмкін. Егер сізде осындай симптомдар пайда болса, бұл туралы дәрігерге хабарлау қажет.



Перед приемом Рабемака необходимо исключить наличие злокачественного новообразования желудочнокишечного тракта, так как прием препарата может маскировать симптомы и отсрочить постановку правильного диагноза. Пациенты, получающие длительное лечение (в течение более одного года) должны находиться под регулярным медицинским контролем.

Особенности влияния лекарственного средства на способность управлять транспортом или потенциально опасными механизмами

Учитывая побочные действия препарата следует соблюдать осторожность при управлении транспортом или потенциально опасными механизмами

Показания

- асқыну сатысындағы он екі елі ішектің ойық жара ауруы

- асқыну сатысындағы асқазанның қатерсіз ойық жара ауруы

- гастроэзофагеальді рефлюкстік аурудың (ГЭРА) симптоматикалық эрозиялық немесе ойық жаралы түрі

- гастроэзофагеальді рефлюкстік ауруды ұзақ мерзімді демеуші емдеу (ГЭРА демеуші ем)

- орташадан ауыр дәрежеге дейінгі гастроэзофагеальді рефлюкстік ауруды симптоматикалық емдеу (ГЭРА симптоматикалық ем)

- Золлингер-Эллисон синдромы

- тиісті бактерияға қарсы дәрілермен біріктірілімде асқазан мен он екі елі ішектің ойық жарасы бар пациенттерде Helicobacter pylori эрадикациясы.



- язвенная болезнь двенадцатиперстной кишки в стадии обострения

- доброкачественная язвенная болезнь желудка в стадии обострения

- симптоматическая эрозивная или язвенная формы гастроэзофагеальной рефлюксной болезни (ГЭРБ)

- длительное поддерживающее лечение гастроэзофагеальной рефлюксной болезни (поддерживающая терапия ГЭРБ)

- симптоматическое лечение гастроэзофагеальной рефлюксной болезни от умеренной до тяжелой степени (симптоматическая терапия ГЭРБ)

- синдром Золлингера-Эллисона

- эрадикация Helicobacter Pylori у пациентов с язвой желудка и двенадцатиперстной кишки в комбинации с соответствующими антибактериальными средствами.

Противопоказания

- натрий рабепразолына, орын басқан бензимидазолдарға немесе кез келген қосымша заттарға аса жоғары сезімталдық

- жүктілік және бала емізу кезеңі



- повышенная чувствительность к рабепразолу, замещенным бензимидазолам или другим компонентам препарата

- злокачественные заболевания желудочнокишечного тракта

- тяжелая печеночная недостаточность

- беременность и период лактации

- детский и подростковый возраст до 18 лет

Лекарственное взаимодействие

Асқазан сөлі қышқылының секрециясын тежеумен байланысты өзара әрекеттесулер

Рабепразол асқазан сөлінің қышқылы секрециясының айқын және ұзақ бәсеңдетуші әсер етеді. Сіңірілуі рН деңгейіне тәуелді болатын дәрілік заттармен өзара әрекеттесуге түсуі мүмкін. Атап айтқанда, рабепразол кетоконазолдың ең төменгі деңгейінің 30%-ға төмендеуіне және дені сау адамдарда дигоксиннің тиісті көрсеткішінің 22% - ға жоғарылауына ықпал етеді, сондықтан рабепразолды дигоксинмен, кетоконазолмен немесе рН-ға тәуелді сіңірілетін басқа дәрілік препараттармен бір мезгілде қабылдайтын пациенттерге дозаны түзету үшін бақылау қажет болуы мүмкін.

Атазанавирмен өзара әрекеттесулері

Атазанавир 300 мг/ритонавир 100 мг және омепразол (күніне бір рет 40 мг-ден) немесе 400 мг атазанавирді лансопразолмен (күніне бір рет 60 мг-ден) бірге бір мезгілде қабылдаған дені сау еріктілерде атазанавирдің әсер ету деңгейінің едәуір төмендегені анықталды. Атазанавирдің сіңу деңгейі ортаның рН шамасына байланысты. Осы препараттарды рабепразолмен бір мезгілде қабылдау зерттелмесе де, протонды сорғының басқа тежегіштері үшін де ұқсас нәтижелерді жорамалдауға болды. Осыған байланысты атазанавирмен емдегенде рабепразолды қоса, ПСТ (протонды сорғы тежегіштері) қабылдауға болмайды.

Антацидтермен өзара әрекеттесулері

Антацидтерді рабепразолмен бір мезгілде қабылдағанда алюминий гидроксиді немесе магний гидроксиді гелімен клиникалық маңызды өзара әрекеттесулер анықталмады.

Метотрексат

ППТ және метотрексатты бір мезгілде енгізу (ең алдымен жоғары дозада) қан сарысуындағы метотрексат және/немесе оның гидроксиметотрексат метаболитінің деңгейін жоғарылатып, олардың жартылай шығарылу кезеңін арттыруы мүмкін.



Взаимодействия, связанные с ингибированием секреции кислоты желудочного сока

Рабепразол оказывает выраженное и продолжительное угнетающее действие на секрецию кислоты желудочного сока. Может вступать во взаимодействие с лекарственными веществами, всасывание которых зависит от величины рН среды. В частности, рабепразол способствует снижению на 30% минимального уровня кетоконазола и повышению на 22% соответствующего показателя дигоксина у здоровых лиц, поэтому пациентам, принимающим рабепразол одновременно с дигоксином, кетоконазолом или другими лекарственными препаратами с рН-зависимой абсорбцией, может потребоваться наблюдение для возможной коррекции дозы.

Взаимодействия с атазанавиром

При одновременном приеме атазанавира 300 мг/ритонавира 100 мг с омепразолом (по 40 мг один раз в день) или атазанавира 400 мг с лансопразолом (по 60 мг один раз в день), определяется существенное снижение уровня воздействия атазанавира. Уровень всасывания атазанавира зависит от величины рН среды. Хотя одновременный прием этих препаратов с рабепразолом не изучался, аналогичные результаты можно предположить и для других ингибиторов протонной помпы. В этой связи прием ИПП (ингибиторы протонной помпы), включая рабепразол, при лечении атазанавиром противопоказан.

Взаимодействия с антацидами

При одновременном приеме антацидов с рабепразолом, не выявлено клинически значимых взаимодействий с гелем гидроксида алюминия или магния гидроксидом.

Метотрексат

Одновременное введение ИПП и метотрексата (прежде всего, в высоких дозах) может повысить уровни метотрексата и/или его метаболита гидроксиметотрексата в сыворотке крови и увеличить период их полувыведения.