РЕВМОКСИКАМ 1%1,5МЛ N5 АМП ФАРМАК

Лекарственная форма

Инъекцияға арналған 1 % ерітінді 1,5 мл



Раствор для инъекций 1 %

Состав

Бір мл препараттың құрамында

белсенді зат - 100 % затқа шаққанда мелоксикам - 10 мг,

қосымша заттар:

• меглюмин (N-метилглюкамин)
• глицин
• полоксамер 188
• гликофурол
• натрий хлориді
• 0
• 1 М натрий гидроксиді ерітіндісі
• инъекцияға арналған су

1 мл препарата содержит

активное вещество:

• мелоксикама в пересчете на 100 % вещество 10 мг
• вспомогательные вещества: меглюмин (N – метилглюкамин), глицин, полоксамер 188, гликофурол, натрия хлорид, 0,1 М раствор натрия гидроксида, вода для инъекций

Фармакодинамика

Ревмоксикам - бұл энол қышқылдары класының қабынуға қарсы стероидты емес препараты (ҚҚСП), қабынуға қарсы, ауырғанды басатын және ыстықты түсіретін әсерлерге ие.

Жоғарыда атап келтірілген әсерлердің механизмі Ревмоксикам препаратының қабыну медиаторлары болып табылатын простагландиндер биосинтезін тежеуге қабілеттілігіне негізделеді.

Әсер ету механизмі көбінесе қабыну үдерістерінің дамуына қатысатын спецификалық фермент - циклооксигеназа-2 (ЦОГ-2) селективті тежелуімен байланысты. ЦОГ-2 тежелуі ҚҚСП емдік әсерін қамтамасыз етеді, ал тұрақты түрде қатысатын изофермент ЦОГ-1 тежелуі асқазан мен бүйрек тарапынан жағымсыз әсерлерге себеп болуы мүмкін деп есептеледі. Мелоксикамның ЦОГ-2 қатысты селективтілігі in vitro, және in vivo түрлі тест-жүйелермен расталған.

Мелоксикамды қолданумен байланыстырылған, АІЖ жоғарғы бөліктеріндегі перфорациялардың, ойық жаралар мен қан кетулердің жиілігі төмен болды және препарат дозасының шамасына тәуелді болды.



Ревмоксикам® – это нестероидное противовоспалительное средство (НПВС) класса эноловой кислоты, оказывает противовоспалительное, анальгетическое и антипиретическое действие. Общий механизм перечисленных эффектов может заключаться в способности Ревмоксикама® ингибировать биосинтез простагландинов – медиаторов воспаления.

Более безопасный механизм действия Ревмоксикама® связан с селективным ингибированием циклооксигеназы -2 (ЦОГ-2) в сравнении с циклооксигеназой-1 (ЦОГ-1). На сегодня очевидно, что терапевтический эффект НПВС связан с ингибированием синтеза ЦОГ-2, тогда как ингибирование ЦОГ-1 приводит к побочным эффектам со стороны желудка и почек.

Селективность ингибирования ЦОГ-2 мелоксикамом подтверждена многими исследованиями как in vitro, так и ex vivo. Мелоксикам (7,5 мг и 15 мг) преимущественно ингибирует ЦОГ-2 ex vivo, что подтверждается большим ингибированием продукции PGE2 в ответ на стимуляцию липополисахаридом, в сравнении с продукцией тромбоксана в крови (ЦОГ-1). Эти эффекты дозозависимы. Мелоксикам не влияет на агрегацию тромбоцитов или на время кровотечения при применении рекомендованных доз ex vivo, тогда как индометацин, диклофенак, ибупрофен и напроксен значительно ингибируют агрегацию тромбоцитов и удлиняют кровотечение.

Клинические исследования установили низкую частоту желудочно-кишечных побочных явлений (перфорации, образование язв и кровотечение) при применении рекомендованных доз мелоксикама в сравнении со стандартными дозами других НПВС.

Фармакокинетика

Сіңуі.

Мелоксикам бұлшықетішілік инъекциясынан кейін толығымен сіңіріледі. Пероральді қолданылғандағы осындаймен салыстырғанда, салыстырмалы биожетімділігі іс жүзінде 100 % құрайды. Сондықтан, бұлшықетішілік қолдану жолынан пероральді жолына ауысқан кезде дозасын түзету керек емес. Бұлшықетішілік 15 мг инъекциясынан кейін қан плазмасындағы ең жоғарғы концентрациясы 1,6-1,8 мкг/мл жуықты құрайды және оған 60-96 минуттан соң жетеді.

Таралуы.

Мелоксикам плазма ақуыздарымен, негізінен альбуминмен өте күшті (99 %) байланысады. Мелоксикам синовиальді сұйықтыққа өтеді, онда оның концентрациясы қан плазмасындағысына қарағанда жартысына аз. Таралу көлемі төмен, бұлшықет ішіне немесе вена ішіне қолданғаннан кейін орташа алғанда 11 л, және 7-20 % шегінде жекелеген ауытқуларын көрсетеді.

Биотрансформациясы.

Мелоксикам бауырда экстенсивті биоөзгеріске ұшырайды. Несепте мелоксикамның, фармакодинамикалық тұрғыдан белсенді емес болып табылатын 4 түрлі метаболиті идентификацияланды. Негізгі метаболиті, 5'-карбоксимелоксикам (дозасының 60 %-ы), азғантай дәрежеде (дозасының 9 %-ы) бөлінетін аралық метаболиті 5'-гидроксиметилмелоксикамның тотығуы жолымен түзіледі. In vitro зерттеулерден, CYP 2C9 метаболизм үдерісінде маңызды рөл атқарады, ал CYP 3А4 изоэнзимдерінің рөлі аз деп шамаланады. Пациенттердегі пероксидаза белсенділігі, дозасының сәйкесінше 16 % және 4 %-ын құрайтын басқа екі метаболиті үшін жауапты болуы мүмкін.

Элиминациясы.

Мелоксикам негізінен метаболиттері түрінде, несеппен және нәжіспен тең мөлшерде шығарылады. Тәуліктік дозасының 5 %-ынан азы өзгеріссіз күйінде нәжіспен шығарылады, болар-болмас мөлшері несеппен шығарылады. Жартылай шығарылу кезеңі енгізгеннен кейін 13-тен 25 сағатқа дейін ауытқып отырады. Жалпы плазмалық клиренсі 7-12 мл/минутқа жуықты құрайды.

Дозасына тәуелділігі.

Мелоксикам 7,5 мг-ден 15 мг дейінгі емдік дозасы шегінде пероральді және бұлшықет ішіне қолданылғаннан кейін фармакокинетикасының дозаға тәуелділігін көрсетеді.

Науқастардың ерекше топтары.

Бауыр/бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттер.

Бауыр мен бүйректің жеңіл және орташа дәрежелі жеткіліксіздігі мелоксикамның фармакокинетикасына айтарлықтай әсер етпейді. Бүйректің терминальді жеткіліксіздігі кезінде таралуы көлемінің артуы бос мелоксикам концентрациясының жоғарылауына алып келуі мүмкін.

Егде жастағы пациенттер.

Егде жастағы, ер жынысты пациенттерде орташа фармакокинетикалық параметрлері жас, ерікті ерлердегі осындайға ұқсас. Егде жастағы әйелдерде әйел жынысты және ер жынысты жас пациенттермен салыстырғанда AUC мәні жоғарырақ және жартылай шығарылу кезеңі ұзағырақ болады.



Мелоксикам полностью абсорбируется после внутримышечной инъекции, что отображает абсолютную биодоступность (практически 100 %).

Фармакокинетика мелоксикама линейна и дозозависима при внутримышечном применении 7,5 мг и 15 мг. Концентрация мелоксикама в плазме крови достигает пика через 60 минут после внутримышечной инъекции. Стабильные концентрации достигаются на 3-5 сутки. Беспрерывное лечение на протяжении длительного периода (например, 6 месяцев) не приводило к изменениям фармакокинетических параметров, в сравнении с параметрами после 2 недель перорального введения мелоксикама по 15 мг в сутки.

Какие-либо изменения также маловероятны и при длительности лечения более 6 месяцев.

В крови более 99 % связывается с белками плазмы (преимущественно с альбумином). Мелоксикам проникает в синовиальную жидкость в концентрации приблизительно вдвое меньшей, чем в плазме крови.

Мелоксикам подлежит экстенсивной биотрансформации в печени. Мелоксикам практически полностью метаболизируется до четырёх фармакологически инертных метаболитов. Основной метаболит, 5’-карбоксимелоксикам (60 % дозы) формируется путём окисления промежуточного метаболита 5’-гидроксиметилмелоксикама, что также выделяется в меньшей мере (9 % дозы). Исследования in vitro допускают, что CYP 2С9 играет важную роль в процессе метаболизма, тогда как CYP 3А4 изоэнзимы в меньшей степени. Активность пероксидазы у пациентов, возможно, отвечает за два других метаболита, которые составляют 16 % и 4 % назначенной дозы соответственно.

Экскретируется мелоксикам преимущественно в форме метаболитов с мочой и калом в одинаковом количестве. Менее 5 % суточной дозы выделяется неизменённой в кал, тогда как следы неизменённых составляющих выделяются в мочу. Период полувыведения составляет приблизительно 20 часов. Печёночная и почечная недостаточность существенно не влияют на фармакокинетику мелоксикама. Плазменный клиренс составляет 8 мл/мин. Клиренс снижается у женщин пожилого возраста. Объём распределения низкий, в среднем 11 л. Индивидуальные отклонения составляют 30-40 % после внутримышечного применения.

Побочные действия

Өте жиі:

• - диспепсия
• жүрек айнуы
• құсу
• іш ауыруы
• іш қатуы
• метеоризм
• диарея сияқты асқазан-ішек бұзылыстары

Жиі:

• - бас ауруы

Жиі емес:

• - анемия
• - анафилаксиялық немесе анафилактоидтық реакциядан өзге аллергиялық реакция
• - бас айналуы, ұйқышылдық
• - вертиго
• - артериялық қысымның көтерілуі («Арнайы сақтандырулар» бөлімін қараңыз), гиперемия
• - асқазан-ішек жолынан жасырын немесе құйылып қан кету, стоматит, гастрит, кекіру
• - бауыр функциясының бұзылуы (мысалы, трансаминаза немесе билирубиннің жоғарылауы)
• - қышыну, ангионевроздық ісіну, бөртпе
• - натрий мен судың іркілуі, гиперкалиемия, бүйрек функциясы көрсеткіштерінің өзгерістері (креатинин және/немесе қан сарысуы мочевинасының жоғарылауы)
• - ісіну, соның ішінде аяқтардың ісінуі

Сирек:

• - қан талдауындағы ауытқу (гемограммадағы айырмашылықты қоса), лейкопения, тромбоцитопения
• - көңіл-күйдің өзгеруі, шым-шытырық түстер көру
• - анық көрмеуді қоса, көрудің бұзылуы, конъюнктивит
• - құлақтың шыңылдауы
• - жүрек қағысының жиілеуі.ҚҚСП қолданумен байланысты жүрек жеткіліксіздігі туралы хабарланған
• - аспиринге немесе басқа ҚҚСП аллергиясы бар адамдардағы демікпе
• - колит, асқазанның және он екі елі ішектің ойық жара ауруы, эзофагит
• - есекжем, Стивенс-Джонсон синдромы, уытты эпидермалық некроз

Өте сирек:

• - агранулоцитоз
• - гастроинтестиналді перфорация
• - гепатит
• - буллездік дерматит, мультиформалы эритема
• - бүйректің жедел жеткіліксіздігі, әсіресе жоғары қауіп факторы бар пациенттерде («Арнайы сақтандырулар» бөлімін қараңыз).Белгісіз:
  
  - анафилаксиялық/анафилактоидтық реакция
• - сананың шатасуы, бағдар бұзылуы
• - панкреатит
• - фотосезімталдық реакциясы
• - әйелдердегі бедеулік, овуляция іркілісі.Асқазан-ішектен қан кетулер, ойық жара немесе перфорация кейде ауыр болуы мүмкін, әсіресе, егде жастағы пациенттерде өлімге соқтыруы ықтимал («Арнайы сақтандырулар»бөлімін қараңыз).Жекелеген ауыр және/немесе жиі кездесетін жағымсыз реакциялар туралы ақпарат
  
  Мелоксикам және миелоуыттылыққа ие болуы ықтимал басқа препараттармен ем қабылдап жүрген пациенттерде агранулоцитоздың өте сирек жағдайлары туралы хабарланған («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз).Мелоксикаммен емдеу кезінде байқалмаған, бірақ ҚҚСП тобының басқа дәрілік заттары арасында кездескен жағымсыз реакциялар
  
  Бүйрек жасушаларының зақымдануы, соның нәтижесінде бүйректің жедел жеткіліксіздігі дамуы мүмкін: интерстициальді нефриттің, жедел өзекшелік некроздың, нефроздық синдромның және бүйрек үрпілері некрозының өте сирек жағдайлары тіркелген («Арнайы сақтандырулар» бөлімін қараңыз)

Очень часто

- диспепсия, тошнота, рвота, боль в животе, запоры, диарея, метеоризм

- зуд, раздражение кожи

- лёгкое головокружение, головная боль

- отёки

- анемия

- гематома в месте инъекции

Часто

- шум в ушах, вялость

- стоматит, крапивница

- временное нарушение показателей функции печени (например, повышение трансаминаз или билирубина), отрыжка, эзофагит, гастродуоденальная язва, гастроинтестинальное кровотечение

- изменения в формуле крови, в том числе в лейкоцитарной формуле, лейкопения и тромбоцитопения.Одновременное применение потенциально миелотоксического препарата, особенно метотрексата, может привести к развитию цитопении

- изменения показателей функции почек (повышение креатинина и/или мочевины)

- повышение артериального давления, приливы, ощущение сердцебиения

- боль в области инъекции

Редко

- гастроинтестинальная перфорация, колит, гепатит, гастрит.Желудочно-кишечное кровотечение, язва или перфорация могут быть летальными.- фотосенсибилизация

- приступы астмы у лиц с аллергией на ацетилсалициловую кислоту или на другие нестероидные противовоспалительные средства

- спутанность сознания и дезориентация, изменение настроения

- острая почечная недостаточность, интерстициальный нефрит, альбуминурия, гематурия.Применение нестероидных противовоспалительных средств может сопровождаться расстройствами мочеиспускания, включая острую задержку мочи

- конъюнктивит, расстройства зрения, что включает нечёткость зрения

- ангионевротический отёк, анафилактоидные/анафилактические реакции, включая анафилактический шок

В отдельных случаях могут развиться полиморфная эритема, синдром Стивенса-Джонсона, токсико-эпидермальный некролиз.

Особенности продажи

рецептурные

Особые условия

Егде жастағы, денсаулығы әлсіз немесе әлсіреп қалған пациенттер жағымсыз реакцияларды нашар көтереді, бұл жағдайда олар мұқият қадағалауды қажет етеді. Басқа ҚҚСП қабылдаған кездегі сияқты, егде жастағы, бүйрек, бауыр және жүрек функциясының төмендеуі жиі байқалатын науқастарды емдеу кезінде сақтық таныту керек. Егде жастағы пациенттерде ҚҚСП-ға жағымсыз реакциялардың, әсіресе, асқазан-ішектен қан кету мен перфорацияларының туындау жиілігі жоғарырақ болады, олар өлімге әкеп соқтыруы мүмкін.

Мелоксикам, кез келген басқа ҚҚСП сияқты, инфекциялық аурулардың симптомдарын бүркемелеуі мүмкін.

Бұлшықет ішіне енгізілген басқа ҚҚСП сияқты, инъекция орнында абсцесс немесе некроз туындауы мүмкін.

Циклооксигеназа/простагландиндер синтезін тежейтін кез-келген басқа дәрілік препарат сияқты, мелоксикамді қабылдау ұрпақ өрбіту қабілетінің бұзылуын тудыруы мүмкін және жүктілікті жоспарлап жүрген әйелдерге ұсынылмайды. Бала көтеруде қиындықтарды бастан өткеріп жүрген немесе бедеулікке қатысты тексеруден өтіп жүрген әйелдерге, мелоксикамды тоқтату мүмкіндігін қарастыру керек.

Ревмоксикам® препаратының құрамындағы натрий

Дәрілік препараттың құрамында 1 ммольден аз натрий (23 мг) бар, яғни, іс жүзінде натрийсіз.

Жағымсыз әсерлерді ең аз тиімді дозасын аса қысқа емдеу мерзімі ішінде қолдану жолымен төмендетуге болады («Қолдану жөніндегі нұсқаулар» бөлімін, сонымен қатар, төмендегі гастроинтестинальді, вегето-қантамырлық және церебральді-васкулярлық қауіптерді қараңыз).

Емдік әсері жеткіліксіз болған жағдайда, ұсынылған ең жоғарғы тәуліктік дозасын арттыруға немесе қосымша ҚҚСП қосуға болмайды, өйткені ол емнің артықшылықтары дәлелденбеген жағдайда, уыттылықты арттыруы мүмкін. Мелоксикамды циклооксигеназа -2 селективті тежегіштерін қоса, ҚҚСП-мен бір мезгілде қолданбау керек.

Мелоксикамды қатты ауыруын жеңілдетуді қажет ететін пациенттерді емдеу үшін қолданбау керек.

Бірнеше күннен кейін жақсару болмаған жағдайда, емнің клиникалық пайдасын қайтадан қарастыру керек.

Мелоксикаммен емдеуді бастағанға дейін пациенттің толық емделіп жазылуына көз жеткізу мақсатында, анамнездегі эзофагиттің, гастриттің және/немесе пептидтік ойық жараның кез-келген жағдайларын мұқият зерттеу керек. Анамнезінде осындай аурулары болған, мелоксикамды қабылдаған пациенттерде қайталану мүмкіндігін жүйелі түрде бақылап отыру керек.

Ас қорыту жүйесіне әсері

Басқа ҚҚСП қолданғандағы сияқты, өлімге соқтыруы ықтимал асқазан-ішектік қан кету, ойық жара немесе перфорация емдеу үдерісінде кез келген уақытта, алдын ала симптомдарының немесе анамнезде асқазан-ішектің ауыр ауруларының болған-болмағандығына байланыссыз туындауы мүмкін. Анамнезінде ойық жара ауруы болған, әсіресе, қан кетумен немесе перфорациямен асқынған пациенттерде және егде жастағы пациенттерде асқазан-ішектен қан кетудің, ойық жараның немесе перфорацияның қаупі ҚҚСП дозасымен тікелей пропорционал жоғарылайды. Ондай пациенттерге емдеуді ең аз тиімді дозасынан бастау керек. Ондай пациенттер үшін, сонымен қатар аспириннің төмен дозасын немесе асқазан-ішек жолдары тарапынан болатын құбылыстардың туындау қаупін арттыратын басқа дәрілік препараттардың қабылдауды қажет ететін пациенттерге қорғағыш әсері бар препараттармен (мысалы, мизопростол немесе протондық помпа тежегіштері сияқты) біріктіріп емдеуді тағайындау мүмкіндігін қарастыру керек.

Анамнезінде АІЖ тарапынан уытты құбылыстар болған пациенттер, әсіресе, егде жастағы адамдар, емдеудің бастапқы сатыларында, барлық әдеттен тыс абдоминальді симптомдар туралы (әсіресе, асқазан-ішектік қан кетулер) хабарлауы керек.

Емдік зат ретіндегі немесе жалпы тағайындаулар қатарындағы гепарин сияқты, , егде жастағы пациенттерге қабынуға қарсы басқа стероидты емес препараттарды немесе бір реттік немесе жалпы ацетилсалицил қышқылын мелоксикаммен біріктіру ұсынылмайды.

Ойық жара немесе қан кету қаупін арттыратын дәрілік заттарды, атап айтқанда, қосалқы ем ретінде немесе гериатриялық тәжірибеде гепаринді, варфарин сияқты антикоагулянттарды немесе ацетилсалицил қышқылын қоса, қабынуға қарсы басқа стероидты емес дәрілік заттарды бір реттік ≥ 500 мг дозаларда немесе тәуліктік ≥ 3 г дозада бір мезгілде қолданып жүрген пациенттерге мелоксикамды қолдану ұсынылмайды.

Мелоксикамды қабылдап жүрген пациенттерде асқазан-ішектен қан кету немесе ойық жара туындаған жағдайда, емдеуді тоқтату керек.

Анамнезінде асқазан-ішек аурулары (ойық жаралы колит, Крон ауруы) болған пациенттерге ҚҚСП сақтықпен қолдану керек, өйткені ондай жағдайлар өршуі мүмкін.

Жүрек-қантамырлық және цереброваскулярлық әсерлер

Анамнезінде гипертензия және/немесе жүректің жеңілден орташа дәрежеге дейінгі іркілісті жеткіліксіздігі болған пациенттер үшін тиісінше мониторинг жүргізу және медициналық кеңестер беру қажет, өйткені ҚҚСП емі кезінде сұйықтық іркілуі мен ісінулер байқалған.

Қауіп тобындағы пациенттер үшін, емнің басында, әсіресе, мелоксикаммен емдеу курсының басында артериялық қысымды клиникалық тұрғыдан бақылау ұсынылады.

Клиникалық зерттеулер барысында алынған ақпарат пен эпидемиологиялық деректер кейбір ҚҚСП, соның ішінде мелоксикамды қолдану (әсіресе, жоғары дозаларында ұзақ уақыт емдегенде) артериялық тромбоз құбылыстарының (мысалы, миокард инфарктісі немесе инсульт) туындау қаупінің аздап жоғарылауымен байланысты болуы мүмкін деген болжам жасауға мүмкіндік беріп отыр. Мелоксикамды қолданғандағы ондай қауіпті жоққа шығару үшін деректер жеткіліксіз.

Бақыланбайтын гипертониясы, жүректің іркілісті жеткіліксіздігі бар, жүректің ишемиялық ауруы және/немесе цереброваскулярлық ауруы анықталған пациенттерге мелоксикаммен емдеу тек, мұқият тексеру және қауіптерді бағалағаннан кейін тағайындалады. Дәл осындай мұқият тексеруді жүрек-қантамыр аурулары дамуының қауіп факторлары (мысалы, гипертония, гиперлипидемия, қант диабеті және шылым шегу) бар пациенттерді ұзақ емдеудің алдында да жүргізу қажет.

Тері реакциялары

Мелоксикамды қабылдағанда, терінің өмірге қауіп төндіретін реакциялары:

• мысалы
• Стивенс-Джонсон синдромы (СДС)
• сонымен қатар
• уытты эпидермалық некролиз (УЭН) байқалған

Пациенттер белгілері мен симптомдарынан хабардар болуы және тері реакцияларының пайда болуын мұқият қадағалауы қажет.СДС немесе УЭН туындауының ең көп қаупі емдеудің алғашқы аптасы ішінде болады.СДС немесе УЭН симптомдары мен белгілері (мысалы, терінің көбінесе күлбіреуіктермен немесе шырышты қабықтың зақымдануымен жүретін үдемелі бөртпесі) туындаған жағдайда мелоксикаммен емдеуді тоқтату керек.СДС мен УЭН емдеу кезінде тезірек диагностикалау және кез-келген күмәнді препаратты тез арада тоқтату арқылы жақсы нәтижеге қол жеткізуге болады.Егер мелоксикамды қабылдау нәтижесінде пациентте СДС немесе УЭН дамыса, пациенттердің бұл санатында мелоксикамды қабылдауды қайта бастамау керек.

Бауыр және бүйрек функциясының параметрлері

Басқа ҚҚСП емдеу кезіндегі сияқты, қан сарысуындағы трансаминазалар деңгейінің, сарысудағы билирубин деңгейінің немесе бауыр функциясының басқа параметрлерінің мезгіл-мезгіл жоғарылағаны, сондай-ақ, қан сарысуындағы креатинин мен мочевина азоты жоғарылағаны және де зертханалық көрсеткіштердің басқа ауытқулары байқалған.Көпшілік жағдайларда бұл ауытқулар параметрлердің қалыпты мәннен елеусіз жоғарылауымен сипатталған.Егер мұндай ауытқулар елеулі немесе тұрақты болса, Ревмоксикам® препаратын қабылдауды тоқтату және пациентке қажетті тексеру жүргізу керек.

Бүйректің функционалдық жеткіліксіздігі

Бүйрек простагландиндерінің тамырды кеңейтетін әсерінің бәсеңдеуі салдарынан, ҚҚСП бүйректегі шумақтық сүзілісті төмендету жолымен бүйректің функционалдық жеткіліксіздігін туғызуы мүмкін.Бұл жағымсыз әсер препарат дозасына тәуелді болып табылады.Емнің басында немесе дозасын арттырғаннан кейін, төмендегідей қауіп тобындағы пациенттерде диурез бен бүйрек функциясын мұқият қадағалау керек:

• егде жастағы пациенттер
• АӨФ тежегіштерімен, ангиотензин-II антагонистерімен, сартандармен, диуретиктермен қатарлас емдеу
• гиповолемия (себебіне байланыссыз)
• жүректің іркілісті жеткіліксіздігі
• бүйрек жеткіліксіздігі
• нефроздық синдром
• жегілік нефропатия
• бауыр функциясының ауыр бұзылуы (сарысу альбумині <
• 25 г/л немесе Чайлд-Пью жіктемесі бойынша ≥ 10)

Сирек жағдайларда, ҚҚСП интерстициальді нефрит, гломерулонефрит, бүйрек үрпілерінің некрозы немесе нефроздық синдром туғызуы мүмкін.
Бүйрек жеткіліксіздігінің терминальді сатысындағы, гемодиализ жүргізілетін пациенттердегі Ревмоксикам® препаратының дозасы 7,5 мг аспауы тиіс.Бүйрек функциясының жеңіл және орташа бұзылуы бар (яғни, креатинин клиренсі минутына 25 мл артық пациенттерде) пациенттерге дозасын төмендету қажет емес.
Ағзада натрийдің, калийдің және судың іркілуі

ҚҚСП қабылдау кезінде ағзада натрийдің, калийдің және судың іркілуі туындауы, сонымен қатар, диуретиктерден натрийуретиктік әсерінің бұзылуы мүмкін.Бұдан өзге, гипотензиялық дәрілерді қабылдағаннан әсері төмендеуі мүмкін («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз).Нәтижесінде, сезімтал пациенттерде жүрек жеткіліксіздігі және гипертензия пайда болуы немесе өршуі мүмкін.Сондықтан, қауіп тобындағы пациенттерге клиникалық бақылау жүргізу қажет («Дозалау режимі» және «Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).

Гиперкалиемия

Гиперкалиемияның дамуына қант диабеті немесе қандағы калий мөлшерін арттыратын қатарлас емдеу ықпал етуі мүмкін.Ондай жағдайларда калий деңгейін жүйелі түрде бақылау керек.
Пеметрекседпен біріктірілімі

Бүйректің жеңіл және орташа жеткіліксіздігі бар, пеметрекседті қабылдап жүрген пациенттерде, мелоксикамды қабылдауды кем дегенде пеметрексед енгізілгенге дейін 5 күн бұрын және енгізгеннен кейінгі 2 күн тоқтата тұру керек («Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі» бөлімін қараңыз).
Педиатрияда қолданылуы.

Балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге қолдануға болмайды.

Жүктілік немесе лактация кезінде

Жүктілік

Простагландиндер синтезінің тежелуі жүктілікке және/немесе эмбрионның дамуына теріс ықпалын тигізуі мүмкін.Эпидемиологиялық зерттеулер деректері бойынша, простагландиндерді жүктіліктің бастапқы мерзімдерінде қабылдағаннан кейін түсік тастау қаупі, жүрек дамуының ақаулары және гастрошизис қаупі жоғарылайтыны болжанады.Жүрек-қантамыр жүйесі ақаулары дамуының абсолюттік қаупі 1%-дан шамамен 1,5%-ға дейін жоғарылаған.Дозасы мен емдеу ұзақтығын арттырған сайын қауіп жоғарылай түседі деп шамаланады.

Жануарларда, простагландиндер синтезінің тежегіштерін қабылдау ұрықтың пре- және постимплантациялық және эмбрион өлімі көрсеткішінің жоғарылауына алып келеді.Органогенез кезінде простагландиндер синтезінің тежегіштерін қабылдап жүрген жануарларда түрлі ақаулар, соның ішінде, жүрек-қантамыр жүйесі дамуының ақаулары жиілігінің артқаны білінген.

Жүктіліктің бірінші және екінші триместрлері кезінде, егер мұның айқын қажеттілігі болмаса, мелоксикамды қолданбаған дұрыс.Егер мелоксикамды жүктілікті жоспарлап жүрген немесе жүктіліктің бірінші немесе екінші триместрлеріндегі әйел қабылдаса, емнің дозасы барынша аз, емдеу мерзімі мүмкіндігінше қысқа болуы тиіс.
Жүктіліктің үшінші триместрі барысында простагландиндер синтезінің тежегіштері шарана үшін келесі қауіптерді туғызуы мүмкін:

• • жүрек-өкпе уыттылығы (артериялық қан ағымының мерзімінен бұрын жабылып қалуымен және өкпе гипертензиясымен)
• • олигогидроамниозбен бүйрек жеткіліксіздігі түріндегі асқынуға ұласатын бүйрек жұмысының бұзылулары

Жүктіліктің соңғы мерзімдеріндегі ана мен шарана үшін қауіптер:

• • тіпті өте төмен дозаларында да қан кету уақыты, антиагрегациялық әсері ұзаруы мүмкін
• • жатырдың жиырылуының бәсеңдеуі, ол босанудың ұзақтығына ықпал етеді.Сәйкесінше, жүктіліктің үшінші триместрінде мелоксикамды қабылдауға болмайды («Қолдануға болмайтын жағдайлар» бөлімін қараңыз).Бала емізу
  
  Мелоксикамды қолдану туралы деректер жоқ болғанымен, оның емшек сүтіне өтетіндігі белгілі.Емізетін жануарлардың сүтінде мелоксикам болған.Сондықтан, бала емізіп жүрген әйелдерге қолдану ұсынылмайды.Ұрпақ өрбіту функциясы
  
  Мелоксикамді қолдану кезінде, циклооксигеназа/простагландин синтезін тежейтін басқа дәрілік препараттар сияқты, фертильділікті төмендетуі мүмкін және жүктілікті жоспарлап жүрген әйелдерге ұсынылмайды.Ұрықтануға байланысты қиындықтары бар немесе бедеулікке қатысты тексеруден өтіп жүрген әйелдер үшін, мелоксикамды қолдануды тоқтату мүмкіндігін қарастыру керек
  
  Препараттың көлік және қауіптілігі зор механизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері
  
  Ауыр механизмдерді басқару қабілетіне ықпалына қатысты нақты зерттеулер жүргізілмеген.Дегенмен, фармакодинамика бейіні және жағымсыз әсерлер жағдайлары негізінде, мелоксикамның көлік немесе машина құралын басқару мүмкіндігіне ықпалы екіталай.Әйтсе де, көрудің бұзылуы немесе ұйқышылдық, вертиго немесе ОЖЖ басқа бұзылулары кезінде пациенттер көлік құралдарын жүргізуден және басқарудан бас тартуы тиіс

Пациенты с желудочно-кишечными заболеваниями.Пациенты с желудочно-кишечными заболеваниями в анамнезе требуют тщательного медицинского наблюдения во время приёма Ревмоксикама®.Потенциально летальные желудочно-кишечное кровотечение, язва или перфорация могут возникнуть в любое время в процессе лечения с наличием или без предыдущих симптомов либо серьёзных желудочно-кишечных заболеваний в анамнезе.Наиболее серьёзные последствия наблюдали у лиц пожилого возраста.Реакции со стороны кожи.Очень редко во время приёма препарата наблюдались серьёзные кожные реакции, включая эксфолиативный дерматит, синдром Стивенса-Джонсона и токсический эпидермальный некролиз.Наиболее часто такие реакции проявлялись в пределах первого месяца лечения.При появлении кожной сыпи, поражений слизистых оболочек или других признаков повышенной чувствительности следует прекратить приём препарата.Пациенты с сердечно-сосудистыми заболеваниями.Нестероидные противовоспалительные средства могут увеличивать риск появления тромбозов, инфаркта миокарда и инсульта, которые могут быть фатальными.При увеличении длительности лечения этот риск может возрастать.Такой риск может увеличиваться у пациентов с сердечно-сосудистыми заболеваниями или с факторами риска развития таких заболеваний.Пациенты с нарушением функции почек.Применение нестероидных противовоспалительных средств может вызвать почечную недостаточность у пациентов со сниженным объёмом крови и сниженным почечным кровотоком, которая исчезает после отмены препарата.Наибольший риск возникновения такой реакции у пациентов пожилого возраста, у пациентов с дегидратацией, с застойной сердечной недостаточностью, у больных циррозом печени, с нефротическим синдромом и хроническими ренальными нарушениями, а также у больных которые получают сопутствующую терапию с диуретическими препаратами, ингибиторами АПФ или антагонистами рецепторов ангиотензина-II, или после объёмных хирургических вмешательств, что привели к гиповолемии.Таким пациентам необходим контроль диуреза и функции почек вначале терапии.В отдельных случаях применение нестероидных противовоспалительных средств (НПВС) может вызвать интерстициальный нефрит, гломерулонефрит, ренальный медуллярный некроз или развитие нефротического синдрома.Пациенты с нарушением функции печени.Клинически стабильным больным циррозом печени дозу Ревмоксикама® снижать не нужно.В отдельных случаях при применении препарата наблюдается повышение уровня трансаминаз или других параметров функции печени.В большинстве случаев изменения были несущественными и имели временный характер.При стойком и существенном отклонении от нормы лечение препаратом следует прекратить и провести обследование пациента.Ослабленные пациенты и пациенты пожилого возраста.Ослабленные пациенты требуют более тщательного медицинского наблюдения.Следует с осторожностью применять препарат пациентам пожилого возраста из-за риска снижения функции почек, сердца и печени.Другие эффекты.Мелоксикам может маскировать симптомы инфекционных заболеваний.При применении нестероидных противовоспалительных средств может возникать задержка натрия, калия и жидкости в организме.Вследствие этого у чувствительных пациентов может возникнуть или усилиться сердечная недостаточность или артериальная гипертония.Такие пациенты требуют тщательного медицинского наблюдения.Фертильность.Женщинам, которые пытаются забеременеть, имеют проблемы с оплодотворением или проходят обследование по поводу бесплодия, следует рассмотреть вопрос о прекращении приёма препарата.Особенности влияния препарата на способность управлять транспортом и потенциально опасными механизмами

Нет данных о влиянии препарата на скорость реакции, но если возникают расстройства зрения или побочные реакции со стороны центральной нервной системы, следует воздержаться от управления автотранспортом или работы с другими механизмами.

Показания

Ревматоидтық артриттің және шорбуынданатын спондилиттің жедел ұстамасының бастапқы және қысқа мерзімді симптомдық емінде, енгізудің басқа жолдары қолайсыз болған жағдайда.



При первичном и кратковременном симптоматическом лечении острого приступа ревматоидного артрита и анкилозирующего спондилита при неприемлемости других путей введения.

Противопоказания

белсенді затына немесе қосымша заттарына аса жоғары сезімталдық

әсері ұқсас басқа заттарға аса жоғары сезімталдық (мысалы, ацетилсалицил қышқылы және басқа ҚҚСП). Мелоксикамды демікпе белгілері, мұрындағы полиптер, Квинке ісінуі немесе есекжем туындаған пациенттерге тағайындамау керек

асқазан-ішек жолдарынан қан кету немесе анамнезде осының алдындағы ҚҚСП емімен каузалдық байланысты асқазан-ішек жолының перфорациясы

үдемелі немесе жуырда бастан өткерген пептидтік ойық жара, анамнезіндегі асқазанның ойық жара ауруы немесе қайталанатын қан кету (анамнезінде 2 немесе одан да көп қан кетулер немесе ойық жара көрінісі болған)

анамнездегі ойық жаралы асқазан-ішектен қан кету, жуырда бастан өткерген цереброваскулярлық қан кету немесе басқа геморрагиялық аурулар

бауырдың ауыр жеткіліксіздігі

бүйректің ауыр жеткіліксіздігі (егер гемодиализ жүргізілмесе)

жүректің ауыр жеткіліксіздігі

жүктіліктің үшінші триместрі («Жүктілік немесе лактация кезінде» бөлімін қараңыз)

балалар мен 18 жасқа дейінгі жасөспірімдерге



- повышенная чувствительность к мелоксикаму или любому другому компоненту препарата

- повышенная чувствительность к ацетилсалициловой кислоте и другим нестероидным противовоспалительным препаратам. Ревмоксикам® не следует назначать пациентам, у которых в анамнезе после назначения ацетилсалициловой кислоты или других НПВС наблюдались симптомы бронхиальной астмы, назальные полипы, ангионевротический отек, крапивница

- не следует назначать пациентам, получающим антикоагулянты, учитывая возможный риск развития внутримышечной гематомы

- эрозивно-язвенные изменения слизистой желудка и двенадцатиперстной кишки/перфорация в фазе обострения или недавно перенесенные

- неспецифический язвенный колит в фазе обострения, болезнь Крона

- выраженная печеночная недостаточность, заболевания печени в острой стадии

- желудочно-кишечное кровотечение, недавно перенесенное церебро-васкулярное кровотечение или системные нарушения свертываемости крови

- прогрессирующее заболевание почек, выраженная почечная недостаточность (если не проводится гемодиализ), клиренс креатинина менее 30 мл/мин

- декомпенсированная сердечная недостаточность

- послеоперационный болевой синдром после аорто-коронарного шунтирования (наложение обходных анастомозов)

- детский и подростковый возраст до 18 лет

- беременность, период лактации

Лекарственное взаимодействие

Гиперкалиемиямен байланысты қауіптер.

Кейбір дәрілік препараттар немесе терапиялық топтар гиперкалиемияның дамуына ықпал етуі мүмкін:

• калий тұздары
• калий жинақтайтын диуретиктер
• ангиотензин-өзгертуші фермент тежегіштері (АӨФ)
• ангиотензин ІІ рецепторларының антагонистері
• қабынуға қарсы стероидты емес препараттар
• (төмен молекулалы немесе фракцияланбаған) гепариндер
• циклоспорин
• такролимус және триметоприм

Гиперкалиемияның басталуы онымен байланысты факторлардың бар-жоқтығына тәуелді болуы мүмкін.

Жоғарыда көрсетілген дәрілік препараттарды мелоксикаммен бірге қабылдаған кезде, бұл қауіп жоғарылайды.

Басқа препараттармен өзара әрекеттесулерін зерттеу ересек адамдарға ғана жүргізілді.

Фармакодинамикалық өзара әрекеттесулері

Қабынуға қарсы стероидты емес басқа препараттар (ҚҚСП) және ацетилсалицил қышқылы тәулігіне ≥ 3 г.

Бір қабылдауға ≥ 500 мг дозалардағы немесе жалпы тәуліктік ≥ 3 г дозадағы қабынуға қарсы стероидты емес басқа препараттармен, ацетилсалицил қышқылымен бірге қабылдау ұсынылмайды.

Кортикостероидтар (мысалы, глюкокортикостероидтар)

Қан кету немесе асқазан-ішектік ойық жаралардың пайда болу қаупінің жоғарылығына байланысты, кортикостероидтармен біріктіріп қолдануда сақтық таныту керек.

Антикоагулянттар немесе гепарин

Тромбоциттер функциясының бәсеңдеуі мен гастродуоденальді шырышты қабықтың зақымдануы салдарынан қан кетулер қаупі едәуір жоғарылағаны байқалған.ҚҚСП варфарин сияқты антикоагулянттардың әсерлерін күшейтуі мүмкін («Арнайы сақтандырулар» бөлімін қараңыз).Егде жастағы адамдарда немесе емдік дозаларда ҚҚСП мен антикоагулянттарды немесе гепаринді қабылдауды біріктіру ұсынылмайды («Арнайы сақтандырулар» бөлімін қараңыз).

Бұлшықет ішіне енгізілетіндігіне байланысты, мелоксикамның инъекцияға арналған ерітіндісін антикоагулянттармен емделіп жүрген пациенттерге қолдануға болмайды.

Гепарин қолданылатын басқа жағдайларда (мысалы, профилактикалық дозаларында) қан кетулер қаупі жоғарылайтындығына байланысты сақтық қажет.

Тромболитиктер және антитромбоцитарлық препараттар

Тромбоциттер функциясының бәсеңдеуіне және асқазанның шырышты қабығы мен он екі елі ішектің зақымдануына байланысты, қан кетулер қаупі жоғарылайды.

Серотонинді кері қармаудың селективті тежегіштері (СКҚСТ)

Асқазан-ішектен қан кету қаупі жоғарылайды.

Диуретиктер, АӨФ тежегіштері және ангиотензин II антагонистері

ҚҚСП гипертензияға қарсы басқа да дәрілік препараттардың әсер ету тиімділігін төмендетуі мүмкін.Бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде (мысалы, сусызданумен пациенттерде немесе егде жастағы, бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде) АӨФ тежегіштерін немесе ангиотензин II антагонистерін және циклооксигеназа тежегіштерін бір мезгілде қабылдау, әдетте қайтымды болып табылатын бүйректің жедел жеткіліксіздігі мүмкіндігін қоса, бүйрек функциясының ары қарай нашарлауына алып келуі мүмкін.Сондықтан, біріктірілімді, әсіресе, егде жастағы пациенттерге сақтықпен қолдану керек.Пациенттерде гидратацияның жеткілікті деңгейі болуы керек, және қатарлас дәрілік емдеуді бастағаннан кейін және кейінгі кезеңдерде жүйелі түрде, олардағы бүйрек функциясының жағдайын бақылау керек.

Гипертензияға қарсы басқа дәрілік препараттар (мысалы, бета-рецепторлар блокаторлары)

АӨФ тежегіштері мен ангиотензин II антагонистерінің рецепторлары сияқты, бета-блокаторлардың гипертонияға қарсы әсерінің төмендеуі (тамырды кеңейтетін әсері бар простагландиндердің бәсеңдеуі салдарынан) дамуы мүмкін.

Кальциневрин тежегіштері (мысалы, циклоспорин, такролимус)

Кальциневрин тежегіштерінің нефроуыттылығын ҚҚСП бүйрек простагландиндерінің әсеріне түрткі болу арқылы күшейте түсуі мүмкін.Біріктіріп емдеу барысында бүйрек функциясының көрсеткіштерін бақылау қажет.Әсіресе, егде жастағы пациенттерде бүйрек функциясын мұқият бақылау ұсынылады.

Деферазирокс

Мелоксикам мен деферазироксты қатарлас қабылдау асқазан-ішек жолдары тарапынан жағымсыз реакциялардың туындау қаупін арттыруы мүмкін.Аталған дәрілік препараттарды біріктірген кезде сақтық таныту керек.

Фармакокинетикалық өзара әрекеттесуі:

• мелоксикамның басқа препараттардың фармакокинетикасына әсері
  
  Литий
  
  ҚҚСП қандағы литий концентрациясын арттыратыны (литийдің бүйректік шығуын төмендету жолымен) байқалған
• бұл уытты әсер етуге әкелуі мүмкін.Сондықтан
• литий препараттары мен ҚҚСП бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.Егер аталған біріктірілім қажет болса
• қан плазмасындағы литий концентрациясын емнің басында
• дозасын түзеткенде және мелоксикаммен емдеуді тоқтатқан кезде мұқият бақылау керек

Метотрексат

ҚҚСП метотрексаттың өзекшелік секрециясын азайтуы, сол арқылы, оның қан плазмасындағы концентрациясын арттыруы мүмкін.Сол себепті, метотрексатты жоғары дозада (аптасына 15 мг артық) қабылдап жүрген пациенттерге ҚҚСП бірге қабылдау ұсынылмайды.

ҚҚСП мен метотрексаттың өзара әрекеттесуі қаупін метотрексаттың төмен дозасын қабылдап жүрген пациенттерде де, соның ішінде, бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерде ескеру керек.Егер біріктіріп емдеу қажет болса, қан жасушалары мөлшері мен бүйрек функциясын бақылау қажет.Метотрексатты бір мезгілде қабылдаған жағдайда 3 күн ішінде айрықша сақтық шараларын сақтау қажет, өйткені метотрексаттың плазмадағы деңгейі жоғарылауымен байланысты уыттылығы күшеюі мүмкін.Метотрексаттың (аптасына 15 мг) фармакокинетикасына мелоксикаммен бірге қабылдау елеулі ықпал етпесе де, ҚҚСП-мен емдеген кезде метотрексаттың гематологиялық уыттылығы арта түсуі мүмкін деп есептеу керек.
Пеметрексед

Креатинин клиренсі 45-тен 79 мл/минутқа дейін пациенттерде мелоксикамды қабылдауды пеметрексед енгізілгенге дейін 5 күнге тоқтату, ал пеметрексед енгізілетін күні және пеметрексед енгізілгеннен кейін 2 күн қабылдамау қажет.Егер мелоксикам мен пеметрекседті біріктіріп қолдану қажет болса, пациенттерді, әсіресе, миелосупрессия мен асқазан-ішек жолы тарапынан болатын жағымсыз реакциялардың пайда болуына қатысты мұқият бақылау керек.Бүйректің ауыр жеткіліксіздігі бар (креатинин клиренсі 45 мл/мин төмен) пациенттерде мелоксикамды пеметрекседпен бір мезгілде қолдану ұсынылмайды.
Бүйрек функциясы қалыпты (креатинин клиренсі ≥80 мл/мин) пациенттерде, 15 мг дозада мелоксикамды қабылдау пеметрекседтің шығарылуын төмендетуі, сәйкесінше, пеметрекседпен байланысты жағымсыз реакциялардың туындау жиілігін арттыруы мүмкін.Сол себепті, бүйрек функциясы қалыпты (креатинин клиренсі ≥ 80мл/мин) пациенттер үшін 15 мг мелоксикамды пеметрекседпен бір мезгілде енгізген кезде сақтық таныту керек.
Фармакокинетикалық өзара әрекеттесулері:

• басқа дәрілік препараттардың мелоксикам фармакокинетикасына ықпалы
  
  Холестирамин
  
  Холестирамин мелоксикамның бауырішілік айналымды бұзу жолымен шығарылуын жеделдетеді.Аталған әсері мелоксикамның шығарылуын 50%-ға арттырады
• ал жартылай шығарылу кезеңі 13±3 сағатқа дейін төмендейді.Бұл өзара әрекеттесуі клиникалық тұрғыдан маңызды болып табылады

Фармакокинетикалық өзара әрекеттесулері:

• мелоксикам мен басқа дәрілік заттар біріктірілімінің фармакокинетикаға әсері
  
  Диабетке қарсы пероральді қолдануға арналған дәрілер (сульфонилмочевина туындылары
• натеглинид)
  
  Мелоксикам бауырдағы метаболизмінің есебінен толығымен дерлік шығарылады
• және бұл метаболизмінің шамамен үштен екісіне (CYP) P450 цитохромы ферменттері (негізгі жолы CYP 2C9 және қосалқы жолы CYP 3A4) және үштен біріне - басқа жолдар
• мысалы
• пероксидазалық тотығу түрткі болады.Мелоксикамды және CYP 2C9 және/немесе CYP 3A4 тежейтіндігі белгілі немесе солар арқылы метаболизденетін препараттарды бір мезгілде енгізгенде
• фармакокинетикалық өзара әрекеттесуі мүмкіндігін ескеру керек.Диабетке қарсы пероральді қолдануға арналған дәрілер (сульфонилмочевина туындылары
• натеглинид) сияқты дәрілік заттармен біріктірілімдерін қолданғанда
• CYP 2C9 есебінен өзара әрекеттесетіндігін күтуге болады
• ол аталған препараттер мен мелоксикамның плазмадағы деңгейінің жоғарылауына алып келуі мүмкін.Мелоксикам мен сульфонилмочевина туындыларын немесе натеглинидті қатарлас қолданғанда
• пациенттерді гипогликемияға қатысты мұқият қадағалау керек.Антацидтерді
• циметидин мен дигоксинді бір мезгілде қабылдағанда
• дәрілер арасында клиникалық тұрғыдан елеулі ешқандай өзара әрекеттесулер анықталмаған

Другие ингибиторы простагландинсинтетазы, включая глюкокортикоиды и салицилаты (ацетилсалициловая кислота):

• нестероидные противовоспалительные средства увеличивают риск образования язв желудочно-кишечного тракта и кровотечения
• и поэтому такая комбинация не рекомендуется.Литий.Есть данные
• что НПВС повышают уровень концентрации лития в плазме крови.Рекомендован контроль содержания лития в плазме крови в начале лечения
• при подборе дозы и при прекращении лечения Ревмоксикамом®.Метотрексат.Ревмоксикам® может повышать гематологическую токсичность метотрексата – это требует серьёзного контроля
• особенно когда метотрексат и НПВС назначают 3 дня подряд.Контрацепция.НПВС снижают эффективность противозачаточных средств.Диуретики.Лечение НПВС обезвоженных больных связано с потенциальным риском возникновения острой почечной недостаточности.Поэтому перед началом лечения следует проконтролировать функцию почек
• а в дальнейшем
• при одновременном применении Ревмоксикама® и диуретиков
• больные должны получать адекватное количество жидкости.Антигипертензивные препараты (например
• бета-адреноблокаторы
• ингибиторы АПФ
• вазодилататоры
• диуретики): известно
• что НПВС уменьшают антигипертензивный эффект
• и это связано с ингибирующим воздействием на вазодилататорные простагландины.НПВС и антагонисты рецепторов ангиотензина-II
• а также ингибиторы АПФ проявляют синергический эффект на уменьшение клубочковой фильтрации.У пациентов с нарушением почечной функции в анамнезе это может привести к острой почечной недостаточности.Холестирамин связывает мелоксикам в желудочно-кишечном тракте
• что ускоряет выведение мелоксикама.НПВС усиливают нефротоксичность циклоспорина из-за воздействия на почечные простагландины
• что требует значительного контроля функции почек при одновременном применении препаратов.Мелоксикам выводится практически полностью путём печёночного метаболизма
• около двух третей которого достигается посредством цитохромов (CYP) энзимов Р450 (CYP основные пути и CYP второстепенные пути) и одна треть – посредством других путей
• таких как окисление пероксидазы.Следует брать во внимание потенциальное взаимодействие при одновременном применении мелоксикама и средств
• которые известны способностью ингибировать или метаболизируются путём CYP 2С9 и/или CYP 3А4.Взаимодействие Ревмоксикама® с антацидами
• циметидином
• дигоксином и фуросемидом при одновременном применении не выявлено.Нельзя исключать возможность взаимодействия препарата с пероральными антидиабетическими средствами.Применение мелоксикама вместе с пероральными антикоагулянтами
• антитромбоцитарными средствами
• гепарином при системном введении
• тромболитическими средствами
• а также селективными ингибиторами обратного захвата серотонина повышает риск кровотечения из-за торможения функции тромбоцитов.В случае необходимости такого лечения рекомендуется осуществлять тщательное наблюдение за больным